We arriveren in Trouw net op het moment dat Cinnaman de platen al aan het inpakken is. Beneden pakt Dexter juist uit door instant klassieker Tiga's "Shoes" op te zetten. De schoenen op beide dansvloeren zijn nog in niet al te grote getale aanwezig, maar de rij buiten loopt al flink op en voor iedereen het weet, staat het bij Midland vol.

Volledig terecht, want de Engelsman is enorm op dreef. De basis is house, maar alles eromheen vliegt alle kanten op zonder de logica te verliezen. Funk, Afrobeat, latin, acid; alles wordt vakkundig en kleurrijk in elkaar gevlochten als een Afrikaanse rieten mand. Midland heeft op dat continent gewoond en dat hoor je terug in zijn set: van begin tot eind blijft hij je opzwepen met syncopische grooves, zware percussie en het gevoel dat er wat te ontdekken valt.

Iedere track sluit qua feel naadloos aan op de volgende, waarbij kan worden aangestipt dat Midlands eigen "Checkbob" wel het summum van zijn set is. De track werkt hypnotiserend en de krediet die de dj ondertussen heeft opgebouwd, wordt ingewisseld. Dat Serge beneden een prima acid house-setje staat weg te geven is prima, maar je bent gek als je op dat moment niet bij Midland bent die volledig los gaat met Prosumer's remix van "Snacks' Purdie" en San Soda's "Cocomo". Lieve hemel.

Een schier onmogelijke taak om dat op te volgen, maar aan Hessle Audio, oftewel Ben UFO met Pearson Sound en Pangaea, de eer om het stokje over te nemen van Midland. Al vrij snel blijkt dat het samengaan van delen niet per sé meer oplevert dan de som. De drie heren draaien technisch strak, maar wat een bloedeloze set wordt hier neergezet. Alle variatie van net is weg en wat overblijft is een monotone en kille bedoening. Voer voor liefhebbers van het betere stoempwerk, maar de rest is allemaal beneden waar Clone Record's Leon Vynehall het tegenovergestelde staat te presteren: een warm housegeluid met oorsplijtende bassen.

Vynehall heeft onmiddelijk in de gaten wat voor vlees hij in de Trouwkuip heeft en speelt daar handig op in. Zijn eigen "Butterflies" wordt met een luid geschreeuw, nee, gebrul ontvangen en iedereen die nog aan de zijkant stond te dansen, spoedt zich naar voren. De snelkookpan die De Verdieping heet, wordt lens geslagen door de bassen die boven bij Hessle Audio ongetwijfeld tussen al dat minimalisme worden gevoeld. Zeker wanneer Vynehall LFO ("Leeds Warehouse Mix") draait  als eerbetoon naar de eerder deze week overleden Mark Bell van LFO. Een collectieve zucht wordt er geslaakt en iedereen danst op het leven.