Het Lowlandsgevoel van… Jan Jaap van der Wal: "Wilders was te soft"

Van der Wal wil ook al naast Wim Helsen wakker worden

Judith Laanen ,

Naar vond ´ie het, toen een of andere rockband keihard door zijn show heen speelde in de naastgelegen tent. Maar daar speel je als cabaretier natuurlijk gewoon doorheen, vindt Jan Jaap van der Wal. Lowlands is hem als artiest niet vreemd, hij trad er vaak op en presenteerde ook de Cool Politics-debatten. De grap die hij ooit maakte bij het debat met Geert Wilders in 2006 kwam zo goed aan, die zal hij nooit vergeten. "Die ging er goed hard in, zeker voor een ochtend."

De hoeveelste Lowlands is dit voor je?
Ik ga richting de achtste of negende keer geloof ik. De eerste keer dat ik optrad was met Fresh Wagon, met Najib Amhali, Murth Mossel en Howard Komproe. Dat is zeker zo’n twaalf jaar geleden. Ik heb er zelf veel opgetreden, maar ik heb ook het Cool Politics-debat gepresenteerd. Ik ben er nog nooit als bezoeker heen geweest. Waarom weet ik niet, ik was geloof ik altijd te laat met kaartjes kopen of ik was nog te jong om te gaan, of ik kon al als artiest binnenkomen. Dat was ook wel prima.

Wat was je mooiste Lowlands-moment?
Dat zijn er wel veel, maar één van de mooisten was toch zeker het debat met Geert Wilders in 2006. Dat vond ik heel spannend. Het was op een zaterdag of zondag om twaalf uur ´s middags, de hele tent stond vol. Ik weet nog goed dat ik hem aankondigde en dat het publiek toen floot, maar dat er ook wel respect voor hem was. Wilders was net begonnen met praten toen iemand 'harder!' riep, waarop ik zei 'ja, Geert, je bent veel te soft, je moet wel hardere standpunten hebben'. Die grap ging er echt hard in, zeker voor de ochtend. Dat zal ik nooit vergeten.

Wat was je meest vervelende Lowlands-moment?
Dat heb ik eigenlijk niet. Het publiek is altijd kritisch, maar het gunt je wel veel. Ik speelde altijd met veel publiek. Wat wel eens vervelend was, was als er dan naast jou in een andere tent een rockband heel hard begon met spelen. Dan moet je extra moeite doen jezelf verstaanbaar te maken. Maar dat is ook weer de charme van het festival en daar moet je doorheen spelen.

Lowlands is je visitekaartje voor een groot publiek, ga je iets speciaals doen?
Ik heb mijn show van dit seizoen maar kort gespeeld en daar zit veel improvisatie in, wat weer totaal anders is dan de voorgaande shows. Het is dus geen vastomlijnd ding. Het is echt een show op zich en dat is uniek voor Lowlands. Wat ik inhoudelijk ga doen weet ik nog niet. Het wordt veel losser, dat is leuk voor mij en voor het publiek.

Welke band wil je niet missen?

Ik vind al die Nederlandse rapdingen op zaterdag tof, zoals Fresku. Feist heb ik in Carré gezien, maar die valt onhandig samen met mijn eigen show, misschien dat ik het staartje van haar show mee kan pakken. Misschien de show van Ben Howard, die ik ook goed vind, want die is weer vlak voordat ik begin klaar. Ik zou Of Monsters and Men ook wel willen zien, maar dan moet ik mezelf weer in tweeën splitsen want dan speelt Triggerfinger ook.

Naast wie zou je in je tent wel wakker willen worden?
Jezus, nou dan pak ik weer even het programma erbij. Wim Helsen dan.

Die moet je delen met Spinvis en Dolf Jansen, want die willen ook naast hem wakker worden.
Ja jezus! Jammer dat ze mij niet noemen ook. Ok, dan wil ik wakker worden naast The Whitest Boy Alive, om te kijken of het echt zo is. Er zijn wel weinig vrouwen geprogrammeerd, zeg.

Wat dacht je van Lianne La Havas?
Ooooh jaaa, die! Naast haar wil ik wakker worden! En dan wil ik dat ze die cover zingt van Leonard Cohen, Hey That’s No Way To Say Goodbye. Dat vindt mijn vrouw ook vast goed.

Jan Jaap van der Wal speelt vrijdag in Juliet om 20:45 uur.