#MM13 Bouwputtenroute: Parfum de BoemBoem

Bonte brigade trekt door Rotterdam voor een stand van zaken

Tekst: Lodewijk Hoebens Foto's: Marcel van Leeuwen ,

Zaterdagmiddag staan verschillende groepen met een helm in de hand op Plaza Mozaïque voor de Bouwputtenroute: Parfum de BoemBoem. Tijd om onder en boven de grond een kijkje achter de schermen te nemen bij de verschillende Rotterdamse bouwputten.

Eerste halte tijdens de gidsentocht is het Centraal Station. Nog steeds in ontwikkeling, maar biedt ondertussen al wel een mooi aanzicht. Opvallend is het dak, dat uit een soort van folie bestaat. Onder Rotterdammers staat deze dan al ook bekend onder de bijnaam “Kapsalon”. In onze ondertussen aangemeten intergalactic Beastie Boys pakjes gaan we underground om te kijken hoe de nieuwe fietsenstalling er bij ligt. Als een soort Paleis van Knossos met rood/bruine 'zuilen' en witte muren geeft het een bijzonder voorproefje van wat er uiteindelijk gaat komen. In december moet het klaar zijn. Werkmannen blijven van 7 tot 7 in shifts doorzwoegen. Voornamelijk Portugezen en Turken, want die zijn flexibeler met de werktijden en steken zelfs op zaterdag hun armen uit de mouwen.

De hoge mate van productiviteit is ook terug te zien bij de nieuwe parkeergarage, die eind augustus de nodige auto's moet kunnen herbergen. Bovengronds komt er niks nieuws, behalve groen zodat een uitzicht op het station blijft behouden. Onder de grond biedt het vijf verdiepingen die elk een uniek, natuurlijk karakter meekrijgt (rivier, berg...). Met twintig meter onder het aardoppervlak is deze garage de diepste van Nederland en is er plaats voor 760 auto´s. Het geheel heeft best een futuristische uitstraling. Lering werd getrokken uit de niet helemaal soepel verlopen bouw van de parkeergarage onder het Museumpark.

Na deze ondergrondse bezoeken mogen we de veiligheidskleren uitdoen en gaan we verder richting de Coolsingel. Op de kale vlakte waar je vroeger het oude Timmerhuis kon vinden is de band Orlando bezig met opwarmen. Het zonnetje verschuilt zich immers achter de wolken en de ijzige wind zorgt voor wat mineur. Toch zijn er mooie verhalen te melden zijn over de archeologische schatten op deze plek. Zo werd een dijk uit de 12de eeuw opgegraven, een van de overblijfselen van het oorspronkelijke Rotterdam. De meeste vondsten zijn uit de periode 1400 - 1800. Aangezien Rotterdam geen eigen archeologisch museum heeft is er nog geen permanente tentoonstelling mogelijk. Een financiële kwestie heeft dankzij de alom vertegenwoordigde bezuinigingen hier zeker mee te maken.

De Rotterdamse band Orlando, rondom zangeres Tessa Douwstra, heeft de bijzondere kans om op de brakke grond naast het voormalige popzaaltje Roodkapje drie liedjes te spelen. De combinatie van blazers, band en leuke zangstem à la Kate Nash smaakt naar meer. Met 'Show Me Where the Bullets Go' sluit de band af en gaan we richting het infocentrum van het nieuwe Timmerhuis aan de Meent. Onder het genot van koffie en koekjes krijgen we uitleg over de wolkvormige constructie waarvan de bouw gestart is. Negentig appartementen met eronder winkels en kantoorruimtes zullen eind 2015 worden opgeleverd. Om meer leven te creëren wordt er bovendien een doorgang in gemaakt zodat Coolsingel en Haagseveer direct bereikbaar blijven. Op de terugweg lopen we langs het oude postkantoor, het idee dat er sprake van was om hier een nieuwe concertzaal van te maken zou niet alleen de locatie maar ook heel Rotterdam nog meer doen opleven.