Hij is nog ruim onder de dertig, maar bassist Stephen Bruner alias Thundercat tourde al met Erykah Badu, Snoop Dogg én punkband Suicidal Tendencies. Maar de belangrijkste stap is zijn creatieve leven was het verbond dat hij aanging met zijn stadgenoot Flying Lotus. Thundercat werkte aan zijn laatste twee albums, Lotus leverde op zijn beurt een stevige bijdrage aan de eerste twee soloplaten van de bassist. Op het tweede album Apocalypse – een futuristisch perspectief op 70s fusion jazz – staat zomaar een soort zomerhit: Oh Sheit It’s X.

Het debuutalbum van de jonge Engelse Lianne La Havas is een aardige collectie singer-songwriterliedjes, gebracht met een soulstem. Prima debuut met ruimte voor groei. Maar live weet de Londense dat niveau al met gemak te ontstijgen. Natuurlijk, die oogopslag en die glimlach zijn ontwapenend, maar het belangrijkste wapen is toch echt die ijzersterke stem. Op Pinkpop verraste ze onder andere met een cover van Radiohead’s Weird Fishes, bepaald geen voor de hand liggende keuze. Eigenwijs talent.

Eigenlijk kenden we het verhaal al, hoe soulzanger Charles Bradley in de herfst van zijn leven ontdekt werd, met een leven vol zorgen achter zich. Maar de documentaire Soul Of America maakte het leven van de voormalig James Brown imitator – the screaming eagle of soul - nog net wat dramatischer en ontroerender. Je ziet hem vertellen over zijn moeder, over zijn verleden op straat, over de moord op zijn broer. Het doet je ook in een klap zijn intense manier van performen begrijpen. Zoals altijd heeft Bradley een uitstekende band bij zich, met topnotch muzikanten uit de Daptone stal. Klassieke soul met een kloppend hart.

Een Afro-Amerikaans meisje met groots haar en blues en bluegrass als roots, dat is aan Dan Auerbach van The Black Keys wel besteed. Hij ontdekte deze dame in zijn huidige thuisstaat Tennessee en produceerde haar debuutalbum Pushin' Against A Stone, waarop ook de legendarische Stax-toetsenist (en June’s stadgenoot) Booker T Jones een liedje meedoet. Die plaat levert nog niet meteen een hit op, maar Valerie June kan met een sterk optreden in Rotterdam een goede basis leggen voor een terugkeer in het clubcircuit, later dit jaar. Of om het bij de analogie van de titel te houden: als je maar lang genoeg blijft duwen gaat die steen op een dag vanzelf rollen.

Nadeel van Australische bands: het duurt altijd even voor ze deze kant op komen waaien. Voordeel: ze hebben alle tijd om in de luwte te rijpen, waardoor ze niet vaak als overhypte buzzbandjes voet op Europese grond zetten. Hiatus Kaiyote dus, een vierkoppig (live meer!) soulgezelschap uit Melbourne dat in alle rust een fris en modern debuutalbum uitbracht en nu op North Sea Jazz mag laten zien een geweldige live-band te zijn. Op SXSW stonden de rijen naar verluidt tot om de hoek.