Cinnaman en Jobse geven startsein
Het is even schakelen in de India bij aanvang van de nacht. De band Fiddler's Green, stevige en snelle Ierse folkmuziek uit Duitsland, verlaat het podium om plaats te maken voor de dj-set van Trouw Amsterdam-residents Cinnaman en Job Jobse. Beide mannen gaat het voor de wind: Jobse mag binnenkort bijvoorbeeld naar Amerika om te draaien op Burning Man en afgelopen weekend zorgden ze in Trouw, samen met Elias Mazian, voor een uitverkocht huis en een epische nacht. De heren beginnen vanavond met een track van Jamie XX en zodra de bass er voor het eerst overtuigend inklapt, klinkt er gejuich in de tent. Jobse, pet op, en Cinnaman, pet af, starten rustig, maar door tergend langzaam op te bouwen, vestigen ze wel alle aandacht op zich. De visuals van Heleen Blanken, op twee grote schermen te zien in de tent, zijn zoals vaker indrukwekkend. Opvallend is dat de twee Amsterdammers met enkele hitjes - zoals het opzwepende Pump Up The Jam en Moloko's Sing It Back - iedereen in de tent moeiteloos meekrijgen, maar zodra de heren iets meer de diepte in gaan, haken er mensen af. Hoewel de tent afgeladen vol blijft tijdens hun set van ruim twee uur, en de handen van Cinnaman en Jobse regelmatig de lucht in gaan, hebben we beide heren wel eens sterker horen draaien. Een lekker begin van de nacht is het wel, zeker als tegen het einde ook nog even de intro van KiNK's Existence voorbijkomt.
Lowlands 2014 nacht: Sophie, Evian Christ en Acid Arab stelen de show
Met 3voor12 de vrijdagnacht in
Als de avond valt, maken veel Lowlandsbezoekers zich op voor het nachtprogramma in de Bravo, de X-Ray of de India. Wij zagen tijdens de eerste drukke nacht in Biddinghuizen onder anderen Cinnaman & Job Jobse, de jonge Sophie, Duke Dumont, sloopkogel Evian Christ, Skream en het ijzersterke duo Acid Arab.
Sophie blijft boeien en onvoorspelbaar
Terwijl de Bravo volledig in het teken staat van een heftige drum 'n bass nacht, reizen wij af naar de X-Ray om te zien hoe Sophie - het is een blonde jongen - het stokje over gaat nemen van collega Kutmah. Achter de schermen is hij tijdens de set van zijn voorganger al druk bezig met de voorbereidingen. Sophie oogt ietwat verlegen, maar die schroom gooit hij aan het begin van zijn set direct van zich af. Door, als openingstune, minutenlang een kale piep door X-Ray te gooien, jaagt hij een aantal bezoekers weg, maar hij wint er veel meer zielen mee. Het is lastig om de jonge en talentvolle Schot in een hokje te plaatsen, maar omdat hij voor zijn set al aangaf geen hokjesdenker te zijn, zullen we het laten. Kenmerkend voor de set van Sophie zijn de vele vervormde, vrouwelijke vocalen, waarmee hij graag freakt. Even denken we zelfs de vocalen uit Aqua's superhit Barbie Girl te herkennen, en vlak daarna twijfelen we weer. De X-Ray is prima gevuld rond 01.15 uur, maar puilt nog niet uit zoals in voorgaande jaren. Zeker vooraan gaat het goed los door de onvoorspelbare muziek van de verlegen krullenbol, die zelf tijdens het dj'en nog live dingen inspeelt, maar daar, door het publiek er actiever bij te betrekken, nog veel meer uit zou kunnen halen in de toekomst.
Duke Dumont drukt gaspedaal in
Als we tijdens de set van Sophie terugkeren in de India, waar Cinnaman en Job Jobse net klaar zijn met hun set, neemt Engelsman Duke Dumont het roer over. Zijn echte naam is Adam Dyment en dat hij fan is van de herkenbare UK-sound uit zijn vaderland was ons al bekend. Dat hij ook niet vies is van een stevige technoplaat tussendoor wisten we nog niet. De set van Dumont werkt hypnotiserend en is opzwepend, ook al draait hij niet bijster spannend. Het gemak waarmee hij housetracks afwisselt met zwaardere platen getuigt van kwaliteit, en tot stilstand komt stoomlocomotief Dumont niet meer. De man die bekender werd bij het grote publiek door in 2012 te releasen op Tiga's Turbo Recordings, houdt de India af en toe in een greep, zonder daarbij heel bijzondere dingen te doen. Al met al een voldoende, maar helaas geen dj-set die ons lang blijft heugen. Hij is en blijft meer de producer dan de dj.
Evian Christ blaast X-Ray op, Skream onderscheidt zich niet
Eenmaal terug in de X-Ray is het voor het eerst vandaag echt even oorlog in de klamme ruimte. Evian Christ is fan van hardere muziekstijlen en schakelt, ogenschijnlijk zonder moeite, van gefreakte RnB door naar een minuutje hakken op 150 BPM; om daarna met een gezonde portie dubstep de platen nagenoeg van het dak af te laten trillen. Zijn muziek is intens, geladen, en soms bijna om bang van te worden. Een versie van Underworlds Born Slippy wordt met luid gejuich ontvangen, Evian Christ steelt de show. Joshua Leary, dat is zijn echte naam, is een vriendelijke jongen die werkelijk alle kanten opschiet. Het duo Acid Arab, dat hierna mag draaien, gaat backstage compleet los op de sound van Evian Christ. Stilstaan is dan ook bijna onmogelijk. Als we naar headliner Skream rennen, India stage, horen we direct waarom mensen zo weglopen met de Engelsman: hij mixt als de Thalys. Dubstep laat hij vannacht grotendeels achterwege, maar iedereen die graag een discoset van Skream wilde horen, komt bedrogen uit. De lange Brit draait tijdens de eerste nacht van Lowlands 2014 vrij stevig voor zijn doen, hier en daar zelfs wat acid, en bijzonder weinig offbeat. Met That's The Way Love Is nemen we afscheid van de voormalige dubstepper. Wij gaan ons opmaken voor toetje Acid Arab.
Acid Arab is hoogtepunt
Dat lekkere toetje dus. We keken er al even naar uit, maar Acid Arab horen en bezig zien, valt met een gerust hart bijzonder te noemen. Het duo uit Parijs is gek op de Roland 303 'acid' drumcomputer en mixt ongeveer alle oosterse en Afrikaanse muzieksoorten naadloos aan elkaar, zonder dat het gaat vervelen en schreeuwerig wordt. Guido Minisky en Hervé Carvalho voelen elkaar uitstekend aan en hebben een perfecte mix gevonden tussen techno, acid en waanzinnige (Arabische) vocalen. Dat hun sound misschien niet helemaal strookt met die van voorganger Evian Christ - veel langzamer en minder alle kanten op - doet er niet toe als een act als een huis staat, zoals met Acid Arab het geval is. Misschien hadden Evian Christ en het Franse duo beter omgedraaid kunnen worden in het schema, maar vaststaat dat Acid Arab bedwelmende muziek maakt en dat de acid uiterst subtiel wordt gebracht; er is geen sprake van een overkill. Als we onze ogen tegen de klok van 4.30 uur kort dichtdoen, staan we met een beetje fantasie even midden in de woestijn met een stel kamelen. Acid Arab en Lowlands is een zeer geslaagde combinatie; het hoogtepunt en perfecte einde van een toch wat tamme eerste nacht.