Fun. (met puntje erachter!) staat op dit moment nummer 1 in de Amerikaanse Billboardcharts met We Are Young. De indiepopband uit New York weet dat dit een superbelangrijk optreden is in een enorme zaal op een industrieterrein. Een kwartier gaat voorbij, een half uur, en het publiek begint te joelen. Druk overleg achter de schermen naast het podium. Het tijdschema komt danig in de knel. Dan klinkt het: "We gaan toch nog optreden!". Gedecideerd en strijdluchtig…En ja hoor, ruim drie kwartier nadat het had moeten beginnen, starten ze inderdaad akoestisch. Al spelen ze maar een paar nummers, door de vastberadenheid en opgekropte woede wordt het een memorabel optreden. De nummers blijven ook in deze setting overeind en Nate Ruess is een sterke zanger met uitstraling. Als halverwege afsluiter We Are Young volgens de volgende band op het schema te lang duurt, gaat de stekker er definitief uit. Maar extra punten voor het doorzettingsvermogen, dit doet naar een versterkt optreden verlangen. Fun. is alles behalve een gefabriceerde nepband.

De Amerikaanse indierockband The Shins is in eigen land een behoorlijk grote naam geworden over de jaren. Hun albums komen tegenwordig op nummer 1 binnen in de Amerikaanse albumcharts. Dat geeft hen ook de status om op het enorme buitenpodium aan de Colorada River te mogen spelen. Spectaculair is de backdrop van de skyline met de wolkenkrabbers van Austin op de achtergrond. Dit is ook een gratis toegankelijk podium voor het gewone publiek, dat massaal met z'n tienduizenden is toegestroomd. Opmerkelijk genoeg heeft ook een grote groep plaatsgenomen op een heuveltje net buiten ingang, waar geen toegangscontrole op meegenomen drank is. Buiten is het bier namelijk geen zes dollar. Maar The Shins klinken hetzelfde. Eigenlijk is The Shins geen goede keuze voor dit grote podium. Ze maken geen contact met publiek en spelen rustig een paar ballads achter elkaar, waardoor de massa er nog meer doorheen wauwelt. De gemiddelde Excelsiorband zou het er op zo'n ongewoon groot podium beter van af brengen dan The Shins vanavond - ook nog eens geplaagd worden door veel matige tracks op hun nieuwe album Port Of Morrow. Jammer.

Tribes zou de ideale London Calling oldschool gitaarrockband geweest zijn. Ze doen live ook erg denken aan Suede, al kunnen ze daar weinig aan doen. Vanavond spelen ze in 1100 Warehouse, een groot podium op een industrieterrein. Ze hebben hun tijd niet mee, nu er weinig verrassingen gebeuren in de gitaarmuziek. Hun set is degelijk genoeg en nummers als We Were Children zitten goed in elkaar. Niet slecht, maar de opwinding ontbreekt, het is allemaal al eerder, en beter gedaan. Verkeerde timing, ze zouden tien jaar eerder geboren moeten worden.