“We waren daar supersterren”, grijnst Ross. “En nog steeds. Vanaf het vliegveld stonden ze in rijen klaar voor handtekeningen en foto’s. We waren gigantisch. En dat gaf ons een boost.” Nog voor Wassenaar waren Rossano “Ross” Toniey en Jeroen “Iba” Buis, al wereldberoemd in Suriname met de reggaeband Super & The Allstarts. Hun nummer Boom Boom stond daar maar liefst 13 (!) weken op 1.

Ross en Iba waren de componisten van het Super & The Allstars-materiaal, en wilden ook Nederlandstalige muziek gaan maken. “We zagen dat daar heel veel respons op kwam tijdens onze shows. Zo ontstond Ross & Iba, eigenlijk meer als grap en probeersel. Dat het zo heeft uitgepakt? Dat hadden we ook niet verwacht. En uiteindelijk heeft het óók nog een flinke steen bijgedragen aan acceptatie van Nederlandstalige urbanmuziek. Zo kwamen we in contact met Extince en Osdorp Posse. Wij zijn wat meer de exotische versie, we werden als Nederhop bestempeld, maar gebruikten eigenlijk helemaal geen hiphopbeats."

“Ik had zo een leuk meisje in Wassenaar
Met lang blond en glanzend haar
Ze was heel rijk daarom woonde zij daar
Porsche cabriolet en een grote jaguar
Ze at nooit pindakaas maar alleen kaviaar
Een dag nodigde ze me uit bij haar”

En zo werd Wassenaar een komische, lichtvoetige hit. “We hadden heel wat leuke meisjes, hoor. Maar uit Wassenaar? Nee, dit was een fictief liedje, ik geef het toe. Maar laten we eerlijk zijn: het had ook echt zo kunnen zijn. Daarom sprak het de mensen zo aan, zelfs Wassenaren zelf waren er trots op.”

Het absolute hoogtepunt uit hun carrière? Dat was volgens Ross een optreden op het Racism Beat It-festival in Spaarnwoude, met kaseko-groep Yakki Famirie. “We speelden daar allemaal vrijwillig, en schreven speciaal daarvoor het nummer Racism Beat It. Iba en ik zijn blank en bruin, je ziet meteen dat dat kan werken. De directeur kwam achteraf op ons af en zei: dit wordt de soundtrack van het festival. Hoe de mensen er daar op reageerden? Er kwam zóveel los. Wassenaar is een leuk nummer, maar uiteindelijk doen we het voor de boodschap. Over het milieu, over Malcom X, over Martin Luther King. Ja, en over humoristische dingen, natuurlijk.”

Ross & Iba zijn nooit uit elkaar gegaan, maar na 2003 werd het stil rondom de twee. “Het was de overstap naar downloaden, de muziekindustrie wankelde en ik zag mijn kind te weinig, dus we besloten het rustig aan te gaan doen.” Iba ging Bedrijfskunde studeren, Ross begon een kapsalon en werkt daar nog altijd. Een prijswinnende, vertelt hij trots. “Het is een creatief beroep. Je doet wat voor en met mensen. Dan wel één op één en niet op een podium, maar ik probeer nog altijd mijn energie over te brengen. Iemand moet hier weg gaan met een goed gevoel, net als na een optreden.”

Nu zijn Ross & Iba weer écht bij elkaar. “We traden laatst op en werden aangesproken door Jayh. ‘Jullie waren vroeger mijn helden’, zei hij. Dat hij zo nederig naar ons toe kwam, terwijl hij zelf zo groot is? Dat is toch mooi?” Onlangs brachten ze een Surinaamse remix uit van Wassenaar, “nu werken we sowieso aan nieuwe muziek. We kijken wel. We doen het nu echt voor de kick, maar moeten er niet van leven. Daardoor hebben we geen stress. Als het wordt opgepakt is het nice, als het niet wordt opgepakt: ook prima.”