Zo'n anderhalf jaar geleden werd R3hab door zijn maatje Afrojack meegenomen naar Las Vegas, het centrum van de Amerikaanse housewereld. Of EDM, zoals Amerikanen dat liever noemen. Klinkt nieuw en hip. Electronic Dance Music. In Europa natuurlijk al jaren een belangrijk fenomeen, in Las Vegas de grote ontdekking van de afgelopen jaren. Traditioneel werden artiesten als Garth Brooks en Celine Dion ingevlogen naar de chique hotels, om de gokkers en andere gasten te vermaken. Maar dj's bleken een nog veel grotere magneet voor de uitzinnige winnaars in de neonstad in de woestijn.

Steve Wynn
"De eerste keer dat we daar draaiden was het meteen ramvol", zegt R3hab, een 26-jarige Bredanaar met een Marokkaanse achtergrond. Tot dat moment maakte hij zijn producties in de garage van zijn moeder. Gewoon op een computer met twee brakke speakers. "Niet lang daarna kwamen er 200.000 mensen af op Electric Daisy Carnaval in Las Vegas. Toen was het duidelijk: dit gaat wat worden. Eén hoteleigenaar - Steve Wynn, The Wynn - heeft toen stiekem heel snel bijna alle grote namen vastgelegd voor zijn vier clubs. David Guetta, Tiesto, Afrojack. En ik was een van de eersten die een residentie kreeg. Hij kan dat allemaal betalen, want die clubs halen een dagomzet van een miljoen. Ik kom er nu een à twee keer in de maand. Ik heb hem nooit ontmoet, Steve Wynn. Zijn zoons wel, die zijn zo rond de 18, 19 jaar. Te jong om de clubs in te mogen. Maar in St. Tropez of Ibiza komen ze wel eens langs."

Ze zijn niet bang voor die decadentie, de top-dj's die het nu zo goed doen. Sterker nog: ze omarmen het met een grote grijns. R3hab remixte Champagne Showers, een track van LMFAO, een Amerikaanse act die het Hollandse house-geluid met veel succes kopieerde. Champagne-douchen, de ultieme decadentie. Op het VIP-deck hoor je met je fles naar de rand te lopen, zodat als het ding begint te spuiten, de spetters op het gewone volk beneden komen. De rijken weten maar al te goed dat zij de motor zijn van het EDM-succes van het moment. Zij zorgen ervoor dat het voor dj’s aantrekkelijk is om regelmatig de overstap te maken naar Amerika. "Ik sta soms in een club voor 1.500 man met de productie van een festival", zegt R3hab. "Met enorme LED-schermen die je normaal niet zou kunnen betalen. Ik heb me laten uitleggen dat die allemaal worden betaald door de VIP-tafels waar 15.000 dollar uitgegeven wordt. Aan het publiek op de dansvloer dat tien dollar entree betaalt, hoeft niet verdiend te worden. Natuurlijk zijn zij wel belangrijk: zij brengen de energie."

Chainsaw madness
Zijn populariteit dankt R3hab aan een speciale techniek die hij 'Chainsaw Madness'  noemt, een opzwepend geluid dat inderdaad wat doet denken aan een opstartende kettingzaag. Ideaal om de dansvloer op te zwepen. En dan is er 'de pomp', een extreem zwaar dreunende kickdrum, met het effect van een gong. Zijn beats hebben een Zuid-Amerikaanse schwung, soms zelfs als een soort trage bubbling beats. "Dat vinden de vrouwen leuk", lacht hij. "Het zorgt ervoor dat een track naar voren leunt." Die effecten zijn goed te horen in zijn dansvloerhit Sending My Love, met gospelzanger Max 'C.

Het werd zo'n succes dat hij binnen de kortste keren gevraagd werd voor remixen van de grootsten der aarde. Zijn palmares in anderhalf jaar tijd: Lady GaGa, Madonna, Far East Movement, Rihanna, LMFAO, Katy Perry. "Mijn remix van GaGa's Judas was een haastklus. Ik had twee dagen om hem af te maken. Een paar uur nadat ik hem had ingeleverd stond hij online op haar kanalen. Ik heb de hele nacht zitten refreshen om de reacties te lezen. Iedereen vond het vet. We love you in America, las ik dan. Helemaal te gek. Ik wil dat mijn muziek door zoveel mogelijk mensen gehoord wordt."

