De line-up vrijdag is indrukwekkend, en (vrijwel) volledig Nederlands: Delta Funktionen, Tom Trago, San Proper, Dexter, Conforce, A Made Up Sound, allemaal producers die onderdak vonden bij een van de drie labels. De afgelopen vijftien jaar brachten ze elektronische muziek uit in vele genres, van techno tot house tot (italo) disco, met een verbluffend hoog niveau. Clone en Rush Hour zijn de grootste van de drie. Naast hun eigen labels regelen ze ook de distributie van kleinere labels, en hebben ze een platenzaak als uitvalsbasis. Clone in Rotterdam, Rush Hour in Amsterdam. Delsin, eveneens uit Amsterdam, is misschien minder groot, maar het label bracht de afgelopen jaren een aantal internationaal geroemde albums uit. Van Nederlanders, maar ook van Duitser Redshape, en zelfs van een man uit Libanon genaamd Morphosis.
#ADE12: Clone / Delsin / Rush Hour: drie toplabels bundelen de krachten
"Het gaat niet om macht, wel om groter worden"
Ze vormen een soort natuurlijke drie-eenheid, tegelijk zijn ze zelfstandig en hebben ze ieder hun eigen karakter: Clone, Delsin en Rush Hour, drie toonaangevende labels in de Nederlandse elektronica-underground, bundelen op Amsterdam Dance Event de krachten voor een evenement in Trouw Amsterdam. "De laatste drie jaar is het festival echt heel heftig geworden", aldus Antal Heitlager van Rush Hour, die desondanks de kaarten de deur uit ziet vliegen. Vereende kracht, zoals dat heet. Hij schuift aan met Serge Verschuur (Clone) en Marsel van der Wielen (Delsin) op de plek waar het vrijdag moet gebeuren.
Jullie paden kruisen elkaar ongetwijfeld regelmatig, maar hoe vaak zit je nou bij elkaar voor een kop koffie of een borrel?
Antal Heitlager: "Een keer per jaar ofzo? Niet vaak."
Serge Verschuur: "Christiaan van Rush Hour zie ik bijna nooit, maar gek genoeg elke keer als ik in Detroit ben."
Ben je daar vaak? Is het belangrijk om er regelmatig te zijn? Je hebt bijvoorbeeld dit jaar twee verzamelaars uitgebracht van Drexciya, een legendarische Detroit techno pionier.
Serge Verschuur: "Nee hoor, zo'n release loopt via contacten die ik al jaren had. Het hing al een tijdje in de lucht, en op een gegeven moment word je benaderd. Dan telt ook de kennis die je in huis hebt, door alle tijd die je ooit hebt gestoken in het zoeken naar tracks. Je komt in Amerika of in Japan, en dat levert niet altijd direct wat op. Je doet het omdat je het leuk vindt, maar uiteindelijk werkt het als een sneeuwbal. Ik kom vooral in Amerika als ik er moet draaien. Ik denk dat Christiaan er wel echt heengaat om contacten te onderhouden."
Marsel van der Wielen: "Ik ben nog nooit in Detroit geweest."
Serge Verschuur: "Ik nog nooit in Chicago."
Antal Heitlager: "Het is wel belangrijk om overal toch af en toe je gezicht te laten zien."
Marsel van der Wielen: "Tegelijk zijn er artiesten waar ik al lang mee werk die ik nog steeds alleen via mail spreek."
Serge Verschuur: "Ik heb Boris Conforce laatst voor het eerst ontmoet."
Tegenwoordig is beschikbaarheid van muziek redelijk normaal geworden. Je kunt inloggen op een catalogus van twintig miljoen tracks. Jullie zijn begonnen in een tijd waarin dat helemaal niet zo was. Je moest connecties hebben, labels en platenzaken waren cruciaal. Binnen die nieuwe wereld blijft dat voor jullie belangrijk.
