Papierwerk staat op de dag van release op nummer 1 in iTunes. Hef Bundy is trots en ontroerd. Bij de plaatselijke Velvet hadden ze maar zes exemplaren van Papierwerk ingekocht - want koopt dat publiek nog cd's? - maar die waren in een vloek en een zucht op. Even los van de vraag wat dat nu precies waard is - nummer 1 in iTunes - betekent het veel voor de rapper. Niet zo gek, aangezien hij het 1. voor de money en 2. voor de bitches doet. Get Money luidt het devies, liever goedschiks dan kwaadschiks. De set opent met Kluis, een nieuw nummer over een overval, met back-up rappers Killah Keezy (met karakteristieke literfles Heineken) en (broertje) Crooks in bivakmuts. Hij noemt ze vliegtuig, tuig van de richel dat graag high is. Ofzo. Vanavond speelt Hef een thuiswedstrijd, met veel typisch Rotterdams (en veel Antiliaans) publiek. Dat is niet het meest makkelijke publiek, zo blijkt, vooral ook omdat de forse zaal van Corso lang niet vol is, maar Hef weet ze met hard werken stilaan te overtuigen.

De Nederlandse hiphop wordt momenteel gedomineerd door allerlei cross-overs. Zwart Licht flirt met dubstep, Dio met pop en rock, en het meest populair is de kruisbestuiving met allerlei schreeuwerige vormen van dance van Nouveau Riche/Yellow Claw. Hef Bundy komt nog altijd met echte, ECHTE hiphop. Hij heeft heel wat harde bangers op zijn palmares, die een rare tegenstelling vormen met zijn wat lome, doorblowde flow. Nieuwe tracks als Tot En Met, Niet Huilen Voor Me, Stapel Op en Drink Van Me ("maar dan moet je wel met mij mee"). Hij heeft iets slackerigs, in zijn delivery, in zijn show. Een keer verslikt hij zich zelfs even in een tekst. "Het is nieuwe shit, ik moet het ook leren". De 'slack' zit zelfs in zijn buikje, waar met verse inkt het woord 'Kutleven' op geschreven is. Hef toont het vol trots, halverwege de set.

Kutleven, want dat is het uiteindelijk toch, hoe je het ook wendt of keert. Hoeveel vrienden en familieleden er ook op het podium komen - Sjaak, Adje, Murda Turk, The Opposites, Lil Kleine, zijn moeder ("ben je nu trots?"), zijn manager Koos Groenendijk ("als ik een Big Mac koop belt hij me of dat nou wel echt nodig was"). En er is een oprecht ontroerende speech van labelbaas Jiggy Dje. "Hef is de Nederlandse hiphop aan het veranderen", zegt hij. Is dat zo? Is Hef de Nederlandse hiphop aan het veranderen? Op een rare, tegenstrijdige manier wel. Zijn tracks zijn rauw, vaak geestig, niet zelden vrouwonvriendelijk, soms ronduit tragisch. Het zijn verhalen in die in kleine cirkels lopen, maar toch wel tot de verbeelding spreken. Hij heeft geen typische radiohits, en hij bewijst dat er toch een publiek voor hem is. Hef besluit zijn uurtje met oudje Op Een Missie, zijn signature song. "Morgen heb ik money of zit ik vast. Als ik gepopt wordt, vertel ze hoe een nigger was. Slippers, feunen in een dikke bak."