Het is een wonder dat Father Futureback tijd heeft, want wat deze Hagenaar allemaal doet op dit moment is niet bij te houden. Je wordt er al moe van als je er over nadenkt. Hij is grafisch assistent van Joost Swarte en heeft binnenkort een eigen expositie in Parijs. Ook werkt hij bij een bordeel als conciërge en is hij dj bij het radiostation Red Light Radio. Maar dat is nog niet alles, want Father Futureback maakt ook muziek en vanavond treedt hij met zijn absurdistische punkband Adolf Butler op in het Wilhelmina Pakhuis in Amsterdam. En oja! De beste man heeft ook nog een vriendin. Hoe doet Father Futureback dit? “Ik ben eigenlijk gewoon een dwangneuroot, moet veel sporten.” Vandaag sprak 3voor12 met hem over de hoezen van de 3voor12 Award genomineerden. “Ik vind veel dingen niet lelijk, maar ik ben niet weggeblazen door de ontwerpen. Er mag wel wat meer werk ingestoken worden.” Tijd om de albums onder de loep te nemen.

“Ik vind het singlehoesje vetter. Die heb ik namelijk ontworpen. Nee geintje, deze hoes ziet er chique uit. Een nonchalante foto op de voorkant; ze kijken een beetje ongeïnteresseerd. Dit past wel bij traumahelikopter. Bovendien zijn bandfoto’s altijd kut: ‘Hé we gaan tegen de muur staan en poseren.’ Je gaat dan te veel letten op je houding. Het is veel vetter om gewoon te klooien en dan gebeurt er altijd wel iets. Of een live-foto werkt ook goed, zoals achter de cd bijvoorbeeld. Die foto is een stuk spontaner en capturet de band. Wel jammer dat Exelsior Recordings op de voorkant staat, maar ik snap het wel. Toen ik in een platenwinkel werkte waren er mensen die de plaat kochten op basis van het label. Maar zonder dit logo is het visueel een stuk mooier natuurlijk. Overigens niet handig dat de bandnaam niet op de zijkant staat. Er is verder niks overheersends te zien op de hoes en dat is een bewuste keuze, denk ik. Een soort tegenstelling met hun muziek. Of ze willen juist de eenvoud van de muziek weergeven. Ik zie geen hoesje aan de binnenkant, maar dat maakt voor deze band niet uit. Heb niet het idee dat de teksten enorm belangrijk zijn. Het blijft met name een échte live-band.” 

 “Deze hoes ziet er meisjesachtig uit. Het doet me denken aan indianen. Het ziet er handgemaakt uit en dat spreekt tegenwoordig aan. Echt een soort trend is het nu. Er is in ieder geval veel werk gestoken in dit ontwerp, het gaat alle kanten op. Ja, ik vind dit wel tof. Wie heeft dit gemaakt eigenliijk? Wow, Tessa Rose Jackson zelf? Dat maakt het super persoonlijk natuurlijk. Je weet voordat je de plaat hebt gehoord dat het een persoonlijk product is. Wat wil je nog meer? De ontwerpen zelf vind ik te vrouwelijk voor mijn persoonlijke smaak, maar het past wel bij haar. Het is in ieder geval niet gemakzuchtig. Dat is het ergste wat je kunt doen.”

 “Ah die ken ik wel. Ik zit namelijk de hele dag in de groupchat met de broer van Big Two. Even uitkijken wat ik hier ga zeggen. Vincent van de Waal heeft dit ontworpen. Ja, die doet wel vaker dingen met schedels. Ik denk dat deze hoes wel goed is. Het is misschien een beetje gemakzuchtig qua kleurencontrast, maar het past wel. Je moet ook niet vergeten dat heel veel kids ze te gek vinden. Ze waren op Lowlands misschien wel de meest populaire act. Daarom moeten hun hoofden op de voorkant. Ik vind die plastic schedels best wel tof eigenlijk. De hoes is wel druk, maar dat is de muziek ook. Die vlinders.. hmm.. oohh nachtvlinders, omdat het album Slapeloze Nachten heet. Ik weet niet wat ik daarvan moet vinden. Al met al een prima hoes.”

 “Ah! Een Hagenees. Ja deze hoes past perfect bij hem, want hij is echt een bonafide-nerd. Het is geen act ofzo. Hij heeft jaren bij zijn moeder gewoond en het huis stond vol met synthesizers. Legowelt is de real-deal. Hij heeft nu succes bij het grote publiek, maar hij doet dit al fucking lang. Zat vroeger bij Bunker Records en zo’n gast ga ik niet in twijfel trekken. Is toch vet die planten en het licht uit zijn hand. De synthesizers zijn natuurlijk tijdloos, maar komen wel uit een bepaalde tijd en dat past bij dit ontwerp. Het artwork is anders dan zijn vorige ep die er trouwens ook tof uit ziet. Ja, deze is cool.”

“Dit moet wel een goede plaat zijn als het geproduceerd is door Rimer London. De hoes ziet er erg 80s uit en de tekst op voorkant zit heel irritant dicht bij de rand, dat vind ik wel lachen. Ik denk dat ze echt voor een 80s hoes gingen als je ook kijkt naar de foto van de zangeres met dat gewaagde haar. De typografie aan het binnenwerk vind ik niet heel goed, maar wel typisch 80’s, omdat het koud, leeg en zwart is. Al met al ik vind het niet heel bijzonder, maar het past wel goed bij de muziek.”

 “Lekker kitsch deze hoes! Een fucking husky met een flippermasker op en hij heeft ook nog een beest op zijn schouder. Het lijkt erop dat hij zelfspot heeft, want hij heeft geen super knappe foto van zichzelf op de voorkant gezet. Het is een gekke hoes en zeker geen makkelijke. Ik denk dat heel veel mensen dit een kut design vinden. Lettertype is ook kitsch, maar dat past er dan wel weer bij. Goed dat de teksten erin staat met honderd keer de zin ‘gotta gotta.’ Hé! Er staan ook hamburgers op de voorkant. Die zijn wel goed. Hij neemt zichzelf niet serieus en dat kan ik wel waarderen. Het is geen album dat in mijn kast zal komen in ieder geval.”