Jungle, Lowlands Bravo, zaterdag 16 augustus 2014
Lowlands 2014: Jungle eindigt als koning
Juiste flow bij verschillende versies van hetzelfde nummer
Een jaar geleden was het nog geheim wie of wat dat Jungle nou was. Sinds enige maanden toont het gezelschap zichzelf. Live zijn ze niet slechts met z'n tweeën, maar met z'n velen. Met hun soul propvol percussie en Bee Gees-zang staan ze voor een gewillige Bravo.
HET CONCERT:
DE ACT:
Jungle drijft op Josh Lloyd-Watson en Tom McFarland, de heren die als Bee Gees zingen, het stemgeluid dat de laatste jaren ook in soortgelijke vorm opdook bij Scissor Sisters en Empire Of The State. Maar Jungle is zeker niet camp. Op slimme wijze mixt het duo uit London een funky basgeluid, lome beats met een frisse disco-feel. Met percussie zorgt Jungle ook voor een slimme dansbare sound. De band deed bij aanvang geheimzinnig over de identiteit, maar zet het niet voort door met helmen, leeuwenkoppen, schmink of wat dan ook op het podium te verschijnen. Het zijn twee Engelse gasten die muziek maken en niet over één nacht ijs gaan.
HET NUMMER:
De set gaat al richting het einde en dan komt 'Time'. Je weet het direct: dit nummer is beter dan alles wat hiervoor is gespeeld. Meteen dat scherpe zanglijntje, die donkere bas, de aangename synths. Heerlijk.
HET MOMENT:
Al bij de opkomst is duidelijk dat Jungle niet bezuinigt op personeel. Dat het verdomd goed klinkt, moet voorop staan. Dus zingen twee zangeressen mee en is de percussie rijk vertegenwoordigd. En dat werkt.
HET PUBLIEK:
De Bravo is niet afgeladen maar zeker goed vol. Er is ruimte om relaxed te dansen, want ook aan de lopende band gebeurt. Iedereen zit in de flow.
HET OORDEEL:
Het optreden van Jungle is een flow die van de eerste tot laatste seconde aanblijft. Vanachter twee plopschermpjes zingt het tweetal net zo helder op z'n Bee Gees als op de plaat. Door de rijke bezetting klinken de nummers precies zo zwoel en opzwepend als ze waarschijnlijk willen hebben. Jungle doet niet aan uitspattingen, in muziek en presentatie, maar het is juist de constante flow die bezwerend werkt. De extra aandacht voor percussie inclusief handgetrommel maakt de muziek extra dansbaar. Eigenlijk speelt de band allemaal verschillende versies van een en hetzelfde nummer. Maar terwijl er geen verschil in sound is - wat zich op de plaat meer wreekt dan live - is er wel verschil in songkwaliteit. Het is echt nodig dat Jungle meer nummers als 'Time' en 'Busy Earnin'' in het repertoire krijgt. Het is een probleem als de liedjes op de helft van je set te onopvallend zijn. Desondanks overtuigt Jungle. Maar aan het einde van de show, waar zo'n gloedvolle 'Busy Earnin'' wordt gespeeld, is duidelijk waar Jungle écht toe in staat is.