Het komt niet vaak voor dat je een artiest interviewt in aanwezigheid van zijn manager, zijn uitgever, zijn protégé (de 18-jarige rapper Idaly) én zijn trotse moeder. Sergio van Gonter alias Reverse is even terug van een min of meer non-stop verblijf in de studio's van topproducers Tricky Stewart en The-Dream in Los Angeles, dus hij kan zijn tijd maar beter goed besteden. Dat deed hij ook met de drie weken die Kees de Koning van Top-Notch hem gaf om een eigen album op te nemen. Het resultaat is een plaat vol singles, want daar doet Reverse in. Even opfrissen: met De Jeugd van Tegenwoordig maakte hij Shenkie, met Dio Cool, met Gers Pardoel Ik Neem Je Mee, met Partysquad Wat Wil Je Doen, met Adje Fock Wachten, met Yes-R Stel Je Voor. "Adje zegt het altijd: albums, daar ben jij niet goed in, je bent een commerciële hond."

 

"Toen ie twee was riep ik wel eens dat de muziek zachter moest. Dan pakte hij een koptelefoon en plugde die in. En toen ik een jaar later een elektrisch kinderpianootje voor hem kocht, begon hij meteen met melodieën spelen." De moeder van Sergio van Gonter zit het hele interview te glunderen. Af en toe laat ze een bewonderende kreet ontsnappen, of ze gooit er nog een schepje bovenop. Haar zoon is momenteel met belangrijke dingen bezig, dat moge duidelijk zijn. Wie de Instagram van de producer volgt, ziet dat hij weinig thuis geweest is de afgelopen maanden. Samen met zijn manager Unico Glorie - we kennen hem nog van The Entertainment Group - besloot hij vol voor zijn kansen te gaan. Dankzij het succes van EDM in Amerika, staan de deuren voor Nederlandse talent wijd open. "Al houd ik zelf helemaal niet van EDM, ik luister er zelf niet naar, echt een smaakding. Veel mensen verwachten dat van je in Amerika, zeker als je uit Amsterdam komt. Maar ik wil juist iets toevoegen."

"Ja, mooi he. Kees wilde dat stukje eruit hebben, hij vond het een raar intro. Ik zei nee: ten eerste omdat het de waarheid is, ten tweede omdat ik er niet van houd natuurlijke dingen uit mijn muziek te verwijderen. In Fock Wachten bijvoorbeeld rapt Adje over zijn telefoon, en net op dat moment gaat mijn telefoon af. Dat soort dingen gebeurt, en dat is te mooi om weg te gooien. Adje is als een broer voor mij. Ik ken hem al vanaf dat ik vijftien ben. Hij was al lekker bezig met THC, terwijl ik nog die kleine boy was die niet aan de keyboards mocht komen."

 

"Weet je wat het is: ik waardeer mijn kansen in Los Angeles, maar ik vind het niet de fijnste plek om te zijn. Ik ben bescheiden en nuchter, ik voel me prettiger bij de Nederlandse cultuur. Ik zit daar veel in de studio, en dat maakt me gelukkig, maar ik zit ook vaak thuis zonder familie en vrienden. Ik moet gewoon af en toe terug naar Nederland voor nieuwe inspiratie."

 

"De eerste keer werd ik er voorgesteld door Chuckie. Ik ken hem al heel lang. Toen ik mijn eerste beat maakte, zei hij: 'op een dag ga ik jou naar Amerika brengen.' Ik was een jaar of zestien, hij was nog geen house-dj. Nu belde hij me op en zei hij: 'weet je nog dat ik dat zei? Het gaat nu gebeuren. Ik ga je voorstellen aan Tricky Stewart. Ik wist wel wie dat was, want ik heb honderden YouTube-filmpjes bekeken van hem en anderen in hun studio. Tricky Stewart werkt samen met The-Dream, die ik zie als de beste songwriter ter wereld. Ik vind Smash Into You van Beyonce heel goed, en ze hebben hits als Single Ladies (Beyonce) en Umbrella (Rihanna) geschreven. Dat je daar opeens tussen zit, is heel gek." 

