De Belgisch-Nederlandse band kiest op de opvolger van het succesvolle debuutalbum Elmwood (2009) voor meer liedjes met ook cleane zang. Vanwaar die opvallende keuze?
BA: "Toen we eraan begonnen dachten we dat het een psychedelische plaat zou worden met hele lange nummers. We zijn gaan opnemen en terugluisteren en nog eens luisteren en toen zijn toch op korte en bondige nummers uitgekomen. Dat is het gevaar van songs maken in de studio. Blijkbaar is eruit gekomen wat eruit moest, in plaats van wat we dachten dat het moest zijn."
Doordat jullie ditmaal zelf de productie in handen hielden?
NH: "Als je zelf opneemt en produceert heb je op een gegeven moment geen geduld meer. Dan wordt het saai en korter en korter. Je probeert ook tot de essentie van een liedje te komen en het daarbij te houden."
BA: "Bij de vorige plaat moesten de stemmen nog als laatste en hebben we in een avond alles snel eropgezet. Nu wilden we daar meer mee bezig zijn, kijken hoe het klinkt als je hard of zacht zingt. Toch zijn we er weer niet heel lang mee bezig geweest. Bijvoorbeeld The Dog Died Rough stond er ineens op."
Het is geen bewuste keuze richting een toegankelijker geluid?
BA: "Nee, we waren voor On The Road bijvoorbeeld aan het klooien met enkel akoestische gitaar, stem en glockenspiel en dat klonk best cool. Dus gingen we eens proberen om dat in te vullen. Dat zijn we gaan doen. En we hebben een vriend van ons, die viool speelt bij Hooverphonic, gevraagd om er viool onder te zetten. Daardoor is het gegroeid tot een echt liedje, misschien wel anders, maar ik zie dat sowieso niet zo."
NA: "We hadden in het begin niet zoiets van 'we willen een herrie-rockband of een stonerband zijn', maar zijn gewoon muziek gaan maken en dat kwam eruit. Uiteindelijk is dat wat we nu ook hebben gedaan. Zo zijn er dingen die wel aansluiten bij de vorige plaat en dingen die dat niet doen."
BA: "Veel mensen zeiden bij de vorige 'stoner'. Ik luister veel naar dat soort muziek en vind dat supercool, maar ik hoor dat helemaal niet. Dat komt denk ik uit de live-optredens. We zijn ook eigenlijk een live-band. Live moet je het ook helemaal anders doen dan op plaat, vind ik."
NA: "Anders klinkt het meestal toch net minder dan de plaat."
BA: "Ik denk dat het live wel meer in die hoek gaat zitten: psychedelischer, langer, heavier en meer dynamiek."
Goed voorbeeld van die hoek is het nummer Black Horses.
NH: "Black Horses en On The Road zijn de laatste twee nummers, die we gemaakt hebben en met nieuwe drummer Bram. Dat was wel grappig dat we met hem erbij toch twee toaal verschillende nummers uitgewerkt hebben, die qua sfeer en gevoel wel dicht tegen elkaar aanleunt."
NH: "We zijn wel lang met de nummers bezig geweest. Maar waar we bij de vorige plaat zijn gaan doorfreaken op perfectionisme in de opnametechniek en strakheid, zijn we nu echt dieper ingegaan op de nummers zelf en vervolgens kon dat heel snel worden opgenomen."
BA: "Als het er niet in een paar takes opstaat; leg het dan maar weg, want dan is het niet goed genoeg. We wilden wel die live-feel en die spontaniteit van het spelen bewaren. In de studio zitten is fijn, maar het is maar een middel om te registreren en dat vergeet men soms. Het liefst zou ik bij de volgende plaat het direct opnemen terwijl ik het maak. Dan moet je toch een externe producer inschakelen en we hebben al iemand in gedachten. Nu moest altijd iemand van ons in de controlekamer zitten. Dat is echt de volgende stap."
Drive Like Maria over school-reünies, blowjobs en zwarte paarden
Belgisch-Nederlandse rockband kiest voor een vast speerpunt
De Triggerfinger-esque stonerrock is naar de achtergrond verdwenen: Drive Like Maria giet de stevige rock van het debuut op dit tweede album in meer catchy rocksongs. De poppy single Boomerang slaat goed aan op de radio. Met de toetreding van Bram van den Berg (ex-Krezip, Bertolf, VanVelzen) als vaste drummer kan zanger Bjorn Awouters zich nu live helemaal uitleven in zijn rol als frontman en tweede gitarist. 3voor12 toog naar het Backstage Hotel in Amsterdam voor een gesprek met het Belgische smaldeel van de band: Awouters en gitariste Nitzan Hoffmann.
