Playlist: 2012 in ouwe lullen

Met Bruce Springsteen, Bob Dylan en Rolling Stones

Laurence Tanamal ,

Popmuziek draait om de jeugd, want zonder jeugd geen toekomst. Maar de popmuziek barst ook van de sterren van pensioengerechtigde leeftijd, van wie sommige ook na dertig plus jaar in het vak nog met platen komen die het horen waard zijn. Van The Boss tot de Stones tot vergeten singer-songwriter Bill Fay.

Bruce Springsteen – We Take Care Of Our Own
"If I had a gun I'd find the bastards and shoot 'em on sight", zingt Bruce Springsteen op het dit jaar uitgebrachte Wrecking Ball. Jawel, The Boss is boos en iedereen moet het ontgelden: de politiek, de graaicultuur en de economie. Hopelijk weet hij de rust weer te vinden nu zijn vriend Obama herkozen is.
 
Neil Young & Crazy Horse – Psychedelic Pill

Het was een druk jaar voor Neil Young. Niet alleen bracht hij twee albums uit met zijn oude collega’s van Crazy Horse, ook is zijn autobiografie Waging Heavy Peace: A Hippie Dream verschenen. Wie weet wordt zijn volgende album wel uitgebracht in prono-formaat (zijn eigen ontwikkeling die de mp3 moet verslaan).
 
Bob Dylan – Duquesne Whistle

De eens zo legendarische protestzanger is op zijn 71e nog altijd actief. Mede vanwege zijn door de jaren toegetakelde stem en enkele missers (zoals een kerstalbum) houden veel mensen hun hart vast als hij iets nieuws uitbrengt. Tempest, die dit jaar verscheen, bleek gelukkig voor de fan een rauwe authentieke en nog best relevante bluesplaat te zijn.
 
Dr. John – Revolution

Dr. John is de voodoopriester van de moerasblues. Het dit jaar verschenen album Locked Down heeft hij in samenwerking met Dan Auerbach van The Black Keys opgenomen, die een groot deel van de productie en het gitaarspel verzorgde.
 
Leonard Cohen – Darkness

Leonard Cohen is zich op zijn 78e bewust van zijn sterfelijkheid, dat bleek uit een gesprek dat hij had met de New York Times over zijn nieuwe album Old Ideas. De plaat staat vol poëtische teksten over sterfelijkheid, verlies en verval, want ook een dichter zal hij zijn tot zijn dood.
 
Bobby Womack – The Bravest Man In The Universe

Het was een veelbewogen jaar voor Bobby Womack. Deze lente bracht hij het nieuws naar buiten dat er een vorm van darmkanker bij hem geconstateerd was, waar hij later succesvol aan is geopereerd. The Bravest Man In The Universe is een vreemde, maar ook diepe, plaat vol elektronische invloeden.

The Beach Boys – That's Why God Made The Radio

Het was lachen en huilen voor The Beach Boys dit jaar. Met That's Why God Made The Radio kwam de surfpopband met een gloednieuw album vol harmonieus gezongen Beach Boys-nummers. Maar Mike Love die de rechten op de bandnaam bezit, speelt nog altijd met de gedachte om zonder de rest van de band te gaan touren.
 
John Cale – I Wanna Talk 2 U

John Cale was samen met Lou Reed de oprichter van psychedelische rockband The Velvet Underground. Voor het nummer I Wanna Talk 2 U heeft hij samengewerkt met producer Danger Mouse, waar een heuse jamsessie uit voort is gekomen.
 
Rush – The Anarchist

Rush is een van de oudste nog rondlopende progressieve rockbands. In mei dit jaar mochten zij een Governor General's Award ontvangen voor hun staat van dienst, maar deze is nog zeker niet beëindigd. Clockwork Angels is alweer hun 19e studioalbum en wordt overal ter wereld vol lof ontvangen.
 
Bill Fay – There Is A Valley

De debuutplaat van deze singer-songwriter en pianist dateert van 1970, maar een jaar later liet zijn label hem vallen. Daarna werd hij muzikaal enkel nog in leven gehouden door Wilco en Jim O'Rourke, die covers van hem speelden. In 2005 maakte hij zijn comeback, die hij voortzet met het dit jaar uitgebrachte Life Is People.
 
The Rolling Stones - Doom & Gloom

De Stones vieren dit jaar hun vijftigste jubileum. Dit maakt 'Glimmer Twins' Mick Jagger en Keith Richards een van de meest hechte muzikale duo's ooit. Ter ere van hun jubileum hebben zij een nieuw verzamelalbum uitgebracht; GRRR! genaamd, waarop twee gloednieuwe singles staan.

Scott Walker - See You Don't Bump His Head

Al luisterend naar Walkers nieuwe plaat Bish Bosch is het moeilijk te bevatten dat hij in de jaren zestig in een populariteitsstrijd zat met The Rolling Stones en The Beatles. Hij maakte furore met The Walker Brothers, was ook solo succesvol (met veel Jacques Brel covers), maar toen kwam hij in de jaren 90 uit het niets met Tilt, een avant-garde dark ambient plaat, maar nog altijd doordrongen met die zware baritonstem. Geluidsopnames van slijpende messen, yo mamma jokes en nog veel meer bizarre wendingen maken van Bish Bosch een unieke ervaring van surrealistische sci-fi horror-opera.