Antal Heitlager: "Voor ons is het simpel: er zijn nieuwe mogelijkheden, en die onderzoek je, maar dat betekent niet dat het oude afgeschreven moet worden. Wij zijn gewoon door gegaan met het oude format, vinyl. We houden ervan. Ik kan me voorstellen dat labels die eerst 8.000 stuks verkochten en nu nog maar 300, overstappen op alleen digitaal. Maar wij begonnen in 1997 met 700 stuks, en verkopen nu regelmatig 3.000 of 4.000 exemplaren van een titel. Met als bonus de downloads erbij. Daarnaast vind ik de presentatie van digitaal nog steeds niet interessant. Je wordt helemaal gek van de rotzooi op Beatport."
Serge Verschuur: "Dat heb ik ook met vinyl hoor."
Antal Heitlager: "In onze winkel hebben we misschien twintig, dertig elektronische releases per week, dat kunnen er ook tweehonderd zijn. In plaats daarvan gaan we liever de breedte in, met meer goede dingen uit Brazilië of Afrika. We zijn meer een winkel voor vinyliefhebbers geworden."
Marsel van der Wielen: "Door digitaal is men vinyl meer gaan waarderen. Vroeger had je geen keuze. Nu willen mensen iets moois hebben. Voor een euro meer kiezen mensen in onze webshop massaal voor een bijzondere uitgave op gekleurd vinyl. De laatste vijf jaar is dat echt in opkomst."
Een jaar of twee geleden moet er een soort kantelpunt geweest zijn. Steeds meer dj's stopten met vinyl kopen, een voor een sloten de platenzaken.
Marsel van der Wielen: "We dachten inderdaad: waar gaat dat heen?"
Serge Verschuur: "Daar zijn we nu wel zo'n beetje overheen. Mensen weten wat ze aan digitaal hebben. En natuurlijk is het voor reizende dj's veel makkelijker om digitale muziek mee te nemen. Persoonlijk sleep ik graag twee trolleys platen mee."
Antal Heitlager: "Dat vind ik ook geen probleem. Maar iemand als Mark Pritchard vind ik wel echt een artiest. Die komt naar Europa vanuit Australië, de ene dag draait hij rare grooves, de volgende techno, dan weer dubstep. Dan moet je haast wel digitaal draaien. Maar hij voegt echt iets toe. Er stond laatst na me een kerel, die de draaitafel aan de kant schoof en allerlei apparatuur uit zijn tas pakte. Toen ie eenmaal begon keek hij bij mij op de teller, tikte 123 bmp in en begon rechtdoor te draaien. Dat had ook vanaf een usb-stick gekund. Maar even terug naar de winkel: we zien een breder publiek, en ook een nieuwe generatie die house 12 inches wil kopen."
Serge Verschuur: "Wij zien mensen die al vijftien jaar komen langzaam doorschuiven naar andere genres als afrojazz, en een nieuwe generatie opstaan. Maar er zijn ook mensen die alleen digitaal alles overal vanaf weten. Die elke obscure edit kennen die op YouTube staat. Ieder zijn manier. Zelf sta ik weinig meer in de winkel, ik ben er misschien een uurtje in de week, omdat ik druk ben met zaken rond label en distributie. Maar het liefst zou ik niets anders doen."
Marsel, jij bent nooit een platenzaak begonnen. Hoe belangrijk waren ze voor jou?
Marsel van der Wielen: "Heel belangrijk. Je had geen internet, dus de winkel was de bron voor informatie. Ik winkelde begin jaren negentig altijd bij Twist & Shout in Utrecht, mijn inziens de beste importzaak destijds. Daar heb ik ongeveer alles gekocht wat me nu nog zeer dierbaar is.. eerste releases van Underground Resistance, Maurizio, Planet E, Aphex Twin, Red Planet, Warp, Autechre, noem maar op, een magische tijd... Zes, zeven jaar geleden heb ik ook een tijd bij Rush Hour gewerkt, al stond ik niet graag in de winkel en hield ik me vooral bezig met mailorder. Kwam ook regelmatig bij Serge in de winkel, studeerde destijds in Enschede, en dan bestelde ik plaatjes via de telefoon. Bij Antal thuis op de Van Lennepkade kocht ik mijn eerste Moodymann-platen, toen was de winkel nog niet eens open. Je had destijds ook Hotmix (een voorloper van Clone), daar hadden ze de hele catalogus van Transmat en Metroplex, labels die ik fanatiek verzamelde. Dat was ook het eerste dat ik op internet deed - het world wide web bestond nog niet - het doorploegen van discografieën."
