Welk gevoel overheerst nu na LGW14?
"Vermoeidheid, haha. En lichte tevredenheid. We wisten al met de line-up dat we goed zaten. Dat de combinatie van artiesten vrij uitzonderlijk was. Ik denk dat alles extreem goed heeft uitgepakt, dat de balans in de zalen was zoals we gehoopt hadden en wellicht zelfs veel beter. Ik ben heel blij, ik denk dat we binnen Europa en misschien wel in de wereld wat unieks hebben neergezet. Recensies lees ik meestal niet, maar volgens mij blijkt uit de reacties van artiesten dat iedereen ook heel blij is. Mijn mailbox stroomt nog steeds vol met bedankjes van overal en daar word ik heel gelukkig van."
LGW14: "Misschien moet Selda of St. Vincent curator van LGW15 worden"
Slotinterview over familiegevoel, TivoliVredenburg, groei en de terugkeer van Dronefest
Het stof is neergedaald van de grootste, en volgens velen meest geslaagde Le Guess Who? ooit. Vier dagen raceten we van EKKO naar De Helling, van dB's naar ACU en vooral: dwars door zalencomplex TivoliVredenburg. Een nieuw gebouw, dat met die roltrappen en witte gangen te weinig rock 'n roll zou zijn, zo werd gevreesd. Wat doet die zalenbundeling met je festival, hoe kwam Le Guess Who? aan die ongekende berg relevante namen en hoe gaat het festival dit in hemelsnaam overtreffen in 2015? 3voor12 belt met Bob van Heur, die met Tivoli-programmeur Johan Gijsen de harde kern vormt. "We zijn bezig met een sterke line-up, maar vooral om een familiegevoel te maken." Na Ty Segall en Michael Gira wil het festival weer een curator in 2015. Het Dronefest keert ook terug, maar dan in Amerika.
Het gebruik van TivoliVredenburg was de grootste verandering dit jaar. Wat vond je van de dynamiek van het nieuwe gebouw?
"Het is een nieuw gebouw, dus alles is wennen. Ik ben extreem trots en heb waanzinnig respect voor hoe TivoliVredenburg dat allemaal logistiek voor elkaar heeft gekregen. Ik denk dat het festival voor beide op een perfect moment kwam. Zij omdat ze dit festival hebben gedraaid, waardoor er wat feel in het pand komt en wij omdat St. Vincent, Swans, Einstürzende Neubauten een plek kregen die we ze anders niet konden geven. Ik wist niet wat ik kon verwachten van het gebouw, maar ik denk dat het goed heeft uitgepakt. Ik ben vooral blij dat het pand niet de magneet is geworden, waar ik een beetje bang voor was. De bedoeling is juist dat zalen als EKKO, Moira, ACU, dB's en Helling ook een volle bak krijgen en meeprofiteren."
Wij hadden het idee dat de Helling wat ver was en dat veel mensen ervoor kozen in TivoliVredenburg te blijven hangen?
"Het is sowieso een festival waar je keuzes moet maken. Idealiter is alles op 10 minuten natuurlijk, maar vorige keer was EKKO verder van Tivoli en nu gold dat voor De Helling. We gaan daar ieder jaar weer verder in puzzelen, om te zorgen dat festival en looproutes zo sterk mogelijk zijn. Uiteindelijk doet het me toch deugd dat er wel 450 man in De Helling zijn om Ben Frost te zien. De kracht van het festival is juist dat mensen hun eigen route vinden, wij gaan ze niet vertellen wat ze wel en niet moeten zien.
"Ik las ergens: 'Het LGW-publiek kiest de eigen helden'. Dat vind ik mooi. Een piepklein bandje kan opeens een hele grote LGW-act zijn. Ons publiek laat zich graag verrassen door dingen die ze niet kennen. Ik merkte dat EKKO helemaal vol was voor Ought en mensen lopen dan door naar RASA, waar je hoort dat ze Ogogya Nengo ook geweldig vonden. Ineens zien ze per ongeluk een Afrikaanse vrouwengroep zingen. Dat is ons doel: zoveel mogelijk mooie muziek laten zien, of het nu uit Kenia, België of Montreal komt, en dat verspreiden voor een zo groot mogelijk publiek."
Zou je niet een extra zaal in de buurt van de Helling moeten zoeken? Zoals ACU en Moira ook prima samen passen naast EKKO.
"Het idee was wel om daar een zone te vormen. We zijn met Pastoe bezig geweest, maar die zaal haakte uiteindelijk af. Vrijdag hadden we wel Rudolf Magnus erbij, ook op zo'n afstand. Het belangrijkste voor ons is dat stad Utrecht volledig wordt gebruikt als festivallocatie. Meer locaties zijn altijd welkom, zolang ze maar recht doen aan de show van de artiest. Zoals Peter Walker in de Hertz zeer op zijn plaats was, vermoedelijk meer dan als hij in de bovenzaal van Paradiso of Spiegelbar had gestaan. Ik zou heel graag nog meer locaties erbij hebben, maar we moeten ook niet doen alsof dit New York is, waar je 20 minuten in een taxi moet zitten om bij de volgende CMJ-locatie te komen. Je bent hier in Utrecht in 10 minuten overal op de fiets."
