Sean Parker ken je wellicht ook als de Facebook-topman die in de film The Social Network zo smakelijk wordt neergezet door Justin Timberlake. Hij is recentelijk nauw betrokken bij de doorontwikkeling van Facebook en de integratie met Spotify. De tieners van toen werken nu weer samen aan een nieuw digital initiatief: 'Airtime: a live social video company'.

Parker, strak in het pak, inclusief sokken met gouden draadjes, toont zich in het gesprek de man met het verhaal, Fanning blijft de nuchtere programmeur. Parker: "Het social aspect in Spotify dient verbeterd te worden, de integrated experience is nog onvoldoende, dat was bij Napster zelfs beter." Fanning: "Maar de playlist-abonnementen binnen Spotify werken aardig toch?." Parker: "Ben jij dan niet geinteresseerd in real time sharing en browsing Fann?."

Parker en Fanning vertellen nog eens over hoe ze als vlegels werden behandeld door de gevestigde muziekorde in 1999. Een in hun ogen gesloten wereld met machtige mannen die verkeerden in kringen van geld en glamour. Dit in tegenstelling tot Silicon Valley waar juist nieuw en open zijn de maatstaf was. Parker en Fanning werden niet gehinderd door kennis over de muziekindustrie - "we wisten niet eens het verschil tussen publishers en record companies" - en de muziekbobo's begrepen op hun beurt niet wat hen overkwam met de komst van Napster, de digitale fileshare revolutie. Het verhaal is bekend. Advocaten namen aan beide kanten het roer over. Advies van Parker aan de zaal: Laat nooit een jurist CEO van jouw bedrijf worden noch de strategie bepalen.

Parker was drie jaar geleden verrast te zien dat het een clubje in Zweden, Spotify, wel lukte om de licensingdeals te sluiten met de grote labels. Naar zijn zeggen investeert Silicon Valley nooit in bedrijven die niet binnen een straal van 20 kilometer opereren en was hij als enige bereid het vliegtuig naar Zweden te nemen. Het begin van de integratie van Spotify en Facebook. Parker: "The power of internet is that innovation can pop up anywhere."

Eerder hadden Parker en Fanning al gezien dat YouTube ongelicenseerde content aanbood, maar er mee weg kwam door de kaart van 'user generated content' te spelen, een rookgordijn volgens Parker want YouTube deed wezenlijk nog meer aan hosting dan Napster. Ze trokken een enorm copyrightprotected content, aldus Parker.

Ze proberen het enigszins te verhullen, maar iTunes kan in de huidige vorm op weinig warmte van Parker en Fanning rekenen. iTunes staat in hun ogen stil en het principe van het moeten bezitten van tracks en de betaalwijze zorgen voor een muur tussen gebruik en delen waardoor een integratie met Facebook bijvoorbeeld nooit mogelijk zal worden.

Waar de heren nu mee bezig zijn? Parker stelt dat Napster als startup was bedoeld om de reallife sociale verbintenissen tussen mensen - zoals liefde voor dezelfde muziek - online te krijgen zodat er makkelijker gedeeld kon worden. De huidige tendens lijkt dat men juist online op zoek gaat naar gedeelde interesses en muziek, voor bijvoorbeeld dating en het krijgen van virtuele vrienden. Parker en Fanning stellen ietwat cryptisch dat zij met Airtime weg willen van het 'iedereen dezelfde interesses'-principe naar juist het online ontmoeten van mensen met andere interesses.

De vlot pratende Parker, reageert op zijn hoede en enigszins ontwijkend als er vanuit de zaal wordt gesteld dat de komst van Napster fantastisch was voor muziekliefhebbers, de fans, maar wellicht minder voor de artiesten, labels en songwriters. "Spotify genereert veel geld. Labels en artiesten zullen dit met elkaar moeten oplossen. Enerzijds is het mooi om nu een label te zijn, want de bodem is wel bereikt, anderzijds ruiken alle andere betrokken partijen waaronder de artiesten 'blood in the water' en zullen labels moeten accepteren dat de wereld veranderd is. Spotify moet neutraal blijven in deze strijd."