Antal Heitlager: "Voordat wij onze winkel openden kwamen we ook altijd bij Serge."
Serge Verschuur: "Ik weet nog nog precies op welk bakje jullie altijd doken. Jullie kochten een release van Theo Parrish, dubbel zelfs."
Antal Heitlager: "De eerste keer dat wij Theo Parrish zagen draaien was heel belangrijk, een leidraad. Die man draaide zo breed en diep. San Proper was daar ook. Hij kwam al bij ons platen kopen toen ie nog geen tattoos had. Zo iemand te zien ontwikkelen is echt genieten."
Serge, wat vind jij de belangrijkste release in de geschiedenis van Delsin?
Serge Verschuur: "Zijn eerste, een 12 inch van Peel Seamus. Echt waar. Ik zie hem nog staan in een hoekje bij mij in de winkel. Delsin had toen nog niet eens distributie."
Marsel van der Wielen: "Jawel, die prutsers in Brussel. Daarom ging ik zelf met mijn spullen langs de winkels. Rush Hour, Clone, Boudisque."
Serge Verschuur: "Hij liep niet heel hard, maar ik vond het een goede plaat. Verder draai ik zijn Redshape releases veel."
Antal, wat is de belangrijkste Clone-release?
Antal Heitlager: "De Drexciya-releases zijn te gek, maar ik heb ook veel 12 inches van ze gekocht. Ik weet niet welke ik het belangrijkst vind. Reggie Dokes, Mike Dunn, een aantal Nederlandse releases ook."
Marsel van der Wielen: "Ik denk dat voor zowel Clone als Rush Hour hun rol als distributeur - de infrastructuur - niet te onderschatten is."
Tot slot: de belangrijkste Rush Hour release, Marsel?
Marsel van der Wielen: "Ik vind hun Virgo Four en Anthony 'Shake' Shakir reissues goed, mooie verpakking, veel kennis. Verder lokale releases van San Proper, Tom Trago, en natuurlijk het Aardvarck-album Cult Copy."
Antal Heitlager: "Vroeger zaten we meer in dezelfde vijver te vissen. Rush Hour en Delsin kregen vaak dezelfde demo's opgestuurd, terwijl we op hetzelfde kantoor met dezelfde brievenbus zaten. Dan zaten we soms tegelijk naar iets te luisteren en wilden we er allebei iets mee doen. Nu is er zo veel te doen. Christiaan is gaan focussen op Chicago en Detroit, ik ben me meer met ons andere label Kindred Spirits gaan bemoeien, waarmee we heel actief zijn in Brazilië en Afrika. We doen veel oude muziek, maar ook nieuwe, van onder meer Jungle By Night en Jimi Tenor."
Serge Verschuur: "Kindred Spirits vind ik echt heel goed neergezet, een serieus label met een goede aanpak."
Meest recente wapenfeit op Kindred Spirits is een uitgebreide verzamelaar met Surinaamse disco en boogie. Hoe komt zo'n release tot stand?
