ADE14: Oscar Mulero en Tripeo zetten Paradiso in lichterlaaie

Stevige techno in een poptempel werkt prima

Jouko Peters ,

Als je op de openingsavond van ADE een nacht met de vooraanstaande technolabels PoleGroup, Token en Perc Trax neerzet als programmeur, weet je in ieder geval een ding zeker: je hebt direct oorlog in huis. En een hoop liefhebbers die komen kijken. Tijdens de goed bezochte eerste nacht aan de Weteringschans krijgen PoleGroup hoofd Oscar Mulero en Tripeo - Darko Esser - alle voeten van de drijfnatte vloer. Perc & Truss zijn als duo genadeloos, terwijl de Belg Kr!z, net als een paar weken geleden in Trouw, een superset aan de nacht legt. ADE begint stevig in poptempel Paradiso, waar de fundering direct wordt getest.

Anoniem blijven

Als we tegen de klok van half twaalf binnen stromen, valt op dat het al redelijk druk is, en dat het er vanavond meteen stevig aan toe gaat. Alle vroege vogels laten de techno direct als een zacht pluche dekentje om hun lichaam vallen. De vloer plakt al een beetje. R.E.D. heeft afgetrapt vanavond in de poptempel. Het zijn de drie organisatoren van het feest, en ze zetten al vroeg de toon voor de rest van de nacht met een stevige plaat van Luke Slaters alias Planetary Assault Systems. Nog voor twaalven wordt het geluidsysteem in de grote zaal getest, en besluiten wij af te reizen naar boven, waar de grote - zowel letterlijk als figuurlijk - onbekende A001 aan zijn set gaat beginnen.

Hij doet dat met veel vrouwelijke vocalen en onheilspellend. Als 'ie nog geen kwartier onderweg is en A Simpler Form van Terrence Dixon's "Population One" uit de boxen schalt, zijn we voor het eerst vanavond verkocht. Vijf minuten lang verandert er, voor sommigen, nagenoeg niks in de muziek, terwijl anderen beter weten en meer horen. Met ongeremd snoeien heeft dit bar weinig te maken, de diepte wordt al opgezocht. Er zit schwung in de set van A001, die er vanwege plausibele redenen voor kiest om anoniem te blijven. Na ruim driekwartier klinkt het alsof er een kettingzaag door de kick komt. Een vleugje horror gecombineerd met een ritme, om dat daarna weer af te toppen met een funky Detroit track van Robert Hood; terwijl hij de fotograaf vriendelijk verzoekt om geen foto's van hem te maken. Het hok begint vol te stromen, hij krijgt de handen af en toe op elkaar, en de Spaanse enclave Exium & Reeko staat te trappelen om de boel in de grote zaal over te nemen. 

IJzersterke Belg

Met een beetje piano spelen warmen Valentin Corujo en Hector Sandoval, samen Exium, zich op. Gezellige boel tussen de twee, die samen met vriend Reeko enorm gewaardeerd worden door collega's, en de afgelopen tijd sterke producties afleverden. Hun set steekt prima en degelijk in elkaar vandaag, maar grijpt ons toch niet helemaal bij de strot. Wellicht ligt het aan het vroege tijdstip, of aan het feit dat het soms wat vlak is. Reeko, eveneens een Spanjaard, maakt al meer dan tien jaar lang muziek, en is normaal gesproken een welkome aanvulling op het geluid van Exium, maar dingen zijn wel eens beter uit de verf gekomen. Het is gewoon - niet spannend - gas geven vanavond, al is ontsnappen vrijwel onmogelijk. Het big room geluid van Exium vs. Reeko trekt de dansvloer vol, al zal een enkeling zich alvast melden voor de set van de Spaanse pionier Oscar Mulero. Maar het echte Paradiso gevoel, met al die staande mensen bovenin, ontbreekt nog een beetje.

