Juju & Jordash gaan terug naar de roots van de techno

Israëlisch/Amsterdams duo de diepte in met urenlange jams

Atze de Vrieze ,

Twintig uur materiaal hadden Juju & Jordash. Het resultaat van eindeloze jams in hun studio in het oude Volkskrantgebouw aan de Amsterdamse Wibautstraat. Het Israëlische duo sneed het ruwe materiaal terug tot bijna anderhalf uur, op drie blinkende plakken vinyl uitgebracht onder de naam Techno Primitivism. Jordan 'Jordash' Czamanski: "We wilden zo min mogelijk nadenken. Niet over genres, niet over de dansvloer. Gewoon jammen."

Juju & Jordash werkten al een tijd vanuit Amsterdam. Het duo - Gal Aner en Jordan Czamanski - maakt al vijftien jaar samen muziek. Met zijn tweeën, maar ook aangevuld met David 'Move D' Moufang onder de naam Magic Mountain High. David Moufang krijgt een knipoog op Techno Primitivism: een van de tracks draagt als titel 'Track That David Would Play'. "Precies wat we bij die track dachten." Onder de naam Juju and Jordash brachten ze talloze albums, EPs en singles uit, maar nog niet eerder waren ze zo ambitieus. "We hebben van ons label Dekmantel carte blanche gekregen. We mochten maken wat we wilden. En dat is heel wat, want we kwamen met een driedubbelaar met uitklaphoes, op 180 grams vinyl. Het is echt een duur product om uit te brengen."

Dat moet ook haast wel om recht te doen aan het harde werk dat de heren er in staken. Ruim twintig uur jammen ging vooraf aan een streng selectie- en editproces. "Pas toen al het materiaal op de band stond zijn we terug gaan luisteren. We waren heel blij met de resultaten. Meestal begonnen we 's ochtends met het aansluiten van alle drumcomputers en synthesizers die we dachten te gaan gebruiken, soms gitaren. We begonnen elke keer met een schone lei, hooguit met een kickdrum, geen voorgeproduceerde loops of samples. Vooraf spaken we niets af, we drukten gewoon op play. Alles wat je hoort op het uiteindelijk album is live gespeeld, met heel weinig overdubs."

Wat je hoort is dus weliswaar techno primitivisme - terug naar de roots van het genre, maar allerminst techno purisme. De meeste tracks zijn traag en klinken zeer organisch. Je hoort de twee producers continu zoeken naar nieuwe geluiden, ritmes en wendingen. De four-to-the-floor - essentieel bestanddeel van de techno - is daarbij allerminst heilig, met uitstapjes naar dub, gestripte funk en synthpop. Volgens Czamanski is het duo de laatste jaren alleen maar meer zo gaan werken. "We hadden eerst een hybride set, waarin we een laptop en analoge instrumenten met elkaar combineerden om onze tracks tot leven te brengen. Maar eigenlijk vonden we dat saai. Liever wilden we naar totale improvisatie toe. We luisteren veel naar jazz, naar krautrock, naar vroege vormen van house en techno, of zelfs nog voorlopers daarvan. Je zou onze muziek prototechno kunnen noemen. De titel van ons album is een eerbetoon aan de LP Techno Primitiv van Chris & Cosey. Alle instrumenten die we gebruiken, stammen ook uit de jaren zeventig en tachtig."

De manier van werken staat haaks op de tot in de puntjes geregisseerde grote shows van top-dj's als Skrillex en Avicii, waar Juju & Jordash weinig mee te maken willen hebben. "Dat is pop, het draait om de productie, het entertainment. Net als bij Madonna of Britney Spears. Maar ook in de meer undergroundkringen zie je vaak livesets die erg intellectueel en gepland zijn, minder op emotie drijven. Wij vinden het simpelweg niet zo spannend om te improviseren op een laptop." De dansvloer verdween in dat proces naar de achtergrond. Toch denkt Czamanski dat elk van de vijftien tracks tot zijn recht zou komen in een club. "In de handen van de juiste dj, absoluut. Op Lowlands draaide dj Dixon zelfs een van de langzaamste tracks van het album, Dr Strangepork. Een verrassing, maar het werkte."

Techno Primitivism (Dekmantel/Rush Hour) van Juju & Jordash is momenteel te beluisteren op de Luisterpaal.