Was drummer Bram al betrokken bij het ontstaan van deze plaat?
BA: "In het begin niet, toen we nog aan een psychedelische plaat dachten. Toen hebben we in oktober vorig jaar wat try-outs gedaan met Bram en dat klikte zo goed, dat we zeiden: 'he, we gaan nog wat nummers doen in de studio, wil je niet meekomen?' We waren met z'n drieën al even bezig en dan moet je er maar inkomen, maar hij vond het echt te gek en het klikte alsof hij er heel lang bij zat. Het ging zó goed dat we nog wat nieuws hebben gedaan en twijfelden of we niet alles opnieuw moesten doen. Maar dat vond Bram zonde. Uiteindelijk kwam op het einde van de opnames alles samen waar we altijd mee zaten: 'fuck, moeten we geen drummer hebben' en we hadden een plaat waar hij toch al vier nummers op meedoet."
Hoe kwamen jullie bij hem terecht?
NH: "Hij zit ook in de rockband Guild Of Stags en die zit bij dezelfde boeker. We kenden hem al van een eerdere invalbeurt in Hasselt."
BA: "Toen hadden we het al moeten zien. Toen gingen we weer naar SXSW en Canada en hadden we een Amerikaanse drummer. We hebben veel drummers gehad ja. Leuk, maar je moet elke keer opnieuw beginnen. Je moet weer eerst repeteren in Brooklyn en je hebt een andere vibe, want de drummer is wel echt het hart van de band. Toen we terugkwamen was hij er opeens..."
Nitzan valt bij: "Bij Eric Corton z'n afscheid in Desmet! We waren aan het schrijven toen we gevraagd hebben en dachten: 'tof, maar dan moeten we wel een drummer hebben. Dan zullen we Bram nog es bellen'."
Drive Like Maria trad lange tijd als trio op met bassist Robin van Saaze, plus een extra drummer die halverwege Awouters kwam aflossen. "Dat was plezant, dan had je eigenlijk twee optredens ineen. Naarmate de tours en de shows steeds langer werden, nam de belasting voor de frontman te grote vormen aan. "Het was heavy fitness. Dat viel niet vol te houden. En ik vind het met vier veel vrijer, je kunt veel meer kanten op." Maar hij is zeker niet klaar met drummen. "Ik zou sowieso nog wel eens met twee drummers willen optreden. Dat zou ik echt te gek vinden."
Jullie schrijven over zwarte paarden, desolate woestijnen en opener The Dog Died Rough begint meteen over een eerste blowjob. Een opvallende opener, en een persoonlijke ontboezeming?
BA: "Het is niks persoonlijks. Het gaat over het cliché dat ik telkens om mij heen zie gebeuren: twee mensen die al jong een relatie krijgen, er vol van overtuigd zijn dat het zo moet zijn en dat het dan na een aantal jaren helemaal de mist in gaat."
Vanwege het rock 'n roll-bestaan?
BA: "Dat heeft ermee te maken. Maar rock 'n roll in de brede zin: dat het niks met muziek heeft te maken, maar met veel te vroeg willen geloven dat dit de laatste stap in hun leven is. Ik heb dat overgeslagen, omdat ik er geen tijd voor heb en er niet in geloof. En ik prijs me gelukkig dat ik niet in die situatie zit. Maar ik zag het zo vaak terugkomen dat ik er een nummer over moest maken. Ik was naar een schoolreünie geweest. Terug naar toen je twaalf jaar was. Dat was geweldig." Awouters schiet in de lach: "Daar heb ik veel ideeën kunnen opdoen. Daar zag je veel van dat soort verhaaltjes van The Dog Died gewoon langskomen, daar zou ik nog wel een plaat over kunnen maken."
'Drive Like Maria' komt op 11 mei uit bij PIAS. VPRO 3voor12 presenteert een speciaal optreden met Drive Like Maria in Desmet, op donderdag 10 mei 2012, met Bombay Show Pig in het voorprogramma. Kaarten hiervoor worden weggegeven in 3voor12radio op 3FM en in de nieuwsbrief. 3voor12 zendt deze sessie achteraf uit op radio, (digitale) tv en internet.