Antal Heitlager: "Dat is typisch zo'n project dat al jaren loopt. Je gaat zoeken, koopt eens wat op een rommelmarkt, en op een gegeven moment ontstaat er een idee voor een concept. We zijn voor deze compilatie niet eens naar Suriname geweest. Grappig genoeg vind je de dingen vaak dichtbij. Frankie Douglas, de gitarist van Reality, woonde echt letterlijk om de hoek. Voor een ander project waren we op zoek naar Lloyd Miller, een Amerikaanse muzikant die ook veel in Iran gewerkt heeft. Tijden naar op zoek geweest, blijkt zijn zoon gewoon hier in Amsterdam bij het Parool te werken. Via een Indonesische dame was hij hier beland. Op een goede dag belde hij ons op, in het Nederlands, met een dik Amerikaans accent. Of hij die middag even langs kon komen op kantoor. Daar was ie dan, met zijn zoon. 'Let maar niet op hem', zei die zoon. 'Hij is een beetje gek'. Vaak gaat het op zo'n natuurlijke manier."
Is zo'n compilatie liefhebberij of zakelijk?
Antal Heitlager: "Allebei. Waar ik altijd erg op hamer: timing. Natuurlijk begint het bij liefde, maar soms kan je te vroeg zijn, soms te laat. In dit geval wilden ze er in Japan graag mee aan de slag. Ze wisten dat we al langer met dit speelden met het idee, en vroegen ons expliciet het af te maken en uit te brengen. We proberen nu Brazilië een beetje open te krijgen, daar gaat helemaal niks heen, van niemand niet. We hebben een aantal goede gesprekken gehad."
Serge Verschuur: "Dat soort landen is lastig. Als je bijvoorbeeld naar China wilt, moet je echt een beetje Chinees spreken."
Marsel van der Wielen: "Serge zit al op Chinese les hoor!"
Serge Verschuur: "En uiteindelijk pushen ze daar waarschijnlijk toch gewoon Lady GaGa."
Antal Heitlager: "Ik vind: een act op Rush Hour moet net zo groot kunnen worden als Lady GaGa. Of nou ja, als Bjork ofzo. Dat is wel waar we naartoe willen. Het gaat niet om macht, maar om groter worden, we zijn toch een onderneming. Zolang we maar kunnen blijven doen wat bij ons past."
Serge Verschuur: "Voor mij is dat niet zo hoor. Ik houd expres de rem erop. Ik heb genoeg labels in korte tijd te groot zien worden. Ik had in al die jaren veel groter kunnen worden, als ik op elke trend zou inspelen. Ik zou zeker niet mijn hele bedrijfsstructuur aanpassen aan een act. Als dat na drie jaar ophoudt ben je de pineut. Even een realistisch voorbeeld: stel dat je een James Blake-achtige artiest tekent, dan zit er binnen de kortste keren een bak geld van Universal achter."
Antal Heitalger: "Je moet ook zeker niet met een Renault 5 over het TT circuit in Assen gaan rijden, maar groter worden is wel een doel. Nu moeten we soms iets laten lopen. Iemand als Aloe Blacc, die hadden wij in distributie, maar voor zijn debuutalbum uitkwam ging ie al naar een major label. Bij ons is het 1 eraf, 1 erbij, en zo toch langzaam blijven groeien."
Voor jou staan alle kaarten op het aanstaande Legowelt-album, Serge?
Serge Verschuur: "Klopt, dat komt over een maandje uit. En er komt een derde Drexciya LP aan, plus veel maxi-singles. Vooral de Clone Jack For Daze serie is erg actief nu."
En voor jou, Marsel?
Marsel van der Wielen: "In mijn hoofd spookt vooral Delsin 100, het jubileum-catalogusnummer. Ik wil iets moois doen, al is het maar voor mezelf of voor de artiesten. En daarnaast reguliere singles van Delta Funktionen, Claro Intelecto en Conforce. En ik zit de laatste maanden weer veel demo's te luisteren. Dat liet ik een tijdje over aan mijn stagiair, want er komt zo veel, maar ik moet toch echt zelf zitten."
Antal Heitlager: "Het wordt langzamerhand al een echt imperium, dat Delsin."
De Clone / Delsin / Rush Hour avond op Amsterdam Dance Event 2012 vindt plaats op vrijdag 19 oktober in Trouw Amsterdam, met o.a. Delta Funktionen, Legowelt vs Xosar, Tom Trago, San Proper, Dexter, A Made Up Sound en Conforce.