David Douglas, Noorderslag, De Kelder, zaterdag 17 januari 2015
ESNS15: David Douglas zweeft zonder zweverig te zijn
Klamme house in een zweterige Kelder
Nachtdier David Douglas krijgt loon naar werken: de Utrechtse producer had er al een topjaar op zitten met de release van zijn album Moon Observations en optredens op onder andere Pitch. Tijd om ook buiten de comfort zone de broeierige house van deze topproducer aan het grotere publiek te laten horen.
HET CONCERT:
DE ACT:
De Utrechtse producer David Douglas is al een paar jaar bezig, maar deed de hoofden echt draaien na de release van single 'Higher' eerder in 2014 en kreeg daarmee waardering van hoogstaande blogs als Pitchfork, THUMP en BBC Radio. Zijn inspiraties zijn behoorlijk zweverig: reisverslagen van een naamgenoot die in de 19e eeuw een plantkundige was, de grootsheid van de natuur en het heelal. In De Kelder van de Oosterpoort is het allemaal een stuk minder etherisch. De lome grooves die in het begin centraal staan, klinken prettig in het oor en doen snel denken aan wat Pional wel vaker maakt. De BPM komt amper boven de 110 uit, zachte claps vervangen de snare en de baslijnen zijn diep, groovy en clean. Nog voor iedereen in slaap wordt gedanst, gaat het tempo omhoog, gaat het iets meer naar de klassieke house-sound, worden de bassen wat ruwer en zijn we weer bij de les.
HET NUMMER:
Omdat het een set is die bestaat uit twee delen, is het moeilijk een nummer eruit te pikken, behalve dan 'Higher' en 'White Heat Blood'. De hoogtepunt is echter een moment waarbij een trompettist aantreedt en feilloos kan soleren op de lome beats van Douglas. Zo zuiver horen we het zelden.
HET MOMENT:
Hij staat al het hele concert goedkeurend langs de muur toe te kijken en hoort op een gegeven moment zijn cue. Dan loopt Johannes Sigmond alias Blaudzun door het publiek, niets geen backstage of iets dergelijks. Koeltjes neemt hij plaats achter de microfoon en zingt 'White Heat Blood' van Douglas' album Moon Observations. Een bijna Trentemoller-achtig nummer met de nodige clicks en fijn voortstuwende synths. Voor Blaudzun blijft het ook niet bij alleen zingen, ook de tamboerijn moet eraan geloven.
HET PUBLIEK:
Was wel toe aan even wat anders. De ogen worden hier vaak genoeg gesloten, armen de lucht in en meedeinen op de golven die Douglas teweeg brengt. Toch is het maar aan een kleine groep besteedt, want voor dit soort muziek kom je eigenlijk niet naar Noorderslag. Dat heeft het, zeker op dit tijdstip, vooral van de gitaarbands.
HET OORDEEL:
Douglas kan zich absoluut meten met producers die in dezelfde hoek zitten van de dance. Daarnaast is het bijzonder fijn dat Douglas ook gebruik durft te maken van gastvocalisten, iets waar veel producers zich niet aan branden. Zijn organische sound is niet eens zo veelvoorkomend in de grotere dancefestivals van de wereld en ze zouden er goed aan doen om Douglas in de gaten te houden.