Pinkpop 2012: onderuit in de zon

Vier manieren om op krachten te komen

Bas van Duren ,

Even genoeg gehad van alle bands op Pinkpop? Dan is er nog meer dan genoeg te doen op het terrein zelf. Even bijkomen van de warme zon, genieten van hogere sferen of een museum bezoeken; het kan allemaal. 3voor12 maakte een rondje langs het veld.

Je festivalontmaagding kan vroeg zijn en ook heel laat. Voor Arnhemmer Joost is dat laatste het geval; na 29 levensjaren heeft hij nu eindelijk zijn eerste festival bezocht. Samen met zijn vrienden bevond hij zich net nog op veertig meter hoogte in een hijsbak die met een kraan de lucht in werd gehesen. 'Een mooi uitzicht,' vindt Joost, 'maar het zal 's avonds alleen maar beter zijn als het druk is en de lampen op de Main Stage te zien zijn.' En de verklaring van zijn late ontmaagdiging? 'Laksheid. Mijn vrienden hadden een kaartje voor mij gekocht, ik kon er niet meer onderuit.'

 

Een eind verder zit bij de Jack Daniels Area een vriendengroepje bestaande uit Jeroen, Arno, Peter, Brenda en Daniëlle. In de schaduw wordt verkoeling gezocht die bij de Kalm Aan Laan niet werd gevonden. De groep komt uit Eindhoven en omgeving en kent elkaar allemaal via via.
Ze hangen er wat vermoeid bij. Dat komt allemaal door het weer. Peter: 'Als je 's ochtends wakker wordt, is het warm, dus blijf je nog liggen. Iedereen houdt er nu een raar slaapritme op na.' En het verband om zijn arm? 'Ik doe aan Mixed Martial Arts en moest een trap van een ander blokken met mijn arm. Daar hield ik een soort brandwond aan over.' Jeroen hintend: 'Ik heb de wond gezien. Dat lijkt meer op een ongelukje met de uitlaat van een scooter…'

De Kalm Aan Laan: al jaren het punt om even tot rust te komen. Ook al is het er inderdaad goed warm, dat weerhoudt weinig mensen ervan om te komen uitpuffen. Terwijl Racoon op de Main Stage speelt, kiezen Egbert (27) en Marlou (23) ervoor om een bezoekje te brengen aan het Schunk ‘Newseum’, waar een tentoonstelling te zien is op het snijvlak van beeldende kunst, jongerencultuur en popmuziek, met werk van nationale en internationale kunstenaars. Het museum is helemaal achterin verscholen. Vluchtig zijn ze erdoorheen gelopen en het is voor hen meer ontspanning dan serieus kunst bekijken, 'Maar het is een welkome aanvulling,' zegt Egbert. 'Het hoort er wel bij.'

Naast het museum kun je je even weer als klein kind voelen; een zweefmolen siert het terrein en is volgens zweefmoler Kelly (21) uit Vlissingen een godsgeschenk: 'Even wat frisse wind langs je lichaam en voor de rest even helemaal niets.'