“All I want for my birthday is a big booty ho”, aldus rapper 2 Chainz in zijn populaire Birthday Song. Met dergelijke tunes is 2 Chainz in de VS zo populair dat zijn debuutalbum eerder dit jaar keihard op nummer 1 binnen kwam. Hij was daarnaast te horen op Kanye West’s Mercy en Nicki Minaj’s Beez In The Trap. Oftewel: Buma Rotterdam Beats heeft zijn grootste Amerikaanse vis tot nu toe binnen gehaald.
10 tips voor Buma Rotterdam Beats
Met o.a. 2 Chainz, Hudson Mohawke en Hef
Van 15 tot en met 17 november vindt in Rotterdam de derde editie plaats van Buma Rotterdam Beats, een showcasefestival/conferentie over hiphop, urbancultuur en beats. Ieder jaar een klein beetje groter, en dit jaar zelfs met een Amerikaanse megastar op het programma. 3voor12 duikt in het programma en geeft je tien tips.
2 Chainz
Hudson Mohawke
Ross Birchard’s Canadese maatje Lunice draait ook in Rotterdam, maar niet samen met hem. Samen vormen ze TNGHT, en onder die naam maakten ze een EP die elke dansvloer vermorzelde. Voor de dubstepdansvloeren was het een kennismaking met het fenomeen ‘trap music’, in hun interpretatie en kale, harde combi van hiphopbeats en bass. Ondertussen schijnt de Schot ook te werken aan de opvolger voor zijn album Butter.
Hef
Drie jaar na zijn debuutalbum Hefvermogen komt deze rapper uit Hoogvliet met opvolger Papierwerk. Het gaat nog steeds over slippers, money en bitches op zijn dick, maar er hangt ook een zweem van teleurstelling over het album. Tijdens Buma Rotterdam Beats houdt Hef zijn album officieel ten doop. Dat doet hij vast met een goede fles Hennessy.
Machinedrum
Amerikaan Travis Stewart alias Machinedrum leende een beat aan Azealia Banks’ 1991 en maakte daar in tegenstelling tot Munchi geen ruzie over. Daarnaast maakt hij deel uit van bass duo Sepalcure, waarmee hij net wat subtieler uit de hoek komt dan met Machinedrum, dat stevig in de househoek geposteerd is. In oktober was hij nog op pad met de Engelse elektronicapionier Squarepusher.
Joey Bada$$
Rapper Joey Bada$$ is volgens de normen van Rutte 2 nog niet eens oud genoeg om te drinken, maar geldt in de VS als een groot talent, met name dankzij mixtape 1999. Waar 2 Chainz de hypermoderne sound vertegenwoordigt, komt deze jonge gast met old school sample-stijl hiphop (met onder meer productie credits voor MF Doom). Of zoals Rotterdammer Winne dat zou zeggen: eckte eckte hiphop.
Hydroboyz
Hun single Hindabuilding werd in 2011 een massieve straathit en kreeg onlangs een geinige update met een Yung Felix remix. Het is voorlopig vooral een belofte, want de crew uit de Bijlmer heeft er nog lang niet uitgehaald wat er in zit. Dat komt ondermeer door wat line-up wisselingen, maar de blik lijkt weer op de toekomst gericht. Hydroboyz maakte dit jaar onder meer indruk op Appelsap en op Sucka Free in Paradiso.
Skip&Die
Skip&Die is een tropische verrassing uit Holland die veel beter uitpakt dan we een paar jaar geleden konden vermoeden. Jori Collignon heeft het inmiddels te druk met Nobody Beats The Drum om nog zelf in de live-band te zitten, maar hij maakte samen met de Zuid-Afrikaanse zangeres Cata Pirata wel een van de meest opzwepende albums die we ooit op Nederlandse bodem hebben zien ontstaan. Jungle riot in Rotterdam!
Posij
Onder de vleugels van Noisia maakte Groninger Posij een uitstekende EP, op het snijvlak van drum ’n bass en dubstep. Met daarop de nog uitstekender track Empty Lungs. Het bracht hem al naar Lowlands en leverde hem het etiket 3voor12 Hollandse Nieuwe van de Maand op. Op Buma Rotterdam Beats deelt Posij het podium met stadgenoten Dope DOD en Kraantje Pappie en met de Britse elektronica-act Modestep.
Sjaak
De naam Sjaak gonst al jaren in de Nederlandse hiphop. Hij werkte al met Yellow Claw, The Opposites en Appa, maar het schijnt dat hij serieus aan zijn debuutalbum Strijdersysteem werkt. Farid Benmbarek van TopNotch maakt er een soort persoonlijke queeste van om de chaos in de studio in een briljant eindresultaat om te zetten.
Nick Waterhouse
Er zit een goedje in het Californische water waardoor ze daar de eeuwige jeugd hebben. Of de eeuwige ouderdom natuurlijk. Nick Waterhouse, een soort Buddy Holly lookalike van halverwege de twintig, zingt soul met een klassieke rhythm & blues twist. Hij gaat daarmee nog iets verder terug in de tijd dan acts uit de Daptone stal als Lee Fields en Charles Bradley, die focussen op de late jaren zestig.