Zodra we terugkeren in de andere zaal, waar Zuiderbuur Kr!z het over heeft genomen van A001, zien we een opening zoals we dat graag hebben. Recht voor z'n raap, en gaan met die banaan. Weinig poespas. De Belg, die ook van hiphop houdt, laat zich vanavond van zijn donkere kant zien en zijn Nederlandse collega Paul Boex, een helft van Abstract Division, danst de sokken onder zijn voeten vandaan. Hij is hier als liefhebber vanavond, en gaat net als wij prima op de Jeff Mills invloeden, stevige kicks en snerpende hi-hats van de Belg, die een volle tweede zaal heeft om te kneden. Zijn muziek zit in de heupen en is zeer dansbaar, met soms een alarmbel tussendoor om iedereen uit zijn of haar trance te schudden. Op zijn T-shirt prijkt het logo van Aphex Twin, om maar aan te geven dat het met zijn muzikale smaak wel snor zit. Soms staat hij zelf even te genieten van het publiek, dat zich af en toe laat horen als hij het laag er compleet uit draait. Het kleine zaaltje krijgt een masterclass techno van de Belg van Token. 

Sets van de avond

Als we vijf minuten later staan te plassen, begint er rechts van ons iemand in onze oren te tetteren. Hij is jong en hardop aan het fantaseren. "Stel je nou eens voor dat je alles wat je nu laat lopen, gewoon in je broek laat lopen. Stel je dat eens voor," roept hij. Terwijl we hem aankijken, besluiten we alles toch maar gewoon keurig in de pot te mikken, om ons vervolgens te nestelen bij Oscar Mulero. De zongebruinde Spanjaard van PoleGroup steelt de show vanavond, en speelt met zijn publiek. Het wordt drukker, en ook boven melden zich enkele mensen. Zijn set grenst aan de ijzersterke die hij draaide toen hij de laatste keer bij Sandriens Imprint langskwam. Dark Manoeuvres van Envoy komt voorbij, en zweept de boel gigantisch op. Het is echt zo'n track die zijn uitwerking nagenoeg nooit mist. De Amsterdamse poptempel is vanavond een prima decor voor de set van Mulero, die soms alle handen de lucht in krijgt en op meer dan twee handen wordt gedragen door zijn fans. De Spanjaard lijkt soms wel een goederentrein op dikke tracktorbanden en aan remmen, doet hij niet.

Na een uur Mulero reizen we af naar de andere zaal voor Tripeo en daar krijgen we geen spijt van. Darko Esser begint ijzersterk. Met de voor hem kenmerkende bruine baard aan zijn kin geplakt, krijgt hij het publiek binnen no-time mee. Het minimale geluid van Truncate komt voorbij, en hier en daar flirt de Nijmegenaar met acid. Als hij zijn set afsluit, wordt het pas echt warm in de drukker wordende tweede zaal. Een remix van Moderats Bad Kingdom wordt gedraaid, gevolgd door de schreeuwerige vocalen uit Robert Hoods Never Grow Old; uitgebracht onder zijn alias Floorplan. Iedereen in de zaal blijft plakken, omdat de set van Tripeo prima in elkaar steekt, en Rødhåd bijna het roer overneemt. De immens popualire redhead uit Berlijn heeft zijn haren onlangs kortgeknipt, zijn bakkenbaarden vakkundig bijgewerkt, en hij lijkt er zin in te hebben. Tripeo gooit Breaker 1 2 - 2 er nog doorheen, om zijn set daarna af te sluiten met Fabrizio Lapiana's 1002B; tot goedkeuring van zijn Duitse collega.

Geweld uit de UK

Afsluiten bij Rødhåd of bij Perc & Truss? Het is een lastige keuze voor sommige bezoekers tijdens de eerste ADE nacht, maar wij besluiten om van beide acts een stuk mee te pakken. Dat blijkt met de set van de toegankelijkere Rødhåd prima te kunnen. De man achter Dystopian is een van de beste dj's uit de hedendaagse techno scene en weet altijd ongelofelijk veel energie in zijn sets te leggen. Drie weken geleden zette hij tijdens de Imprint weekender Trouw nog volledig op z'n kop, op maandagmorgen. Constant hangt er een soort spanningsveld in de tweede zaal, en ruimte om op adem te komen, is er maar nauwelijks. Bij Perc & Truss is het oorlog, en niets minder dan dat. De twee Britten hanteren de botte bijl vanavond en komen op de proppen met Untitled 1 van Blacknecks. En dan weet iedereen precies hoe laat het is: de hoogste tijd om het allerlaatste restje energie, op een angstaanjagend harde track, uit je lijf te dansen, en met gesloten ogen te genieten van een sterke eerste nacht vol met techno van de bovenste plank. Perc & Truss is een geoliede Britse machine; obscuur en genadeloos. En soms haast onnavolgbaar.