Wie het weet, mag het zeggen; ‘vuige trashpunk, garagerock en hardcore’, ’klasserockband’..., zo luidt de aankondiging van een recent geplaatste live-video op de Facebookpagina van White Slice. De opsomming van ‘genreduidingen’ gaat nog even door. Een knipoog naar het, soms nietszeggende, stempelen van muziek? “We vinden het inderdaad wel leuk om daar een beetje mee te spelen. Wij maken harde, snelle en domme gitaarmuziek. Die goed gespeeld wordt, dat wel. Dat we punk maken durf ik toch te zeggen. Maar wat is punk? Er bestaat ook technopunk. Dat heeft niets te maken met hetgene wij doen.”
Hugo van Heijningen was eigenlijk klaar met zingen. Sinds zijn veertiende zat hij in diverse bands, waarvan Malkovich de meest succesvolle was. Toen White Slice geformeerd werd, sloeg de vonk schijnbaar toch weer over. “We kennen elkaar uit het Amsterdamse bandcircuit. Je loopt elkaar dus gewoon regelmatig tegen het lijf. We zijn vrijblijvend gaan repeteren. Malkovich was vrij bekend, we repeteerden veel. Ik was daar even klaar mee. Het eerste optreden met White Slice, dat was in Frankfurt, voelde heel goed. We kregen veel enthousiaste reacties, mensen vonden onze muziek vet. Daarna is het bestaan van White Slice wat serieuzer geworden. Maar we laten het nog een beetje op zijn beloop nu. We hebben onze muziek verspreid en zijn zo bij platenlabel Suburban terechtgekomen. Er is geen marketingmachine aangezwengeld. Als bands zich teveel pushen ga ik er bij voorbaat al vanuit dat het kut is. Dat hypen via social media is zo ‘in your face’."
Van Heijingen is inmiddels gepokt en gemazeld in het livecircuit. Dit geldt ook voor de rest van de band, die podiumervaring heeft opgedaan bij Brat Pack, Gewapend Beton en Bullerslug. “De bandnaam moet je niet al te serieus nemen. We hadden zo’n honderd namen bedacht. Het zijn gewoon twee woorden. Het klinkt niet heel kut, vind ik. De naam schept trouwens mogelijkheden. Voor ons debuutalbum Antartica gebruikten we een met Google gevonden plaatje van een ijsschots. Misschien staat er wel een albino op de volgende hoes. We kunnen dankzij de bandnaam nog even vooruit qua artwork in ieder geval. Bands als White Lies en The White Stripes hebben daarnaast vergelijkbare namen en zijn erg succesvol gebleken.”