Nadat Braids eerder op de avond het spits had afgebeten, was het aan de psychedelische lo-fi pop van het Amerikaanse trio Nurses om een bomvol EKKO verder in vervoering te brengen. En dat lukte gedeeltelijk.

GEZIEN
Nurses, Le Guess Who, EKKO, 24 november 2011

MUZIEK
Het Portlandse trio Nurses brengt in een kleine drie kwartier vooral veel nummers van hun onlangs verschenen tweede album Dracula ten gehore. Zo passeren in rap tempo ‘Trying To Reach You’, ‘Through The Window’, ‘Extra Fast’ en ‘Wouldn’t Tell’ de revue, afgewisseld met een wat ouder nummer als ‘Caterpillar Playground’.

PLUS
Nurses slaat op het in september verschenen Dracula enigszins een andere weg in; de rammelende psychedelische lo-fi pop van het drietal is gebleven, maar wordt nu aangevuld met funky basslijntjes, jengelende riffjes en poppy jaren zestig-melodieën, waardoor de groep aan toegankelijkheid heeft gewonnen. Zanger en gitarist Aaron Chapman beschikt over een volstrekt unieke stem; hoog, nasaal en geknepen. Tijdens het optreden blijft zijn stem wonderlijk goed overeind; in de zaal wiegt het hip geklede publiek zachtjes mee met de muziek.

MIN
De zang van Aaron Chapman mag dan wel eigenzinnig zijn, na verloop van tijd werkt het wel behoorlijk op de zenuwen. Hij grossiert in ijle, echoënde uithalen – onaards prachtig volgens de een, tenenkrommend volgens de ander. Zowel Dracula als diens voorganger Apple’s Arcre bevat ongrijpbare, gelaagde liedjes die onvoorspelbaar alle kanten op slingeren. Op het podium is Nurses minder grillig; de set klinkt nogal eenvormig en de vele bijzondere (synth)geluidjes en samples die op de Nurses-albums voor verrassingen zorgen, komen live totaal niet uit de verf.
Het Amerikaanse drietal amuseert zich op het podium, maar vergeet contact te maken met het publiek. De bebaarde John Bowers (bas, synths) wendt zich twee keer tot het EKKO-publiek (‘Happy Thanksgiving’ en ‘Thanks y’all), terwijl de in een slobbertrui gehulde Chapman na afloop volstaat met een bedankje aan de Le Guess Who?-organisatie. Percussionist James Mitchell blijft nagenoeg onzichtbaar.

CONCLUSIE
Het is een dooddoener van jewelste, maar toch. Fans kregen precies wat ze hadden verwacht: een degelijk optreden, van een nogal schuchter ogende Nurses. Voor wie puur op basis van de single Fever Dreams of uit nieuwsgierigheid een kijkje kwam nemen, was het optreden te weinig interessant om te beklijven.

CIJFER:
7