Ryley Walker meandert magisch door het bos
Met zijn warrige haardos, opgerolde broekspijpen en stoffige kleding die rechtstreeks van de vlooienmarkt lijken te komen, zien de 26-jarige troubadour Ryley Walker en zijn band er net uit als lichtelijk verwarde filosofiestudenten. En zulke muziek maken ze ook: het is jazzy seventies-freakfolk die wel doet denken aan mannen als Tim Buckley en Bert Jansch. Zijn dit jaar verschenen album Primrose Green werd door fijnproevers met gejuich ontvangen, en terecht. Het is muziek die is gemaakt voor versleten platenspelers, die perfect tot zijn recht komt in het bos. En verdomd, daar staat Walker vandaag ook. Het bos was dit weekend nog niet zo vol als vandaag, vooraan is een gigantische sit-in gaande en al gauw past er niemand meer bij. Het is een fantastische show: Walker tokkelt virtuoos op z’n exotisch gestemde gitaar, die eruit ziet alsof hij al heel wat te verduren heeft gehad. De vierkoppige band achter hem speelt ondertussen lange meanderende solo’s en aan prijsnummer Primrose Green lijkt geen einde te komen. Hij blijkt ook nog eens een hele leuke, amicale gast te zijn die iedereen meekrijgt met zijn droge grapjes. "Nee, jullie moeten nu niet de wave doen, hoor. Hoewel: de verleiding is groot om het op te roepen..” Waarop het publiek zowaar een heerlijk kneuterige wave doet. Prachtige show in perfecte setting. (Timo Pisart)
Let op: Deze inhoud kan niet getoond worden omdat deze mogelijk strijdig is met de gekozen cookiesettings.
U kunt dit hier aanpassen door de categorie 'social' aan te vinken. Waarom is dit nodig?
U kunt dit hier aanpassen door de categorie 'social' aan te vinken. Waarom is dit nodig?