 

"Ik heb wat liedjes laten horen, en hij (Tricky Stewart, red.) vond het goed. De volgende dag belde hij: 'waar ben je? Ik kom je halen.' Hij heeft nog meer zitten luisteren en zei toen: 'Hoe vaak kun je hier zijn? Ik wil dat je met mij gaat werken, als derde persoon in het team met The-Dream.' Het grappige was: ik zegde alles op en verhuisde met mijn manager naar L.A., maar de eerste driekwart jaar was er geen spoor te bekennen van The-Dream. Kennelijk zat er iets niet goed tussen die twee. Het meest concrete dat Tricky erover kwijt wilde was: 'mensen worden ouder'. Iets vaags. Ik vond het wel een beetje kut, ik had alles opgegeven, maar degene met wie ik dolgraag wilde werken was er niet. Een paar maanden later zat ie ineens achter de piano. Hij kwam naar me toe en zei: 'What's up little kid. Nice shoes.'"

"Ik moet humble zijn en doen wat er van me gevraagd wordt. Soms ontstaat een song vanuit een beat die ik gemaakt heb, soms word ik gevraagd iets toe te voegen. Tricky vindt mijn drums en ritmes uniek, soms met een heel lichte Dutch lead. Een van de eerste dingen die we echt met zijn drieën maakten was de nieuwe single van The-Dream, Black. Daar zit nog wel een grappig verhaal achter. Ik zat op de bank met The-Dream Pro Evolution te spelen toen zijn telefoon ging. Hij antwoordde: "What up Jay." Ik hoorde hem iets zeggen over een track voor Mandela, die toen net overleden was. Pas de volgende dag hoorde ik dat het ging om een track voor Jay Z en Beyoncé. Ik weet niet waarom, maar het is uiteindelijk niet door gegaan, en toen is het een single van The-Dream geworden. Zo gaat dat heel vaak. Umbrella was eerst bedoeld voor Mary J Blige. Zelf heb ik een single op het album van Nicole Scherzinger van Pussycat Dolls, die bijna op het album van Miley Cyrus had gestaan. Ze waren enthousiast, maar het album was al naar de masteraar. Hoe zo'n meeting gaat: die mensen worden helemaal ingepakt. De Ferrari's en Lamborghini's staan voor de deur, de studio wordt aangekleed, er zijn hapjes en drankjes, en dan komt de manager van Miley Cyrus en Britney Spears luisteren. Ik stond stiekem in een hoek, ik vond het super spannend. Trampoline was op dat moment de enige track waar ik aan gewerkt had, en juist die wilde die manager nog een keer horen."

 

"Ik zie dat breed: ik wil weten waar ik aan begin. Bijvoorbeeld de track die ik nu met Lil Kleine gemaakt heb. Ik heb zijn carrière bestudeerd, ik vind hem een superster, maar hij heeft nog geen echte hit gehad. Waar ligt dat aan? Hij heeft namelijk wel 27.000 volgers op Instagram. Ik probeer een kant in zo'n artiest naar boven te halen die werkt. Zo ging het ook bij Gers. Ik hoorde Bagagedrager, en dacht: dit is jouw sound. Hij zei: 'wil je Bagagedrager overdoen?' Nee, zei ik, we maken een nieuwe track. Dat werd Ik Neem Je Mee. Ik denk dat de track met Lil Kleine ook een hele grote hit kan worden. Hij zingt het echt supergoed. Nee, hij is geen Usher of Justin Bieber, maar hij komt gewoon uit de verf op die track."

 

"Het heeft twee kanten. Ik ben best bescheiden, maar ik wil wel credits voor mijn werk. Ik hoef niet op tv, maar vind het wel fijn als iemand zegt: mooi gedaan. Ik weet nog dat ik op weg naar school in de metro zat en mensen hoorde praten over Wat Wil Je Doen. Ik hoorde: 'die Partysquad maakt echt vette beats'. Toen wilde ik opstaan en zeggen: maar ik heb die beat gemaakt. Jerry van Partysquad heeft er een hit van gemaakt. Hij was de eerste die in mijn sound geloofde. Top-Notch wilde het niet uitbrengen, maar hij heeft er voor gevochten. Ik heb hetzelfde nu in Amerika: de beats die ik zelf echt heel vet vind, vinden ze niks. Geef me maar die met die gitaar, zeggen ze dan. Of iets met EDM. Ze willen altijd iets dat klinkt als wat al op de radio is. Misschien moet ik er vijf jaar voor vechten, maar ik ga geen EDM maken."