Je werd op het podium onder meer bedankt door Michael Gira, Tune-Yards en Sharon van Etten. De band met de artiesten is duidelijk sterk op Le Guess Who?
"Dat is een groeiproces. Het mag voor ons nooit een doel worden om artiesten puur uit te nodigen om de line-up sterker te maken. We hopen dat zij ons, en wij ook hen inspireren. Met Michael van Swans heb ik een sterke band opgebouwd. Ik denk dat de filosofie van LGW strookt met hoe hij al 35 jaar Swans draait. Dat zijn mensen die uit hetzelfde hout gesneden zijn, daar heb je een klik mee. De persoonlijke benadering komt van beide kanten. Le Guess Who? moet niet zomaar een showtje zijn, maar uiteindelijk voelen als thuiskomen."
Er staan ook veel met elkaar bevriende bands op het programma, zodat ze bijna in hun eigen scene gedijen, een beetje zoals op Roadburn. Bewust?
"Zo draaien we eigenlijk vanaf dag 1 op LGW. Dat artiesten- en backstage-gedeelte is net zo belangrijk als de shows aan de voorkant. Voor het festival is een Carla Bozulich of Xiu Xiu net zo belangrijk als Einstürzende Neubauten. Je merkt dat bands blijven hangen, dat ze meerdere dagen blijven en ook echt andere acts willen zien. Ik denk dat we daar wel redelijk uniek in zijn.
"Roadburn hoort naar mijn mening ook wel bij de grotere festivals als het gaat om gevoel, maar is meer niche. Le Guess Who? is juist zo breed en gaat van Selda naar een Stephen O'Malley. Maar festivals als Roadburn en ATP zijn op een hand te tellen, dat zijn festivals waar we veel respect voor hebben en stiekem ook wel een beetje van geleerd hebben."
De internationale buzz begon al met de aankondiging van het Mouth To Mouth onderdeel van Swans. Wordt het boeken van andere artiesten dan makkelijker?
"Het wordt denk ik ieder jaar makkelijker om acts te boeken. We beginnen elk jaar met een leeg vel en de vraag is: 'waar kom je uit'. Ik merk dat die benadering - we zijn geen commercieel festival met grote sponsors - veel respect afdwingt bij artiesten. We zijn niet bezig met een sterke line-up, maar om een familiegevoel te maken. Het is een kwestie van veel onderzoek doen, veel shows bezoeken en daar uiteindelijk een festival van bouwen.
"Ik heb groot respect voor ons pubiek gehad deze editie. Dat staat bij Dronefest om 7 uur 's ochtends muisstil te luisteren. Bands staan voor een vriendelijk en intelligent publiek te spelen en daar herkennen artiesten zich in. Het was de combinatie met de stad, het publiek en we hadden ook nog eens goddelijk weer; alles bij elkaar maakte dit een heel bijzondere editie."
Jullie gingen eerder met Fuzzbox al internationaal en er zou meer belangstelling zijn?
"We hebben wel met verschillende partners contact, bijvoorbeeld met Barry van ATP en de mensen van Austin Psych Fest. We kijken naar gerelateerde festivals en er komen zeker aanvragen binnen van diverse partijen of we daar dingen willen doen. Tot nu toe draaien we het in Utrecht. Met andere partijen moet er wel een dynamiek zijn, het belangrijkste is dat artiesten ervan profiteren en in plaats van voor 200 hier voor 2000 man staan te spelen.
"Morgen beginnen we bij wijze van spreken weer met een leeg blad te tekenen en we hopen in november 2015 weer iets te hebben staan dat nog niet eerder gepresteerd is. Het is voor Johan en mij wel een levenswerk aan het worden en dat gaat naar een ander niveau. Le Guess Who? is ons schilderij, en een schilder weet vooraf ook niet hoe dat eruit gaat zien. Ik heb er nu al zin in, om te kijken welke muziek en welke artiesten. Ik hoop dat het weer beter en mooier dan dit jaar wordt."
Hoe gaan jullie hier in vredesnaam overheen?
"Ik weet dat deze editie extreem goed was qua programma. Toen we in maart Selda als eerste binnen hadden, wist ik dat er een heel goed begin was, maar dan ben je er nog niet. Toen we klaar waren, hadden we dat zelf ook. Maar uiteindelijk is er nog zoveel muziek, die jij, ik en anderen nog niet gehoord hebben en die wel een plek verdient op een festival. Dus ik zou niet zeggen dat het niet te overtreffen is. Ik weet dat de Volkskrant dat vorig jaar ook zei en uiteindelijk was het makkelijk te overtreffen.