CO2-kanon
R3hab beschouwt zichzelf als een nieuwe generatie wonderkinderen, die na hard werken met hun neus in de boter valt. Dit is het ideale tijdperk voor dj's als hij, denkt hij. "Het gaat helemaal vanzelf. Als ik een nieuwe track op mijn Soundcloud zet, is hij binnen een dag 10.000 keer beluisterd. Kids willen ons graag volgen. Dat komt denk ik doordat het zo makkelijk is geworden om muziek te maken. Op de laptop waarop je je huiswerk maakt, kun je ook muziek maken. Voor 300 euro koop je al Fruityloops. Ik maak opzetjes voor veel remixen in mijn MacBook Air, zonder extra geluidskaart. Dat kon drie jaar geleden echt nog niet." De producties van R3hab en zijn genregenoten zijn compact. Constant moet er iets gebeuren. Waar techno-dj's nog wel eens eindeloze tunnels in willen duiken, zoekt R3hab om de paar minuten een dikke climax. Als het even kan zet hij die kracht bij met een CO2-kanon. Het geluid is vol en groots, waardoor je soms wel eens het gevoel krijgt dat al die dj's elkaar over de kling jagen. "Het moet gewoon vet klinken. Als jouw bas minder hard is dan de plaat die voor je gedraaid wordt, stort je plaat gewoon in."

Ableton Live en Cubase, dat zijn de basisingrediënten van iedere remix. Grote artiesten stelt R3hab tevreden door al hun vocalen te behouden en alleen de instrumentatie volledig opnieuw te doen. Al te veel technische bagage heeft hij daar niet voor. In plaats van een drumstel heeft hij een bibliotheek met 30 GB aan drumsamples. "Niet van echt te onderscheiden", lacht hij. "De beroemde filmcomponist Hans Zimmer - ik ben groot fan van hem - gebruikt precies hetzelfde. Ik heb wel wat pianoles gehad en soms vraag ik advies als ik er niet uit kom. Maar vaak doe ik dat ook door YouTube tutorials op te zoeken. Zo wilde ik bij Judas weten welke grondtoon de track heeft. Ik snapte wel hoe het werkte, maar ik wilde weten welk akkoord een pianist zou pakken. Ik ben laatst eens in de Interscope studio's geweest, waar Dr Dre ook werkt. Dat is ongelofelijk. Er staat non-stop een gitarist op stand-by, en een pianist. Die jongens kosten een vermogen. Wij drukken op emulatie, virtual bass, bam!"

Een heel team
Het klinkt allemaal zo makkelijk, maar dat is het natuurlijk niet. Want als iedere schoolgaande jongen op woensdagmiddag een track in elkaar kan knutselen, zul je je toch op de een of andere manier moeten onderscheiden. R3hab werkt dan wel niet met een major platenmaatschappij, maar wel met een team om zich heen, met een manager die de contacten legt, een brand development manager, een tourmanager. Alles moet kloppen. Net als Afrojack en andere succesvolle acts als Quintino en Sidney Samson staat R3hab onder contract bij Montana ECI, het bedrijf van Hugo Langras. Langras, een man die oogt en klinkt alsof hij niet sinds gisteren in deze wereld rondloopt. Alsof hij een etentje met de juiste mensen wel kan regelen. Samen met Afrojack mocht hij eerder dit jaar nog op audiëntie bij de oude industry mogul Clive Davis op die rare avond in Los Angeles, aan de vooravond van de Grammy's. Een dag ervoor overleed Whitney Houston. Ze zou optreden op het feest van haar ontdekker. In plaats daarvan lag ze in afwachting van de recherche-onderzoeken nog levenloos in de hotelkamer in hetzelfde pand waar het feest plaatsvond.

