Zaterdagochtend gooit de Melkweg om 7 uur de deuren open voor een croissantje, koffie en een line up die een middelgroot dancefestival niet zou misstaan. Welkom op The Breakfast Club. Waar verkreukelde koppen met zonnebrillen schouder aan schouder staan met frisgedouchete en welriekende lieden die wel 6 uur slaap achter de rug hebben. Hetgeen niet alleen een heerlijk contrast maar ook een enorm ontspannen vibe oplevert. Terwijl de Melkweg toch aan alle kanten uitpuilt. Eerder op de ochtend kwamen onder meer Convextion (abstracte electrofunk), Levon Vincent (lefgozerhouse) en Third Side (Steffi versus Analogue Cops) voorbij maar toen lag de journalist net even horizontaal.
#ADE13: Doorhalen kan op The Breakfast Club en in Trouw
De hartslag van de dansvloer stopt nooit op ADE
Afterparty’s. Ze bestaan al sinds Jack een groove had en er een huis mee bouwde. Zo'n huis waarin mensen kwamen te wonen die nooit naar bed willen. Doorgaan-doorgaan-doorgaan tot al je vrienden naar huis zijn en jezelf ook omvalt. Wie wil kan op het ADE van woensdagmiddag tot maandagochtend non-stop doordansen. Want ook de 18e editie van het grootste clubfestival ter wereld is weer dichtgesmeerd met afterparties, pre-feesten en pop-up-gigs. Wordt het de Breakfast Club of toch Trouw?
Italodiscobroodjes
Bij binnenkomst staat staan Mathew Jonson en Minilogue samen een duistere melodieuze technoset te kneden achter een imposante opstelling samplers, mixing desks en synthesizers. Live techno, het bestaat wel degelijk. Hoewel af en toe overdaad dreigt, is er op de beste momenten volop spanning en energie.
Terwijl in de Oude Zaal de New Yorkse coming man Fred P een veelzijdige ouderwetse-houseset weggeeft staat een verdieping hoger IF hele vette italodiscobroodjes te smeren. In een bloedhete theaterzaal waar de luchtvochtigheid op standje Zuidoost-Azië staat maar de sfeer desondanks extatisch is. Wat een goed concept, een full on clubnacht midden op de dag. Zo hou je je ‘s avonds nog een streepje energie over om uit te gaan.
Naar Trouw bijvoorbeeld. Nog zo’n goed voorbeeld van een club waar de diehards kunnen doorhalen. De dansdrukkerij aan de Wibautstraat is van zaterdagavond tot maandagochtend non-stop open. Leverde dat vroeger fantastische taferelen op van vunzige dansvloeren, gesloopte toiletten en stapels bierflessen in alle hoeken, tegenwoordig lijkt Trouw gewend aan zijn 24 uursvergunning en heeft het de productie daarop ingesteld. Op zondagmiddag is alles spik & span, behalve het gebied onder de ogen van het merendeel van de bezoekers. De sfeer binnen is loom en laid back. Alsof de ergste hitte van een verschroeiende zomerdag zojuist achter de horizon verdwenen is maar je nog geen vestje aan hoeft.
Imprint
Uren eerder stond Trouw nog in brand. Dankzij vurige DJ-sets van Peter van Hoesen en DVS1, beiden te gast op Sandriens succesvolle technoavond Imprint. Draaide Van Hoessen een grimmige en tamelijk meedogenloze techno-set waarbij lachen verboden was; Zak Khutoretsky (alias DVS1) verkoos verrassend genoeg om ook house te draaien, als contragewicht voor zijn loodzware voorganger wellicht.
Beneden was tegelijkertijd een volkomen ander feest gaande. Daar heerste disco, boogie en spacey house, opgediend door respectievelijk Motorcity Drum Ensemble, DJ Sprinkles en Mr. Ties. Vooral de eerste maakte indruk, met een wulps meanderende set waarin ruimte was voor Norma Jean Bell’s sexy hijghouse, vuige acid en discoliedjes die je luidkeels kon meezingen.
Aan de overkant van de Wibautstraat zaten ze op dat moment op een vergelijkbare trip. Daar draaide ene dj Kon de ene obscure discoplaat na de andere in de intieme setting van tijdelijke club Doka. Maar doorhalen was er daar niet bij. Om 5 uur ‘s ochtends sloten de deuren. Moest je toch weer die drukke weg oversteken als je nog even wilde doorhalen. Op naar de 24-uurs economie van Trouw!