MS MR, Lowlands India, zondag 18 augustus 2013
#LL13: MS MR moet podiummeters maken
... en van LCD Soundsystem afblijven
Nee, dit is geen zijproject van Mister and Mississippi, maar een New Yorks duo (op tour uitgebreid tot kwartet). Vocaliste Lizzy Plapinger is de miss en producer Max Hershenow de mister. Ze flirten met dreampop, triphop en LCD Soundsystem.
HET CONCERT:
DE ACT:
MS MR (spreek uit: miss mister) maakt een soort dromerige pop met stuwende elektronische onderlaag. De band neigt soms naar Lamb, chillwave of triphop en schuwt ook de funky dancekant niet. Debuutplaat Secondhand Rapture verscheen in mei op Columbia Records, nadat ze vorig jaar al een eerste EP loslieten met de geweldige titel Candy Bar Creep Show. Live hebben ze nog een toetsenist/bassist en drummer mee.
HET NUMMER:
Slotnummer 'Hurricane' steekt er ver bovenuit. Plapinger heeft sowieso de neiging om haar stem af en toe een sprongetje te laten maken. In het refrein van 'Hurricane' werkt dat heel goed en voeren die zanglijnen je helemaal mee, gesteund door synthlagen die het nummer in chillwave/droompop-sferen dompelen. Mooi, meeslepend afscheid.
HET MOMENT:
Halverwege de set wordt 'Fantasy' afgetrapt met een praatje van Hershenow over teams en cheerleaders. Ook dit nummer komt niet echt op gang, tot na een minuut Hershenow de beat erin 'gooit' en het plots wel werkt en deining in het publiek veroorzaakt.
OOK OPMERKELIJK:
De plateauzolen en haar van Plapinger dat in een mengeling van fel oranje, goudblond en gifgroen geverfd is. En... de CHVRCHES remix van 'Hurricane'.
HET PUBLIEK:
De India is bij aanvang redelijk gevuld en kent aardig wat verloop. Er wordt amper gedanst en MS MR moet er hard voor werken om voetjes van de vloer of handjes in de lucht te krijgen. Maar laten we niet vergeten dat veel mensen de band - die hier geen airplay heeft gehad - niet zullen kennen.
HET OORDEEL:
De beste nummers 'Hurricane' en 'Bones' (die de plaat openen) zetten ze in als opener en afsluiter van de show. Daar tussenin gebeurt te weinig, beklijft amper iets. Of het moet de outfit van Plapinger zijn, of die LCD Soundsystem cover ('Dance Yrself Clean'), die het bij lange na niet haalt bij het origineel en ook niet zoveel toevoegt dat het een cover rechtvaardigt. De set begint met een valse start (vals gezongen en bleu), waardoor ook het sterke 'Bones' in het water valt. Plapinger herpakt zich wel snel en het superfunky startende 'No Trace' komt al beter over.
Zangeres Plapinger heeft er lol in en lacht breeduit, maar kan niet verbloemen dat het live nog te bleu is. Een uur is ook te lang voor de huidige vorm/setlist. Maar aangezien nummers als 'No Trace', 'Ash Tree Lane' en 'Fantasy' op plaat als een klok klinken, is het niet ondenkbaar dat ze in november op London Calling beter voor de dag komen. Zeker als ze nog wat podium- en oefenhokmeters maken.