CONCERT
Mumford & Sons, Pinkpop Mainstage, maandag 28 mei 2012
MUZIEK
Het veld loopt helemaal vol voor de jonge folkies uit Engeland. Ook in ons land is de band razend populair, vooral dankzij twee liedjes: 'Little Lion Man' en vooral 'The Cave'. Beide singles werden veel gedraaid op 3FM en de laatste won in 2010 zelfs de VPRO Song van het Jaar verkiezing. Mumford handelt in open, pakkende folkliedjes met Shakespeare-knipogen en een sterke drive, die ook live werkt.
PLUS
Die drive zit hem vooral in de standvastige, eenvoudige basdrum, die Marcus Mumford zelf met zijn voet bedient. Bij twee nummers neemt hij plaats achter een uitgebreider drumstel, voor de rest is dit het. Daar omheen zoemen de meerstemmige harmonieën, de akoestische gitaren, staande bas en banjo. 'Little Lion Man' is het Mumfordrecept tot in perfectie: de opbouw, het staccato meezingrefrein: It was not your fault but mine, it was your heart on the line, I really fucked it up this time, didn't I my dear? Dan het lalala-bruggetje, en de ontploffing van nog een keer het refrein. Nieuwe nummers (die overigens stuk voor stuk al eerder gespeeld werden) als 'Below My Feet' en vooral 'Lover Of The Light' wijken niet af van het vaste stramien, en geven vertrouwen voor de nieuwe plaat. Wel opvallend dat veel nieuwe nummers ingetogener en trager zijn, maar wel met veel dynamiek.
MIN
Er mag wel wat vaart in deze show, zeg. Tussen de nummers door wordt zo lang gepriegeld met instrumenten dat niet de hele setlist afgemaakt kan worden. Veel nummers beginnen traag, met Mumford solo, even later bijgestaan door de andere stemmen. Kom maar door met die drum, denk je dan. En jawel. Opvallend hoe de aanwezigheid van strijkers en blazers niet echt leidt tot een groots geluid. Het zou mooi zijn als Mumford tekstueel de tegeltjeswijsheden buiten de deur zou kunnen houden. In these bodies we will live, in these bodies we will die. Where you invest your love, you invest your life. Mumford zit in het blokkenschema geklemd tussen twee karakters van formaat. Ze zitten allebei aandachtig en goedkeurend te kijken: op de eerste rij zit Seasick Steve, die voor velen hier de held van de dag was. In de coulissen niemand minder dan The Boss, die voor velen hier de held van hun leven is. Mumford is een begenadigd liedjesschrijver met een overtuigende stem, maar hij mist het karakter en de zeggingskracht van een echt grote muzikant.
CONCLUSIE
Dat neemt niet weg dat Pinkpop massaal uit de hand van deze band eet. Ook de nieuwe nummers kunnen al op aardig wat respons rekenen. En misschien moet de band wel weer gewoon een beetje opwarmen, zo koud uit de studio. De wereld houdt al intens van deze band, terwijl er nog verschrikkelijk veel te winnen valt.
CIJFER
7