Ed Sheeran gaat bij zijn eerste Nederlandse optreden klassiek de Amsterdam-fout in. Hij lost het charmant op, en heeft vermoedelijk niet door dat hij het daarmee alleen maar erger maakt. "I'm sorry, I thought Den Haag was part of Amsterdam, and I also failed my German." Aangezien hij het hier grotendeels van zijn jeugdigheid en charme moet hebben komt hij er mee weg. En daar heeft hij meer dan genoeg van.

GEZIEN
Ed Sheeran, Crossing Border, Buchanan, 19 november 2011

MUZIEK
Ed Sheeran is vermoedelijk de enige op het hele festival die een publiek van onder de veertig trekt. Het is de enige show waarvoor de vaders die in grote getalen op dit festival aanwezig zijn hun tienerdochters meenemen. De twintigjarige Engelsman scoorde in zijn thuisland een gigantische hit met The A-Team, een folksong over een drugsverslaafde straatprostituee. Ook in Nederland is het liedje veel gedraaid, met name op 3FM.

PLUS
Maar het meest onderscheidt hij zich door zijn liedjes te doorspekken met hiphop kwinkslagen, met zijn ritmische manier van zingen en zijn woordgrapjes. Meest prominent doet hij dat in You Need Me But I Don't Need You, waarin hij enkele regels uit 50 Cent's In Da Club verwerkt. Dat liedje is een knipoog naar de enorme hype die om hem heen hangt. Het statement is duidelijk: ik laat mij door niemand wat vertellen. Zo speelt hij niet met band, maar helemaal in zijn eentje, met enkel akoestische gitaar en loops. Net zoals Jamie Woon dat tot voor kort deed. Niet toevallig covert hij een song uit diens repertoire, Wayfaring Stranger, een folktraditional. Een ding doet Ed Sheeran in elk geval beter dan Jamie Woon: zijn publiek entertainen. Al bij het eerste nummer durft hij zijn publiek brutaal om een vocale bijdrage te vragen.

MIN
Zo kun je Ed Sheeran lef, originaliteit en variatie niet ontzeggen, maar echt spannend is het niet wat hij doet. Ja, zijn liefdesliedjes bevatten opvallende knipogen naar bijvoorbeeld animatieheld Shrek, maar het blijft wel allemaal erg in de kalverliefde hoek. Muzikaal is het fris, maar niet bepaald scherp. En niet alle liedjes zijn hits, maar ze zijn wel goed genoeg om het publiek bij de les te houden. Toch zal hij op de lange termijn net wat meer karakter moeten kweken. Volwassen is hij nog lang niet, maar dat is misschien maar goed ook op je twintigste.

CONCLUSIE
De twijfelaars trekt Sheeran over de streep met slotnummer en hit The A-Team. Hij laat al het publiek samenklonteren voor het podium, en stapt voor zijn microfoon. De Buchanan is muisstil en het brutale plan werkt. Het zijn misschien geen originele trucs, maar hij voert ze met veel overtuiging uit. Een jong ventje met ballen en gevoel voor slimme popliedjes, dat is het visitekaartje dat Ed Sheeran hier vanavond afgeeft. Een flinke rij bij de signeertafel is zijn deel.

CIJFER:
7,5