Het gonsde al jaren dat Apple het ging doen, maar uiteindelijk lanceerde de techgigant op, maar op 30 juni werd het dan echt gelanceerd. Veel zou het zelfde werken als bij de concurrenten, maar met een paar zaken wist Apple zich te onderscheiden. Grootste verkooppunt was Beats 1, de internetradio die aan de dienst hangt en waarvoor de allergrootste en hipste sterren werden ingevlogen. Niet alleen BBC hotshot Zane Low, maar bijvoorbeeld ook Drake, Run The Jewels, St Vincent, Pharrell, Dr Dre en Disclosure hosten er shows vol primeurs van nieuwe muziek. Op die manier garandeert Apple zich van continue buzz.
Die buzz is meteen het allergrootste wapen van het programma. Want het zit eigenlijk helemaal niet zo goed in elkaar als we van Apple gewend zijn. Vanzelfsprekende opties blijken lang niet zo vanzelfspreken als bijvoorbeeld Spotify, of vergen soms verschillende google-sessies om te ontdekken. Maar kijk naar het nieuws rond Beats 1. Elke week zijn er wel paar grote nieuwe tracks, hangt er A-artiest aan de telefoon bij Zane Lowe, of is er lang verwacht album net een paar dagen eerder te horen.
Vergelijk dat maar eens met Tidal, de andere streamingsdienst die zo mogelijk met nog meer bombarie gelanceerd werd dit jaar. Daft Punk, Madonna, Alicia Keys, en nog een flinke handvol sterren tekenden voor een livestream en flink wat fotografen het contract met eigenaar Jay Z, waarmee ze mede-eigenaar werden van de service. De artiesten moesten weer de macht krijgen over hun muziek, was de boodschap. Slim leek het, ook al werd die boodschap net zo makkelijk gepareerd met nog meer Daarbij, het was voor dit moment dan wel een aardige selectie met relevante artiesten, maar hoe relevant zijn die artiesten nog over tien jaar?
Maar nog veel erger dan de kritiek was de absolute radiostilte die volgde. Al vrij snel verdween de Tidal app naar de krochten van de appstores, en niet lang daarna had niemand het er mee over. Zo af en toe worden persbericht opgepikt, tweet iemand een keer iets enthousiasts, maar daarmee is het wel klaar. De quasie filosofische analyse van -.- over het album van Prince dat exclusief verscheen op TIdal. “Als een has been een album released op een platform waar niemand zit, maakt het dan uit hoe het klinkt?”