"Voor volgend jaar; Wij weten het niet en het publiek ook niet. Langzamerhand begint het vraagteken achter ons logo wel een mooi symbool te worden. Maar ik heb er vertrouwen in dat we weer een groep partners bijeen krijgen om opnieuw een wannzinnige editie te creëren."
Na Fuzzbox in 2013 hadden jullie dit keer nog meer festivals binnen het festival. Kunnen we in 2015 Meer Fuzzland of 48 Hour Dronefest verwachten?
"De term 'kan het weer' komt niet heel erg in ons woordenboek voor. Een keer gedaan is een keer gedaan en je gaat weer verder. Bij de Fuzzbox had ook iedereen gedacht dat we dat vaker zouden doen. Aan de andere kant kan ik niet elke keer het wiel opnieuw uitvinden en Dronefest gaat sowieso nog wel eens een vervolg krijgen. Maar die zal niet in Nederland plaatsvinden maar van 24 tot 26 april in Amerika. We hebben er nog meer contacten over met partijen in het buitenland, maar of het zo groot als deze wordt weet ik niet. En ik weet dat Mouth to Mouth door meerdere grote festivals in Noord-Amerika is benaderd. Michael had dat al een keer in Londen gedaan. Voor mij is het wel belangrijk dat die dingen door blijven gaan."
In Michael Gira hadden jullie een bijzondere curator. Ik neem aan dat jullie daarvoor weer iemand gaan uitkiezen in 2015?
"Het jaar daarvoor hadden we Ty Segall, daarvoor dj Fitz, en ik denk dat we met Gira dit jaar het meest classy festival hebben neergezet. De vraag is inderdaad wie de volgende curator wordt. Dat is iets wat ze zeker door willen voeren, maar je moet wel een artiest vinden die bij je festival past. We weten nog niet wat 2015 gaat brengen, maar hebben wel ideeën in ons hoofd. Je moet me niet op dat curatorschap vastpinnen, maar het geeft wel houvast. Het is ook niet dat Johan en ik alle bands al kennen. Als iemand ons daarmee kan inspireren en wij hem, dan graag. Zoals nu eerst twee dagen in de Helling en dan op het eind in de Ronda. Je bouwt samen naar die slotlocatie op. En natuurlijk heb ik een lijstje waar ik heel graag mee samen zou werken. Dat is iets waar ik het komende jaar veel tijd in ga steken."
Iemand als Tim Hecker of Stephen O'Malley?
"Ik denk dan aan mensen als een Tim Hecker, of misschien zelfs Selda zelf. Ik was met haar zaterdag uit eten en dan vraag ik haar wel welke artiesten ze zelf luistert. Ze reageerde heel mooi en bescheiden: 'dan zou ik jaloers zijn op andere artiesten'. Van iemand als St. Vincent weet ik ook dat ze - los van de popshow die ze op deze tour presenteert - van binnen een diepe tante is. Die gaat verder dan wat mensen van haar verwachten. St. Vincent zou interessant kunnen zijn, maar ze staat nog niet op nummer 1. Er zijn artiesten waar ik nog meer van droom. En er zijn artiesten die het ons gevraagd hebben, maar daar gaan we in het algemeen niet op in. Ik wil eerst weten hoe deze persoon in elkaar zit. We hebben besloten dat niet te beslissen tot na deze editie. Hoofdcurator zijn Johan en ik en dat zal voorlopig even zo blijven, haha."
De capaciteitsgroei was enorm. Kon je eerst 1000 man in Tivoli kwijt, nu had je twee zalen van 2000 en 1700 (Vredenburg oude zaal) bezoekers. Wat doet dat met je festival?
"Ik zou vooral willen zeggen: grotere zalen geven je meer mogelijkheden. Het is niet dat wij per se groter denken, maar door die vergroting is het mogelijk artiesten als Einstürzende Neubauten te boeken. We konden daardoor nog breder gaan, een nog groter palet aan muziek laten zien en daar horen ook grotere artiesten bij. Maar het moet niet zo zijn dat LGW alleen kan draaien door vijf grote artiesten. Je merkte in de grote zaal van Vredenburg bij Suuns en Binkbeats, met zijn eerste show, dat het misschien niet helemaal vol was, maar ook dat het wel werkt. Daar gaat het om: waar komt die show het beste tot zijn recht. Mac Demarco had ook in de grote Ronda gekund, dan had er zo nog 500 man naar binnen gegaan. Maar we kozen voor de Pandora, met het idee dat daar de intensiteit groter zou zijn dan in de Ronda.
"Het belangrijkste doel blijft: mooie dingen neerzetten en samenwerkingen aangaan met inspirerende mensen, waarbij publiek, artiest en Utrecht samenkomen tot één coherent geheel. Die doelen zullen ook niet veranderen."