Ferry, we treffen jou hier nog zo’n beetje high van wat misschien wel jouw hoogtepunt aller tijden op dit festival is: The Undertones.
Ferry Roseboom: “Je kunt je bijna niet voorstellen wat dit voor mij betekent, echt heel veel. Dit is de band waarmee het voor mij begon als fan van popmuziek. Dat die dan hier mag staan en dat de mensen het snappen, dat is heel bijzonder.”
Het is een van jouw favoriete bands ooit, jullie hebben ook je voorjaarseditie vernoemd naar hun nummer Here Comes The Summer. Nu kan alleen Tom Petty - de schrijver van het nummer Into The Great Wide Open - nog op je verlanglijstje staan.
Ferry Roseboom: “Laten we daar voor gaan voor volgend jaar. We gaan ons best doen. Ik weet zeker dat ie weet dat wij bestaan en door hem geïnspireerd zijn, maar ik weet niet of hij weet dat ie hierheen moet komen. Het lijkt me een goed idee om daar effectief werk van te maken.”
Het bleef The Undertones bespaard om Here Comes The Summer in de stromende regen te moeten spelen. Het was nogal een editie wat dat betreft.
Marlies Timmermans: “Mijn hoogtepunt was Savages, een band die hard moest werken en het aan het eind van de show toch naar zich toe wist te trekken. Dat was voor mij een samenvatting van deze editie.”
Hoe zag dat harde werken er voor jullie uit?
Marlies Timmermans: “Je hebt te maken met een lagedrukgebied dat over je festival heen cirkelt. Het is onvoorspelbaar, dus je kunt ook niet drie dagen van tevoren weten wat je te wachten staat. Je moet met een flexibel team inspelen op de gebeurtenissen.”
Moeten jullie die vrachtwagens vol zand allemaal terug brengen naar het strand?
Marlies Timmermans: “Ja, daar zit nog wel wat werk aan te komen.”
Zaterdagavond werd het podium aan de Fortweg vroegtijdig gesloten. Son Lux kon zijn optreden niet afmaken. Wat gebeurde daar?
Marlies Timmermans: “We hebben de hele tijd de windsnelheid gemonitord, en op een gegeven moment kwam ie boven de maximaal toegestane snelheid. Vanwege de veiligheid moesten we ingrijpen.”
Hebben jullie overwogen programma naar binnen te verplaatsen?
Marlies Timmermans: “Ja, dat overwogen we zeker. Het hing er ook vanaf hoeveel programma er naar binnen zou moeten, en of er binnen iets anders gepland stond. In de middag was het nog onduidelijk, en we besloten af te wachten. Na Tourist Le MC zag het er goed uit, maar tijdens Son Lux trok de wind zodanig aan dat het niet meer kon. Je moet ook werken met de elementen, dat is ook juist een uitdaging. Meestal zit dat mee, soms zit het tegen.”
Ferry Roseboom: “Je ziet ook dat veel mensen het juist daardoor heel goed doen. Het publiek gaat er vol in mee, en ook dat maakt ITGWO tot iets heel bijzonders.”
Seun Kuti werd op het laatste moment ingevlogen als vervanger voor Patrick Watson. Hij stond om half zeven nog in Lagos, Nigeria, en moest een watertaxi trotseren om hier te komen. Dat moet wel jullie grootste kunstje zijn.
Ferry Roseboom: “Nou ja, vooral zij hebben het geflikt. Super bijzonder dat ze via Casablanca hierheen kwamen, toen nog een watertaxi moesten nemen, en uiteindelijk toch een geweldige show gaven. Respect.”
Er is in tijden geen festival zo hard geteisterd door afzeggingen.
Ferry Roseboom: “De afzeggingen hadden dan weer niets te maken met het weer. Ik denk dat we het met Seun Kuti en met Fresku goed ingevuld hebben en dat de mensen er geen hinder van ondervonden hebben. Dat hoort ook bij een festival, te elfder ure dingen invliegen.”
Is het pure pech? Of maakt het uit dat je in september zit, aan het slot van een lang en slopend festivalseizoen?
Ferry Roseboom: “Die keelontsteking van Patrick Watson en de verstandskies van Curtis Harding, dat is gewoon pure pech. Ik kan me niet verplaatsen in artiesten op tour, maar ik denk ook dat veel artiesten hier juist boven zichzelf uitstijgen.”
Als ITGWO in het nieuws is, gaat het vaak over kinderen. Nu lag de focus op de wat oudere kinderen, met een nieuwe area genaamd Hang-out. Wat was het idee?
Marlies Timmermans: “We hebben het kinderprogramma met het festival mee ontwikkeld. Er was altijd wel programma voor oudere kinderen, maar we vonden dat ze een duidelijker plek moesten krijgen. We hebben een plek opgeleverd, waar ze gedurende het festival zelf aan verder mochten bouwen.”
Ferry Roseboom: “Het leuke was dat de meest actieve kids daar al bij ons kwamen toen ze negen waren. We hopen ze hier te laten ontbolsteren, en met ons mee mee te laten groeien. Wie weet wordt het een kweekvijver waar we straks de goeie kids uit vissen. We willen meegaan met de tijd, de deur open zetten voor nieuwe ideeën.”
Over nieuw gesproken: er was meer elektronische muziek, en dat werkte goed. Bij Weval en Hunee & Antal stond een rij voor de deur, en ook bij het ‘spontane’ techno feestje in de Hang-out was het druk. Hebben jullie dat bewust uitgeprobeerd?
Marlies Timmermans: “Ik denk wel dat er een iets andere invulling aan gegeven is, maar je ziet mensen bij zZz op hetzelfde tijdslot net zo los gaan als bij Hunee & Antal. Ik weet dat bij mensen - ook bij jullie - het idee leeft dat we house bewust buiten de deur houden, maar dat is geen keuze.”
Ferry Roseboom: “We vinden deze acts gewoon heel tof. Wij hebben geen beleidsplannen, we proberen gewoon dingen te boeken die we zelf graag willen zien. Misschien zijn het er volgend jaar meer, misschien minder, we zien wel.”
Is het moeilijk om nog zo’n AAA-act als Ben Howard of Franz Ferdinand te krijgen?
Ferry Roseboom: “Er waren er dit jaar ook weer een paar die alles samenbrachten, met name Oscar & The Wolf. Natuurlijk hebben wij last van de budgetten die her en der op tafel komen, maar we denken toch dat we met de liefde en aandacht die een artiest hier krijgt bands deze kan op kunnen halen. Savages bijvoorbeeld wilde graag terug komen om nieuw werk te primeuren.”
We gaan de Bolder zo weer in het slot gooien. Hoe gaat deze editie de boeken in?
Marlies Timmermans: “We waren wel aan de beurt, dat is niemand ontgaan. Daardoor is er veel focus geweest op het programma. We konden ons niet verschuilen achter mooi weer.”
Ferry Roseboom: “Vooropgesteld dat slecht weer niet bestaat, en dat vooral slechte kleding je parten kan spelen, was het voor mij een samenzijn waarin de inhoud prevaleert boven de omstandigheden.”