 

"Zij chillen veel. Er is een woonkamer waar de hele tijd harde muziek gedraaid wordt. Daar omheen zitten vijf studio's met engineers en mixers, en creatieve mensen die non-stop dingen maken. Tricky maakt op een dag denk ik drie uur muziek. De rest van het dag is het lachen, Playstation spelen, eten en vooral: muziek luisteren. Zijn eigen tracks hoort hij wel honderd keer, en elke keer verandert hij weer kleine dingen. Een keer zag ik hem een hele track van begin tot einde afspelen, en er live van alles aan toevoegen. Ik werk zo niet, ik werk in loopjes van hooguit acht bars. Daaraan zie je dat hij echt van een andere generatie is."

"Nee, ik heb geen sociaal leven. Ja, ik voel me wel eens eenzaam. Een vriendin heb ik niet. Ik had wel eens dates, maar ben bewust nooit een relatie aangegaan omdat ik wist dat ik mezelf en haar dat niet aan wilde doen. Ik weet al sinds mijn twaalfde dat ik naar Amerika wil. Ik heb nooit zeker geweten dat het zou gebeuren, maar het was wel een stoute droom. Ik heb bepaalde dingen niet die vrienden van me wel hebben. Een gezin, kinderen. Het kan zijn dat ik daar ooit spijt van krijg, maar dat heb ik zeker als ik dit niet doe."

 

"Ja, familie, maar ook vrienden. Sjaak is langs geweest, Brahim Fouradi een paar keer. En Idje (Idaly, red.). Hij is die jongen uit de film Richie Rich, hij valt met zijn neus in de boter. Ik moet wel zeggen: hij werkt er hard voor, hij is geduldig en hij heeft veel talent. Ik ga al met hem om sinds hij dertien was, vijf jaar geleden, een jongetje nog tussen de grote jongens. En toen al durfde hij gewoon te rappen. Ik denk dat hij er nu klaar voor is. Ik vind het belangrijk om ze mee te nemen, ook omdat ik graag dingen wil veranderen. Ik wil niet te veel credits nemen, maar met Wat Wil Je Doen brachten we hiphop naar de clubs, en met Ik Neem Je Mee maakten we de barrières tussen pop en urban kleiner. Gers is nu een BN'er. Ik wil de dingen afmaken waaraan ik begonnen ben."

 

"Ik heb dat niet echt meegekregen, en eerlijk gezegd houd ik me er ook liever niet mee bezig. Ik ken Kempi als een lieve jongen en heb zelf nog nooit iets naars met hem meegemaakt."

 

"Als ik die dingen hoor, denk ik: ik geloof het bijna niet, het is zo'n zachte jongen. Ik geloof ook in de goedheid van de mens en denk dat mensen kunnen veranderen. Het was het idee van Kees de Koning om hem langs te brengen. Ik ga er vanuit dat Kees heel goed weet wat hij doet. Ik heb Kempi ooit ontdekt, maar ik heb nooit de kans gekregen met hem te doen wat ik zou willen. Ik hoorde zijn mixtape via de jongens van Puna, ben dezelfde dag nog naar Eindhoven gereden en heb hem aan Kees voorgesteld. Op een gegeven moment maakte ik een track met Nino. Dat vond Kempi niet zo leuk, omdat hij op dat moment beef met hem had. Dat is het moment dat we uit elkaar gegroeid zijn, echt zonde. Ik geloof in hem, in zijn talent. De dag dat Kempi binnen kwam om zijn verse te doen, was echt magisch. Hij heeft niet eens geschreven. Hij hoorde de beat, liep drie rondjes en vroeg of de microfoon aan kon. Die track was eigenlijk van Mocromaniac, maar die doet uiteindelijk alleen het intro. Hij zei: 'Kempi heeft alles al gezegd'. Dat is ook groots van hem, dat hij dat zei."

 

"Ja. De basis is nu gelegd. Ik heb anderhalf jaar met Unico daar gezeten. Bijna elke dag kookte hij voor me, en overdag deed hij zaken. Nu gaat hij dat weer gewoon vanuit Nederland doen. Ik heb wel een tourmanager die dingen voor me regelt. Als ik de hele nacht in de studio heb gezeten, wil ik niet zelf naar huis moeten rijden. Zo gaat het soms. Aan Black begonnen we om 16:00 uur 's middags, om 11:00 uur was het klaar. Helemaal af. Ze verwachten dat van je. Het is geen optie, je bent er gewoon. Vanuit Nederland werken is ook geen optie. Als The-Dream daar elke dag in de studio is, wie ben ik dan om er niet te zijn?"