Moderat, Lowlands Bravo, 17 augustus 2013
#LL13: Teder clubben met Moderat
Nieuwe set drijft vooral op oude nummers
De eerste tour van Moderat in 2009 werd met gejuich ontvangen. Resident Advisor bekroonde het zelfs als de beste dance liveset van het jaar. Dat kwam niet alleen door de muziek, maar ook door de imponerende visuals. Nu is er een nieuw album, en Lowlands is een van de eerste festivals die de nieuwe set te zien krijgt.
HET CONCERT:
DE ACT:
Modeselektor + Apparat. Een samenwerking tussen twee heel verschillende artiesten werkt niet altijd als een optelsom, maar wel bij deze drie Berlijnse vrienden. De kleurrijke clubtune en de mistroostige elektronische liedjes vinden elkaar in een bijzondere balans.
HET NUMMER:
Tegen het einde van de set valt alles op zijn plek. 'Les Grandes Marches' en 'Nr 22' zijn de grote troeven. Het zijn de twee echte dance-tracks van het debuut, langzaam bouwend. Vooral 'Nr 22' is fantastisch. Het voelt als een technotrack die plagerig lang niet op gang komt, de beloning volgt met een dubstepritme en een sterk aangezette bas. Dat is de kracht van Modeselektor: het combineren van sounds uit verschillende genres, om zo iets heel nieuws te maken. Precies zo hebben ze voorbeeldig het melancholische geluid van Apparat opgeslokt. Heel spannend, en ook nog eens geweldig visueel ondersteund.
HET MOMENT:
De spreekstalmeester van de Bravo kondigt Moderat zachtjes aan. We moeten toch vooral geen explosieve start verwachten, is zijn boodschap. Moderat gaat intiem beginnen. Opener 'This Time' voelt inderdaad als een soort ouverture, als een ontluikende bloem. We zien op de schermen achter de mannen het Moderat-logo opgevouwen zitten, en het is wachten wat zich zal ontvouwen. Het blijkt een inderdaad nogal intiem beeld te zijn: kleine kinderhandjes en grote volwassen handen. In elk geval de twee Modeselektors zijn recent vader geworden, dus dit beeld betekent daadwerkelijk wat. Geen party, maar persoonlijke expressie.
OOK OPMERKELIJK:
Nieuwe single 'Bad Kingdom' is nogal saai, eigenlijk. En dat geldt ook voor de down tempo track 'Last Time'. En al helemaal voor de slome toegift 'Let In The Light'. Een pijnlijke conclusie: het zijn vooral de midtempo songs van het eerste album die het hier goed doen. De momenten waar je voorzichtig kunt dansen, niet euforisch maar toch wel degelijk in beweging. De knappe spanningsboog die ze hadden gevonden, ontbreekt bij de meeste nieuwe tunes. Uitzondering: 'Milk'.
HET PUBLIEK:
Het is druk in de Bravo, mensen staat op elkaars tenen, in elkaars zone. Mensen overleggen vast waar ze straks heen gaan. En dat doen ze vervolgens ook. Gelukkig blijven dan de mensen over die wel graag willen luisteren.
HET OORDEEL:
Dit is een totaal andere afsluiter dan Disclosure gisteren, minder makkelijk en met meer diepgang.