#ESNS14: Bent Van Looy brengt Parijs naar Groningen

'Ik vroeg nog of ik op het kerkorgel mocht spelen'

Tekst: Sjoerd Huismans, foto's: André Eggens ,

De gentleman Bent van Looy voelt zich duidelijk op zijn gemak in de fraaie setting die hem is toebedeeld. 'Het is niet gemakkelijk om mensen op vrijdagavond naar de kerk te krijgen,' begint hij. In de Der Aa-Kerk komen Van Looys verhalende chansons uitstekend tot hun recht. Liedjes ontstaan tijdens lange wandelingen door zijn woonplaats Parijs. Zoals die keer dat hij een alleenstaande vader en zijn kinderen friet met mayonaise zag eten. 'Een van de droevigste dingen die ik ooit heb gezien.'

HET CONCERT
Bent Van Looy, Eurosonic, Der Aa-Kerk, vrijdag 17 januari 2014

DE ACT
Bent van Looy is sinds de jaren negentig vooral bekend als frontman van de Belgische band Das Pop. Daarnaast drumt hij in Soulwax. Zijn solo-album Round The Bend kwam uit bij Excelsior en bevat verfijnde, David Bowie-achtige pianopop. Vooral zijn woonplaats Parijs vormde de inspiratie voor dit lichtvoetige album. 'Als toerist had ik Parijs nooit zo bijzonder gevonden, maar door hier het dagelijks leven te ontdekken zag ik dat het eigenlijk de perfecte stad is om in te wonen,' zei hij afgelopen oktober tegen 3voor12. Het titelnummer bijvoorbeeld is letterlijk een blokje om in Parijs: Over there, on the right, is where I once lost a fight to a girl. Over nothing at all. Veelzijdig persoon die Van Looy, zeker als je bedenkt dat hij ook nog schildert, kleding ontwerpt en het ver schopte bij De Slimste Mens.

HET NUMMER
Single ‘Shadow Of A Man’ is het liedje dat vanavond de meeste indruk maakt. Ook in dit nummer is het wat jammer dat alle rijke arrangementen van Van Looys album wegvallen omdat hij in zijn eentje achter de piano zit. Toch fijn dat de refreintjes zo goed blijven hangen, bij dit liedje nog het meest. Don’t try to change me/ You will never understand / Don’t try to change me / What I am is what I am
 

HET MOMENT
Tussen zijn chansons neemt Van Looy alle tijd voor anekdotes. 'Toen ik hoorde dat ik in een kerk zou spelen, vroeg ik meteen of ik op het orgel te spelen. Ik heb gehoord dat het een van de beste ter wereld is. Maar het mocht niet zo zijn. Gelukkig heb ik deze Hohner bij die mijn vader voor 9 euro op de rommelmarkt heeft gekocht. Ik weet zeker dat het net zo mooi wordt.' Het mooiste verhaal is nog wel de aankondiging van ‘Words’. Het lied gaat over het zwarte boekje waar Van Looy alle ideeen voor liedjes opschreef. Op een dag raakte hij het kwijt, en was verloren. De hele dag zat hij een beetje te  YouTuben. Uiteindelijk kocht hij een rood boekje om opnieuw alles op te schrijven. Onder de bank vond hij het zwarte boekje weer terug. Woord voor woord bleken alle teksten hetzelfde te zijn.

HET PUBLIEK
In de ruime Der Aa-Kerk hoor je alles; zelfs de klikjes van camera’s leiden af. Al vanaf het eerste piano-akkoord proberen de liefhebbers de praters dus tot stilte te manen. Dat lukt aardig. Een deel van de mensen lijkt het prachtig te vinden, een ander deel haakt al snel af. 'Saai man,' zegt een man tegen zijn maat voordat de twee weglopen. Minimalisme blijkt niet iedereen zijn meug.
 
HET OORDEEL
Tja, je moet er wel tegen kunnen drie kwartier naar een man met een piano te kijken die liedjes zingt en verder geen kunstjes doet. Maar wat een fraaie liedjes zijn het, en wat weet Van Looy te charmeren met zijn sterke verhalen over de Parijse straten. Een verteller pur sang.