Het is misschien een wrang voorbeeld, maar het geeft wel aan hoe dicht de Nederlanders ineens bij het vuur zitten. Afrojack scoorde al een Amerikaanse nummer-1 hit met zanger Pitbull en won een Grammy met David Guetta. Hoofddoel voor R3hab is net zo'n gouden beeldje, al komend jaar. Dat zou best eens moeten kunnen met de nieuwe single van Enrique Iglesias, waaraan hij momenteel werkt, denkt Langras. Of met de nu nog relatief onbekende Havana Brown, een Australische artiest die werkt met Lady GaGa's producer Red One, en met R3hab. En de remix die hij nu maakt voor de populaire Algerijnse zanger Khaled zou zo maar eens deuren kunnen openen in Dubai, dat andere decadente bolwerk, dat al met jaloezie naar de ster-dj's in Vegas kijkt. "Je moet een beetje geluk hebben", zegt Langras. "Nick (Afrojack, red.) maakte die track met Pitbull en Neyo ook maar gewoon op de bonnefooi, als vrienden onder elkaar. Als je zo'n hit hebt staat een paar weken later de telefoon roodgloeiend.”

Hollywood-methode
Het is een circuit dat tot de verbeelding spreekt, de mensen achter de hits. Bijna alle hits in de top van de Amerikaanse Billboard-lijst komen tot stand door complete teams van songwriters en managers. Juist voor kleinere artiesten gaat de deur soms opvallend gemakkelijk open, stelt Langras. Waarom zou je immers in je dure studio twee weken pielen om een succesvol idee te kopiëren als je ook gewoon de bedenker in het vliegtuig kan laten stappen. "En ik trap hem er gewoon in hoor, als Red One belt." De manier waarop producers werkten doet meer en meer denken aan de Hollywood-methode. Soundtrackgigant Hans Zimmer werkt ook met een heel team, laat staan de makers van de film waarvoor hij werkt. Megaster David Guetta breekt met de illusie dat een topproducer alles zelf doet. R3hab werkt naar zeggen nu nog meestal alleen, maar niet uit principe. "Ik zie een producer meer als een 'executieve producer'. Hij overziet of het eindresultaat tof is."

De muziek is de basis, de performance moet die overstijgen. En dan moet de rest ook kloppen. Marketing, labels, pers, social media. Alles moet kwaliteit uitstralen. En dus investeert R3hab graag in extra pyro en CO2 kanonnen. Die lieten hem op EDC Las Vegas in de steek, maar daar kreeg hij zijn geld voor terug. Op datzelfde festival deelde hij 3.000 brilletjes en 1.000 shirts uit. Gratis. En hij liet plaktattoos ontwikkelen. Die kun je overal plakken, maar R3hab wist natuurlijk dondersgoed dat de halfnaakte meisjes in zijn publiek ze massaal op hun borsten zouden plakken. Betere reclame kun je je niet wensen. "Het moet een movement zijn", zegt R3hab.

Champagne showers
En dan eindig je dus in Vegas. Of in Miami. In de clubs waar de verhalen voor het oprapen liggen. "Ik heb in Las Vegas de eigenaar van Instagram ontmoet, het weekend dat het bedrijf verkocht was", zegt R3hab terwijl hij door zijn favoriete iPhone app bladert. Hij laat foto's zien van 'champagne showers', van meisjes met zijn opplaktattoos. "Die heeft dat weekend een paar ton uitgegeven. Aardige kerel. En ik weet nog een goed verhaal over Miami. Ik gaf een feestje met Afrojack, low-profile, gewoon plaatjes draaien voor de lol, voor zo'n driehonderd man. Het was een uur of drie toen Salvador binnen kwam. Salvador, wij kenden hem ook niet. Inmiddels wel, zijn familie zit in de olie in Zuid-Amerika, ik heb hem nog wel eens ergens gezien. Iemand bestelde een magnum-fles champagne om een beetje tof te doen. Hij zei: doe me maar drie magnums en honderdvijftig flessen Chrystal. Het was een order van misschien wel 400.000 dollar. De flessen kwamen binnen, met Bengaals vuurwerk erop, en toen ging het brandalarm af. 'Deel ze maar uit', zei Salvador. Even later liep iedereen in de club met een fles Chrystal, en toen een persoon ermee begon te spuiten, was het hek van de dam. Dat kan alleen in Miami."