Toen Radiohead kort na OK Computer met het wonderbaarlijke Kid A album kwam, zullen velen gedacht hebben dat het een fase was. Een reactie op het grote succes. Zoveel bands experimenteren per slot van rekening na een succesvolle gitaarplaat eens met elektronica. Zelfs Editors durfde dat. Het is goed voor het creatieve geweten, levert soms een aardig resultaat op, en daarna kan de band in kwestie gewoon weer terug naar de kern. Dat het Thom Yorke menens is, was al wel langer duidelijk. Het recente concert van Radiohead in Ziggo Dome had elektronische songs op sleutelmomenten, en Yorke werd regelmatig gespot in het bijzijn van (of zelfs achter de draaitafels met) voorhoede-spelers uit de elektronica-wereld, waaronder Modeselektor, Flying Lotus en Caribou.

Buitengewoon ritmisch
Atoms For Peace is in zekere zin een vervolg op Yorke's soloplaat The Eraser. Sterker nog: de band ontleent zijn naam aan het meest elektronische nummer op die plaat. De titel van een ander nummer - Judge Jury and Executioner - lag al op de plank sinds Hail To The Thief. De andere leden - vaste producer Nigel Godrich, bassist Flea (Red Hot Chili Peppers), drummer Joey Waronker (Beck, R.E.M.) en percussionist Mauro Refosco zorgden voor een vertaling van Yorke's Eraser-songs naar het podium, en dat leidde vervolgens tot de jamsessies die de basis vormden voor dit materiaal. Een drummer en een percussionist, ja, en dan is er ook nog een prominente drumcomputer. AMOK is een buitengewoon ritmische plaat, met veel vernuftig verwerkte percussieve elementen, zorgvuldig in verschillende lagen van de mix verwerkt. Een track als Dropped - met een Modeselektor-fähig synthgeluid - is daar een goed voorbeeld van.

De worsteling
Voortdurend is er die welbekende worsteling, het zoeken naar uitvluchten en naar rust. "I've gotta stop", zingt Yorke in single Default. "The will is strong but the flesh is weak / Guess that's it / I've made my bed / And I'm lying in it." Toch zit er opvallend veel ruimte en rust in het geluid. Yorke zingt tamelijk ontspannen, de verschillende elementen in het geluid krijgen alle mogelijkheid om speels te bewegen en een soort swing te vormen die Radiohead-album The King Of Limbs niet had. De bas ligt heel prominent in de mix, maar nooit opdringerig en al zeker niet macho, zoals we van Flea gewend zijn. Hoogtepunten zijn het 2-step-achtige Reverse Running, single Default en Ingenue, waarin het geluid van een druppelde kraan omgevormd wordt tot een soort steeldrum.

De grijze haartjes
Het hoesontwerp van AMOK suggereert een doemdenkerig politiek pamflet - hemelse stenen en vloedgolven op Hollywood - maar Yorke houdt het ogenschijnlijk dicht bij zichzelf. In opener Before Your Very Eyes… bijvoorbeeld spoort hij een soort abstracte 'jongere generatie' aan het beste van hun leven te maken. Min of meer zoals Guy Garvey van Elbow dat deed in Lippy Kids, maar dan uiteraard wat minder concreet. "You’re young and good looking / The keys to the kingdom / Sooner or later / And before your very eyes / Old soul on young schoulders / How you’ll look when you’re older." Het was fascinerend om te zien hoe journalisten van OOR en de Volkskrant in hun recente interviews in vrijwel exact dezelfde bewoordingen meenden de grijze haartjes in de rossige baard van de 44-jarige zanger te moeten opmerken. Dan moet het welhaast onontkoombaar geweest zijn. Laten we wel wezen, er zijn grote muzikanten die hun opspelende midlife crisis met een beroerdere supergroep te lijf gegaan zijn.

AMOK van Atoms For Peace verschijnt op XL/V2. Het album staat tijdelijk op de Luisterpaal.