Tien tips voor Catch 2014

Met o.a. Peaking Lights, Kaytranada en Simian Mobile Disco

Atze de Vrieze ,

We hadden het deze week vooral over de geluidslekken in Tivoli-Vredenburg, die de gemeente Utrecht veel geld gaan kosten. De grote vraag: hoe is het mogelijk! Maar laten we eens een andere vraag beantwoorden: kan Tivoli-Vredenburg met juist alle deuren open uitgroeien tot DE club van Utrecht: dit weekend vindt voor het eerst een dancefestival in vier ruimtes in het pand plaats. De deuren gaan tot diep in de nacht wagenwijd open voor het kleine broertje van Mojo's succesvolle formule Pitch. Deze tien acts zouden het volgens 3voor12 moeten gaan doen.

Peaking Lights
Het Amerikaanse echtbaar Peaking Lights is tot nu toe altijd een beetje onder de radar gebleven, maar ondertussen hebben ze afgelopen maand wel hun beste album tot nu toe uitgebracht. Het is hun derde en het heet Cosmic Logic. Kosmisch van aard, dat is de psychedelische dubspacepop van het duo altijd geweest, maar deze vierde plaat heeft sterkere, en meer pakkende liedjes dan zijn voorgangers. Aaron Coyes is de man van de producties, die hij graag met allerlei ouderwetse tape recorders op het podium presenteert. Indra Dunis is de zangeres. Fascinerend ook hoe Peaking Lights ten tijde van derde album Lucifer hun zoontje Mikko gewoon meenam op tour - wat moet je anders als echtpaar? Inmiddels hebben ze er zelfs twee, benieuwd of er een speciale kindergarten ingericht is backstage in Tivoli-Vredenburg.

Simian Mobile Disco
Een van de meest verrassende nieuwe albums van het jaar komt van het kameleontische duo Simian Mobile Disco. Je weet wel, voortgekomen uit een indiegroep die de dance-wereld in gekatapulteerd werd door die ene remix die Justice ook groot maakte (We Are Your Friends!), daarna geslaagde en minder geslaagde albums gemaakt, maar nooit iets als dit: Whorl is een diepe, spacey technoplaat, zonder opportunistische gastzangers of catchy refreintjes. Een absolute aanrader voor liefhebbers van gefreak op modulaire synths.  
Nils Frahm
Een klassieke componist op een dance festival? Nou, voor Nils Frahm is het zeker niet de eerste keer. De jonge Duitser - getekend bij het toonaangevende klassiek-meets-elektronica label Erased Tapes - opende afgelopen zomer al op een geweldige manier een festivaldag tijdens Best Kept Secret, en ook in Utrecht mag hij de avond openen. Dat zal hij ongetwijfeld net als altijd doen met zijn piano als basis, en met allerlei elektronische effecten en looppedalen als belangrijkste wapen.
Hudson Mohawke
We wachten al even op de opvolger van Hudson Mohawke’s debuutalbum Butter, maar de Schotse producer heeft het simpelweg veel te druk. Hij scoorde een gigantische dansvloerhit met TNGHT, staat ineens in de speed dial bij Kanye West en belandde met zijn track Chimes ook nog eens in een Apple reclame. Hudmo is de ‘man to beat’ met zijn karakteristiek loeizware elektronische hiphop. Voor een festival als Catch is hij dan ook een absolute headliner. Hopelijk gaat hij ons ook wat nieuw werk laten horen, want ja, dat album schijnt er nu toch echt aan te komen. 
Clark
Ze hebben het druk dit najaar met al die grote releases. Flying Lotus, Rustie, zomaar ineens een nieuw Aphex Twin album tussendoor. En dan is er nog Chris Clark, in dit rijtje misschien niet het meest high profile, maar liefhebbers van compromisloze elektronica weten de Brit al jaren te vinden. Zijn titelloze nieuwe album komt zo’n beetje nu uit, en bevat veel elementen die we van Clark kennen: harde, niet mis te verstane beats, opgediend in alles behalve hapklare brokken, maar wel ondersteund door meerdere lagen melodieën en sfeerdetails. Single Unfurla klinkt voor zijn doen als redelijk rechttoe-rechtaan techno, maar zijn liveset zal gegarandeerd allerlei ruwe afslagen naar links en rechts bevatten.
Larry Gus
Daar is ie weer, de freaky Griek Larry Gus. Hij speelde dit jaar op zo’n beetje ieder Nederlands festival, behalve Pitch. Op Eurosonic was hij de grote verrassing, op Motel Mozaique flikte hij het weer, op Best Kept Secret scandeerden mensen tien minuten zijn naam terwijl hij nota bene de helft van zijn optreden met een haperende PA kampte, en ook in het bos van ITGWO sloten we die stuiterende beer met zijn grove grapjes in ons hart. De samplepop van de Griek is origineel en onnavolgbaar, maar het is de manier waarop hij hem presenteert - schaamteloos dansend, springend en zingend achter een tafel vol elektronica - die Larry Gus een onweerstaanbare festivallieveling maakt.
Clap! Clap!
De Italiaan Cristiano Crisci heeft onder de naam Clap! Clap! een echt originele mengelmoes van elektronische muziekstijlen gevonden. Je hoort jazz, Afrikaanse ritmes, invloeden uit Amerikaanse trap, uiteraard ook de muziek uit zijn eigen regio. Zeer dansbaar en aanstekelijk, en natuurlijk ook geschikt om de handen op samen te slaan. Clap! Clap! is een van de best bewaarde geheimen van Catch, en als er op een dag een album verschijnt zal dat vermoedelijk snel afgelopen zijn.
Kaytranada
Een van de snelst groeiende namen in de housewereld: Kaytranada, een 22-jarige Canadees met roots in Haiti. Hij viel onder meer op door zijn remixen voor o.a. Disclosure, Flume, Janet Jackson en Jill Scott. Het geeft meteen aan waar we deze jonge gast moeten plaatsen: ergens op het snijvlak van deephouse, r&b en trap. Bij Pitch waren ze er snel bij, daar stond Kaytranada al in 2013. Een jaar later was hij opgeklommen tot een van de beste spots in de Lowlands Bravo, en het vertrouwen was kennelijk zo goed dat er meteen een dubbele boeking van werd gemaakt voor dit nieuwe festival.  
Kelela
Afgelopen zomer tijdens Pitch leek de connectie tussen Kelela en haar publiek nog niet heel gemakkelijk tot stand te komen. De zangeres had het vooral giechelig over de geneugten van het Amsterdamse leven (gaap), terwijl het publiek zich niet zo goed raad wist met de complexe r&b producties van de Amerikaanse. Het kwam uiteindelijk helemaal goed, toen Kelela zich bij haar beste nummer Bank Head tussen de mensen mengde om het nummer zo fysiek mogelijk te performen.  
What So Not
Ok, ingewikkeld verhaal, maar What So Not is dus het een project van Flume, de Australische producer die het zo goed deed op Lowlands en die de wereld verbaasde met zijn remix van Lorde. Hij doet het samen met Emoh Instead, en samen maakten ze onder meer de sterke house-trap-crossover track Jaguar. Dat klonk nog helder, maar het verwarrende is dat Flume, de grote naam van het duo, er doorgaans op het podium niet bij is. Maar zijn muziek wel. Dus het dak zou er zomaar alsnog af kunnen gaan.