Hij straalt een grote rust uit, Adje. A'donis. Adjedonnie. De rapper zit in een kantoor op het hoofdkwartier van FunX in Rotterdam. Misschien is het de jonko die hij net voor de deur rookte, maar het lijkt meer op een natuurlijke mindset. Zojuist heeft hij Fernando van FunX te woord gestaan en een stukje van zijn nieuwe single Verlof laten horen. De rest volgt als de video af is. Daarna heeft hij nog even met wat fans staan praten. Hij legde ze uit hoe dat nou gaat, in de gevangenis, en wat we de komende maanden van hem mogen verwachten. Adje is terug, alsof het doodnormaal is.

 

De rapper zat vast voor een akkefietje uit 2008. Nou ja, akkefietje: hem werd voorbereiding van de import van twaalf kilo coke ten laste gelegd. Zonder al te veel details prijs te geven (oftewel: te snitchen) heeft Adje al wel een en ander verteld over hoe het zo ver kon komen. Kleine hosseltjes werden grote hossels, en op een gegeven moment liep hij hard tegen de lamp. Even leek het erop dat hij zijn straf kon ontlopen, vooral omdat hij dacht te kunnen aantonen dat hij zijn leven gebeterd had. Maar de rechter was onverbiddelijk en stuurde de rapper acht maanden weg.

 

Geluidsoverlast op IJburg
De opwaartse beweging werd vooral ingezet toen Adje van het ruwe Amsterdam-Noord verhuisde naar IJburg, de yuppenwijk aan de oostkant van de stad. Met dank aan halfbroer Hef. “Hef begon te hangen met Turk, en die woonde op IJburg met Wiwa (aka Willie Wartaal, red.). Ik zag hun huis en kreeg een visioen: als ik in dezelfde straat zou kunnen wonen, gaan al onze levens veranderen. Zes maanden later kwam Hefvermogen uit, en mijn label Streetknowledge is toen ontstaan. Nu zit ik in Amsterdam-Zuid. De woning op IJburg zijn we verloren door geluidsoverlast. We hadden daar een studio gebouwd, en Reverse maakte er verschrikkelijk veel beats. In 2012 al kregen we te horen dat de studio weg moest. Toen dat in 2014 nog steeds niet gebeurd was, moesten we eruit.”

 

Hij zegt het met een glimlach. Risico van het vak, want Adje heeft zich de afgelopen jaren vol op de muziek gestort. Zes jaar al hing die straf boven zijn hoofd, en hij besloot iets neer te zetten dat sterk genoeg was om er een paar maanden tussenuit te kunnen. Hij scoorde clubhits met Partysquad’s Ik Ga Hard (met Jayh) en Fock Wachten (met Reverse). Toch kwam het tot nu toe nog niet tot een echt grote doorbraak. Adje verdween zelfs door de achterdeur bij Top Notch. Zijn album Vossig kwam begin vorig jaar uit bij Sony. Met Gangsta en Hele Meneer staan er twee flinke YouTube-hits op, en gaandeweg groeide Adje toe naar een voorlopige piek in zijn carriere. Vlak voor hij de bak in verdween, stond hij bijvoorbeeld op het Encore-festival, een van de grootste successen tot dat moment. 

 

Overspannen de cel in
“Wat dat betreft voelde ik me sterk”, zegt Adje. “Creatief zat ik op een piek, ik maakte bijna elke dag muziek. Maar ik was ook depressief, of in elk geval overspannen, door die zaak die maar boven mijn hoofd hing. Eerst dacht ik dat ik in april naar binnen moest, maar toen werd het 1 augustus. Encore was op 31 augustus, en ik had nog wat shows staan in die maand. Uiteindelijk ben ik blij dat ik dat nog heb mogen afmaken. Ik ben ook heel blij met de SlodderVosGang EP die we voor die tijd nog hebben kunnen droppen. Ik wilde iets nuttigs achterlaten, ook voor Cho, Jowy Rosé en Blake. En dan ga je naar binnen en is al het mooie eraf. Je moet afscheid nemen van je familie en vrienden en weet: ik ga jullie heel lang niet zien. Ik was verzwakt, boos, bitter, alles tegelijk.”

 

Toch ging het Adje niet slecht af in de gevangenis. Al op de eerste dag ontmoette hij een mede-gedetineerde genaamd Marlon, die zijn maat werd voor de maanden die volgden. “Hij ving me op, die eerste dag, en kookte bruine bonen voor me. We hadden ongeveer een even lange straf, terwijl de meeste jongens daar voor zes weken tot drie maanden zaten. We hebben veel met elkaar gesproken, en op een gegeven moment zagen we een kans. Vooral de eerste dagen was het wennen. Wat gebeurt er om tien uur, wat om twee uur, wanneer gaan de deuren dicht, met welke bewaker kun je lachen. Maar na een tijdje wordt het regime dan soepeler, mag je cursussen doen, en op een gegeven moment ook naar buiten om te werken.”

 

Gestolen tijd
Waar de meeste gedetineerden op bijvoorbeeld de bloemenveiling belanden, richtte Adje het project Gestolen Tijd op, waarmee hij jeugdgevangenissen en middelbare scholen bezocht. “We hebben ook een korte film gemaakt, waarin drie kanten van het criminele leven getoond worden: de leuke kant, wat er werkelijk gebeurt, en als het totaal mis gaat. Tussen die stukjes door vertellen ik en twee mede-gedetineerden hoe het bij ons is gegaan.” Dat konden ze ook wel min of meer uit zijn muziek opmaken, want bijvoorbeeld in zijn album Vossig kun je genoeg sporen aantreffen van het straatleven waar Adje met jaren vertraging slachtoffer van werd. “Ik heb afstand genomen van die levensstijl, als het gaat om foute dingen doen, je geld verdienen op straat. Voor de rest verschilt het niet veel van de lifestyle van een rapper. Tenminste in mijn situatie. Als je veel geld verdient op straat, ben je veel op pad. Je woont wel in Amsterdam, maar zaken doe je overal in Nederland. Soms in Rotterdam, soms in Tilburg, Dordrecht, Friesland, wherever the product takes you. Dat is hetzelfde als je rapper bent. Het is legal crack.”

 

Met als belangrijkste verschil natuurlijk dat Adjes decor van donkere hoekjes veranderd is in de spotlight. De komende maanden gaat hij druk aan de slag met nieuw werk. Tracks die hij opnam in zijn verlofperiode doet hij binnenkort cadeau als hij 30 mei zijn homecoming viert in de Melkweg, nieuw werk belooft ‘persoonlijker’ te worden. Binnenkort gaat hij twee weken de studio in met Reverse, die daarvoor speciaal terugkomt uit Amerika. “Ik denk dat ik veel te vertellen heb”, zegt Adje. “Als je beats hebt die heel aanwezig zijn, heb je daar niet altijd ruimte voor. Dan gaat het meer om flow, stemgebruik en toffe lines, maar op dit moment ben ik bezig met een ander type beats. Ik ben volwassen nu, ik ben 32 jaar en wil muziek maken die niet alleen jonge mensen aanspreekt.”