Wat begint als een gruizige bak noise, gaat al snel over in psychedelica met uitwaaierende gitaar- en snerpende synthlijnen en een ritmische groove die ons zo weer terugbrengt naar de recente shows van Föllakzoid en Wooden Shjips op Le Guess Who?. Opener Conductor is met zeven minuten meteen een fikse psychedelische trip. Net als je denkt dat het Britse kwintet met tweede plaat Join The Dots een uur psychedelica over je uit gaat storten, verrast de groep met You Won't Be The Same. Het tweede nummer begint meer poppy, met lijzige, verveelde zang. Met de ogen gesloten zie je het langharige vijftal weer shoegazen.

Vervolgens noteren we nog een dromerige track, waarbij vooral de toetsen boven de zware ritmische groove uitschieten en dan in het titelnummer van liefst acht minuten, rustig opbouwende, percussief gedreven shoegaze, die uitmondt in orgastische noise. Dat moet live wel een vernietigende troef zijn. De meeste nummers klokken zo rond de 4 en 5 minuten en nestelen zich opvallend makkelijk tussen de oren, zeker als je bedenkt dat TOY zich niet van gangbare popstructuren bedient. Het zal aan de meeslepende zang liggen, aan hoe de synths en gitaren om elkaar heen cirkelen en aan die verslavende, post-punky baspartijen.

In het gestaag aanzwellende It's Been So Long gebeurt bijvoorbeeld verder niet zo heel veel, maar probeer maar eens niet meegevoerd te worden. Left To Wander is wat dromeriger, maar grijpt de luisteraar met ijl synthspel en de daar tegenaan gedrapeerde, zeurende zang van frontgazer Tom Dougall. Soms hangt de band ergens tussen de zang van Jagwar Ma en het dromerige van Deerhunter. Het bijna tien minuten durende slotnummer krijgt een venijnige wending na vier minuten: waarna de distortion en galm-registers weer opengetrokken worden, de band nog even gas terug neemt en dan vanaf driekwart voluit noiset. De lengte van de songs en jam-matige aanpak doen verlangen naar een nieuwe live-kennismaking.

Join The Dots is als die oefeningen in dat puzzelwoordenboek van weleer, waarbij je door lijntjes te trekken een figuur moest vormen. Verschil is dat de oplossing hier in nevelen gehuld blijft. Een beetje zoals de stijlvolle zwarte albumhoes ook niet meer onthult dan dat TOY een vijftal is.
 
Join The Dots van TOY is uit op Heavenly/CoOp/PIAS en tijdelijk te beluisteren op de Luisterpaal. De band begint na een set Amerikaanse data in februari aan de Europese tournee, waarbij Rotown, Rotterdam (4 maart), De Centrale in Gent (5 maart) en Paradiso, Amsterdam (6 maart) worden aangedaan.