MUZIEK:
De Noorse muzikant Mikhael Paskalev (met Bulgaarse roots) scoorde vorig jaar in eigen land een hit met het nummer I Spy, het lied werd direct opgepakt door diverse blogs en fora. Op Eurosonic wist hij begin dit jaar al naast de vrolijke indiemuziek ook met rustige liedjes te overtuigen. Begin dit jaar kwam zijn debuutalbum What's Life Without Losers uit, waarmee hij direct in de album top 10 van zijn thuisland terecht kwam. De 26-jarige songwriter studeerde enige tijd in Liverpool waar tevens zijn debuutplaat werd opgenomen. Zijn muziek is indiepop met een combinatie van americana, waaronder folk, blues en country.

PLUS:
Frontman Paskalev komt als cowboy met bruine hoed en bruine suedejasje op het podium. Zijn mooi verzorgde snor (trademark) heeft hij met ongeschoren kaaklijn tot een baard laten groeien. Zijn bandleden hebben meer hippie-achtige jaren 60 kledij: De vrouwelijke slide gitarist met sixties zonnebril en flowerpower blouse en drummer met Dye Tied shirt, brengen de sfeer naar het hippietijdperk. Van lome bluesgitaarpartijen naar uptempo countryrock. Paskalev wisselt tussen de nummers door van elektrisch naar akoestisch. Wanneer het nummer I Spy ingezet wordt, springt het publiek in de lucht. Voor I Spy start kondigt hij nog aan dat er eventueel mensen in onderbroek mogen dansen, zoals hij in zijn videoclip deed. Hier en daar worden op de muziek wat hippie-achtige dansjes gedaan, die vooral doen denken aan de jive dans van Travolta vs. Thurman uit Pulp Fiction. Vooral bij het vierde nummer: over de onmogelijke liefde tussen John en Jenny, omdat John achter de tralies zit, brengt je naar de tijd van het wilde westen, waarin cowboys en sheriffs nog de dienst uitmaakten. 

MIN:
De band begint wat stroef aan het optreden. Het publiek is duidelijk nog niet bekend met het materiaal en de eerste paar nummers worden nog wat onwennig ontvangen. De twee folkliedjes die achter elkaar worden gespeeld door enkel Mikhael Paskalev akoestisch op gitaar, halen het tempo uit het optreden. Vooral I Spy en Jive Babe zijn hits, maar de eerste paar liedjes blijven nog niet helemaal overeind staan. 

CONCLUSIE:
Paskalev is duidelijk geïnspireerd door het Amerikaanse wilde westen. De folkliedjes zijn Dylanesque, terwijl de uptempo akoestische ritmes je eerder aan Johnny Cash doen denken. Met zelfs een klein moment op trompet is de frontman op harmonica, akoestische en elektrische gitaar een gedreven multi-instrumentalist. Jammer dat de band wat laat op gang kwam, de laatste paar nummers overtuigen pas echt, met de nieuwste single Jive Babe en een gospelachtige afsluiter. In het zonnetje riepen de lome bluesgitaarpartijen, afgewisseld met uptempo countryrock een gemoedelijke sfeer op bij het publiek. De Scandinavische cowboy en zijn hippies brachten even de roots van de Amerikaanse cultuur naar het Brabantse safaripark. 

CIJFER:
6,5