'Normaal gesproken laat ik alle interviews over aan Jan,' zegt Sierk Janssen lachend. Daarmee doet hij zichzelf tekort, zeker als hij de getallen vertelt waar hij in de aanloop naar Pinkpop mee te maken heeft. 50.000 bezoekers, 22 kilometer hekwerk, zeven GSM-masten, vijf minuten vuurwerk in plaats van de gebruikelijke drie (omdat dit jaar Pinkpop voor de 25ste maal in Landgraaf wordt gehouden) met een veiligheidszone die een straal van 400 meter bedraagt; het zijn getallen die Janssen met gemak oplepelt.
Hij kan het weten, want voor de Limburger is het zijn tiende keer als hoofd productie. Werken op de autopiloot is er niet bij; ieder jaar zijn er weer subtiele veranderingen. Vooral de Pukkelpopramp van vorig jaar vindt zijn weerslag. Janssen: 'Mede door Pukkelpop en Duisburg zijn de veiligheidsregels strenger geworden; we hebben meer hekwerk en de nooduitgangen moesten nog duidelijker worden aangegeven.'
Janssen was zelf als VIP aanwezig op Pukkelpop en zag het allemaal gebeuren: 'Skunk Anansie stopte met spelen, op het terrein zag je iedereen verdwaasd rondlopen, de haringen van de tenten stonden een halve meter uit de grond en op de achtergrond hoorde je dat vreselijk gebrom van de aggregaten. Heel surrealistisch. Ik hoop het nooit meer mee te maken.'
Wat de productieman opviel waren de lichtkranten die na de ramp nog altijd de tekst 'Welkom op Pukkelpop' toonden. 'De kranten worden op afstand bediend via 3G, het mobiele netwerk. Maar dat netwerk was door de ramp overbelast.' Dezelfde borden staan op Pinkpop, maar dat kent een eigen verbinding. Janssen: 'In België loopt ook een proef met zendmasten die bij overbelasting 3G en spraak uitschakelen, maar sms'en blijft mogelijk. Als dat werkt, dan willen wij dat ook zeker in de toekomst op Pinkpop.'
Ook nieuw dit jaar is het cijfer dat iedereen van beveiliging draagt op de shirts. Een idee dat is overgenomen van Rock Am Ring. Janssen: 'Jan en ik zagen daar hoe beveiligers een groot cijfer op de achterkant van hun shirt dragen. 'Dat moeten we ook doen,' zei ik tegen Jan. Met The Security Company was dat plan snel rond. Het is de bedoeling om de mensen uit de anonimiteit te halen. Dat is absoluut niet uitgaande van het negatieve, als we goede reacties horen over iemand die zijn of haar werk goed doet, dan kunnen we die persoon vragen om de volgende dag hetzelfde te doen. En ja; als je problemen hebt met iemand van beveiliging, dan is het makkelijker af te handelen als je het nummer weet.'
Ondanks alle extra opgaves zegt Janssen ongelooflijk veel voldoening uit zijn werk te halen. 'Als je over het terrein loopt, ben je in een extreem hoge high. Dan weet je echt hoe een junk zich voelt. De dagen na het festival kom je in een kater, maar het is gewoon genieten. Werken met Jan is een plezier. We houden elkaar scherp en hij komt vaak met eisen en Jans wil is meestal wet, maar dan kom ik met een kostenplaatje en dan moeten we nog maar kijken of alles kan,' glimlacht hij. Wat wel sowieso kan, is het bemachtigen van handtekeningen van artiesten die komen optreden. Janssen: 'Toen Metallica hier voor het laatst optrad, heb ik ze al mijn oude platen laten signeren. En wat wilden zij? Alleen wat whiskey en bier.'