Dat programma deed veel goeds voor Blaudzun. Zijn cover van Tears For Fears-klassieker Shout was een van de meest opvallende bijdragen aan het project DWDD Recordings. Hij belandde definitief in de Rolodex en zou wel eens de stap kunnen maken naar een groter publiek. Een voorzetting van de stijgende lijn die hij inzette sinds de release van Seadrift Soundmachine in 2010. Wat dat betreft maakt hij vrijdagavond een goede start van de nieuwe cyclus, als Heavy Flowers ten doop gehouden wordt in een uitverkochte Tivoli Oudegracht.
Het album begint met de zin 'I wanna go down to the sea again', een verwijzing naar je vorige album Seadrift Soundmachine, waarvoor je veel tijd aan de kust doorbracht. Heb je hetzelfde ritueel uitgevoerd?
"Inhoudelijk is het zeker een verwijzing, maar de benadering van deze plaat was heel anders. Een aantal liedjes had ik al live gespeeld voor ik ze opnam, om ze te testen. Ik schreef ook enigszins onder druk van het touren. Ik wilde nieuwe liedjes hebben. Normaal ging ik met kant en klare ideeën de studio in, nu schreef ik soms op maandagnacht een liedje, om het dinsdag meteen op te nemen. Dat live spelen heeft veel invloed gehad, daardoor is het dynamischer en meer uptempo geworden."
Was dat ook je bedoeling?
"Nee, helemaal niet. Er kwam simpelweg niets anders uit. Ik wilde eigenlijk een plaat met kleine liedjes maken, hooguit met twee snaarinstrumenten. Dat is het totaal niet geworden."
In je eerste single Elephants maken we kennis met een typische Blaudzun-vrouw, een mysterieuze dame die rondscharrelt in oorlogsmuseums. Waar komt ze vandaan?
"Ze is geïnspireerd op een mooie, maar ook wat naïeve dame. Er spelen allerlei vrouwen in mijn hoofd, het is niet gebaseerd op een specifiek persoon. Die vrouw staat ook symbool voor de menselijke geschiedenis. Stel je de menselijke geschiedenis eens voor als een vrouw, waar je een avond mee in de kroeg zou hangen. De liefde bedrijven hoeft nog net niet."
Wat zou je Vrouwe Geschiedenis vragen tijdens een eerste date?
"Laat ik vooropstellen dat het me een leuke vrouw lijkt. Sexy ook wel. Maar ze is ook raar, ze leeft niet alleen in oorlogsmusea, maar ook in gestichten en hoerenhuizen. Het is een vrouw die een hoop heeft meegemaakt en waarschijnlijk helemaal de weg kwijt is, maar tegelijkertijd de sleutel heeft waarmee wij onszelf beter zouden kunnen begrijpen. Dat stel ik me er in elk geval bij voor. Misschien zou ik van zo'n ontmoeting wel enorm schrikken."
Als we een ding mogen concluderen uit het feit dat de geschiedenis een vrouw is, dan is het wel dat ze ondoorgrondelijk is.
"Absoluut. Overigens wil ik ervoor waken mijn eigen liedjes te veel te duiden. Ik wil mijn luisteraar zijn eigen eerste luisterbeurt niet ontnemen."
Zijn je luisteraars erg bezig met waar liedjes over gaan?
"Een liedje als The Choking Game, van mijn vorige album, riep veel reacties op. Veel mensen wisten niet precies waar het over ging. Ze dachten vaak dat het over SM of seks ging. Dat kan ook, maar het is geïnspireerd door een spelletje dat op zeker moment heel populair was op middelbare scholen. Tieners deden daarbij hun best zo lang mogelijk hun adem in te houden, om zo in een soort high te komen. Voor mij was dat weer een metafoor voor iets anders. Ik heb toen een brief gekregen van een vrouw wiens zoon bij zo'n spelletje om het leven gekomen was. In Elephants zing ik 'she sings in big tent ralleys'. Mijn clipmaakster begreep dat beeld niet, voor mij is het een beeld dat me raakt, een vrouw die ontzettend overdreven staat te zingen en schreeuwen in een pinkstergemeente."
Het is zeker niet de enige verwijzing naar religie in je liedjes. Flame On My Head refereert aan pinksteren, ergens anders zing je: 'we're all Gods in the new age'.
"Ook al doe ik er zelf niet meer aan, religie staat garant voor goede verhalen. Jezus die dood gaat en na drie dagen weer opstaat, dat is de kern van ieder goed verhaal. Het is net als een bloem die aan het eind van de herfst afsterft en in de lente weer opbloeit. Ik ben opgegroeid in een kerk zoals je die kent uit de zwarte Amerikaanse gemeenschap. Er was geen orgel maar bas, drums en gitaar. Daar heb ik muziek leren maken. Er werd gedanst, er werd in tongentaal gesproken."
