Palmbomen II wekt de suggestie dat er ook een eerste deel is, en dat klopt. Hugo bracht als Palmbomen in 2010 zijn eerste ep Moon Children uit op het Nederlandse Non Records label, gevolgd door het album Night Flight Europa in 2013. Zijn muziek werd geprezen als een kruising tussen Wendy Carlos en Gorillaz, een verzameling onder een dikke laag analoge stof verstopte synthpopliedjes, met Hugo’s ijle falsetto als dunne rode draad. Op Palmbomen II staan alleen instrumentale nummers, maar dat is niet de enige reden waarom dit een nieuw hoofdstuk in het boek is voor Hugo. ‘Bij Palmbomen maakte ik die nummers in mijn eentje met een tapemachine, live drums en een gitaar. Het lukte me niet om het een op een naar een live-set te vertalen. Misschien had ik dat ook meer los moeten laten. Het werd een beetje een schizofreen project.’

Jams
Palmbomen II werd in zijn geheel gemaakt op de zolder van zijn moeders huis in Breda. Hugo verveelde zich er in de periode tussen Berlijn en Los Angeles, terwijl hij wachtte op zijn visum. Hij leefde op een dieet van oude X-Files-dvd’s. Elk nummer op de plaat is vernoemd naar een minder belangrijk personage uit die jaren negentig-sciencefictionhorrordramaserie. Wie herinnert zich systeemanalist Peter Tanaka waarmee het slecht afliep, of Caitlinn Ross, het gekidnapte meisje uit aflevering ‘Paper Hearts’, of Vietnamveteraan Leo Danziger uit ‘Unrequited’ (seizoen 4, aflevering 16)? Waarschijnlijk niemand.

Hugo bekeek steeds een aflevering en maakte er dezelfde dag een compleet nummer bij. Alles is live gespeeld. Het zijn jams van vijftien minuten die zijn teruggeknipt tot de lengte waarin ze interessant genoeg blijven. De beperking gaf hem nieuwe creatieve vrijheid. ‘Je bent met muziek vaak zo lang bezig met kutnummers, met dingen die niet lukken. Nu is elke beslissing final.’ Hij heeft veel van dit proces opgestoken. ‘Je leert gewoon heel snel beslissingen te nemen. Het is ook de natuurlijke manier waarop house ontstaan is: taperecorder aan, drummachine starten, synths spelen en eroverheen praten.’

Palmbomen’s muziek heeft filmische kwaliteiten. Niet verrassend dus dat Hugo wordt gevraagd muziek te maken bij beeld. Hij werkte mee aan de film Prins van Sam de Jong en maakte voor Sony een soundtrack bij Metrico, een platformpuzzelspel voor volwassenen. ‘Ze zijn nu aan het pitchen voor een grotere game met meer budget en ik ga daar mogelijk ook weer aan meewerken. Ik krijg dan ook een iets grotere rol in de art direction-kant.’ 

Verlangen
De afgelopen maanden filmde Hugo in Los Angeles zelf een aantal video’s bij songs van Palmbomen II. Gemaakt volgens dezelfde esthetiek als zijn muziek, met schokkerige s-vhs beelden en een duidelijk laagje digitale stof. Het lijkt op een montage van found footage van familiefilms uit Californië met een ietwat vage verhaallijn in gesproken tekst en beeld. ‘De huidige norm is clean en hi-end, maar ik houd niet van steriel. Het inspireert me niet, de geluiden inspireren me ook niet.’ Hij schrijft de scripts, regisseert en filmt zelf en werkt samen met vrienden. ‘Voor het eerst is het mogelijk om met muziek en beeld een hele wereld neer te zetten. Ik leer er heel veel van.’ De keuze om na Berlijn naar L.A. te gaan is hem overduidelijk goed bevallen. ‘Iedereen doet hier iets met film of muziek en staat open voor alles. Ik heb voor het eerst het gevoel dat ik mijn plek heb gevonden.’

Hugo noemt Der siebente Kontinent (1989) van Michael Haneke als een van zijn favoriete films en is ook fan van de films van Wim Wenders. ‘Cinema over verlangen, over dingen die er niet zijn. Dat is ook altijd het thema in mijn muziek geweest.’ Ook moderne klassiekers als American Beauty en Donnie Darko komen voorbij. Films over het leven in de Amerikaanse suburbs, waar het drama zich achter de voordeur afspeelt en niet op straat. In Los Angeles is Hugo in zijn eigen favoriete film gaan wonen. 

Twin Peaks
Voorlopig hoogtepunt is de video bij ‘Cindy Savalas’ (zie hierboven), een bijna tien minuten durende lo-fi sciencefictiondroom met veel shots van sip kijkende meisjes in badpak. ‘Do you think there is something more than humans?’ vraagt Cindy, terwijl de Palmbomen II-soundtrack het geheel een unheimisch gevoel meegeeft. Leuk Hollywood triviaweetje: de moeder van Cindy uit de clip zat in de serie Twin Peaks. ‘Ze speelde de new girl in [bordeel/casino] One Eyed Jacks. Dat zijn van die geinige dingen. Ik had ook eigenlijk Jack Kilmer, de zoon van Val, op het oog voor een andere video. Totaal random, maar super toch? De lijntjes zijn kort hier, zeker bij film.’

Hugo heeft inmiddels alweer een nieuwe verzameling Palmbomen ii-schetsen klaar, die hij gaat opknippen tot vier ep’s. Ook Palmbomen staat weer op de rails. ‘Het moet echt een bandje worden met bas, drums, gitaar, synths en zang.’ In de zomer huurt hij anderhalve maand een huis in de woestijn, waar ze de plaat gaan opnemen. ‘Mijn grote plan is om dat album een soort soundtrack te laten zijn voor een korte film van veertig minuten. Dat het echt helemaal één ding wordt.’ Hij droomt van een carrière à la John Carpenter. ‘Dat je zo veel macht hebt dat je zelf muziek kunt maken voor je film, dat is het beste wat er is.’

Palmbomen II Live, vrijdagnacht op Motel Mozaïque. Het album van Palmbomen II is verschenen bij Beats in Space.