De nieuwe Melkweg-clubavond Closer is sinds januari al aardig warm gedraaid. De opvolger van clubavond Bar Weinig beleefde woensdagnacht haar echte vuurdoop op de openingsavond van 5 Days Off. Vanavond staat in het teken van tegenstellingen.

Die tegenstellingen zijn de hele avond voelbaar als je tussen de twee zalen heen en weer loopt. Mensen die de hele avond in de grote zaal vertoeven zullen niet beter weten dan dat Closer staat voor toegankelijke dansmuziek met een ruw randje. Dat toegankelijke gezicht verdwijnt echter als sneeuw voor de zon als de bezoeker zich aan een bezoekje aan de kleine zaal waagt. Die zaal lijkt vanavond volledig in het teken te staan van experiment en het opzoeken van grenzen.

Matthew Dear en zijn band kiezen vanavond echter resoluut voor toegankelijkheid. De Amerikaanse dj en producer komt op zijn albums subtiel en experimenteel uit de hoek. Dat is vanavond echter ver te zoeken. De nadruk ligt op het laatste album Black City. Op dat album komt de liefde voor de new wave uit de jaren tachtig duidelijker naar voren dan hij ooit liet horen en dat werkt door in de show van vanavond. Van de op plaat zorgvuldig opgebouwde en gedetailleerde arrangementen blijft vanavond niet veel over. Een machinaal stampende en helaas van iedere subtiliteit ontdane show is het gevolg. Die show staat overigens wél als een huis, het plaatje klopt helemaal.

Hoe Matthew Dear en zijn band ook hun best doen, ze kunnen niet voorkomen dat de grote zaal rond elf uur bijna volledig leegstroomt om in de kleine zaal een glimp op te vangen van grote belofte Gold Panda. De Brit past in het rijtje van namen, die zijn geïnspireerd door de beat scene rond Flying Lotus en de stal van zijn label Brainfeeder.

Gold Panda is heer en meester in de opbouw van zijn tracks. Hij laat binnen vijf minuten de haast eindeloze mogelijkheden horen van één korte sample. De Engelsman gebruikt een korte sample van een aantal bellen het ene moment voor de opbouw van een ritme, waarna hij met diezelfde bellen een melodielijn over de beat heenlegt. Het is razend knap hoe Gold Panda laagje voor laagje naar de volgende climax toewerkt.

De rest van de nacht is het opvallend leeg in de kleine zaal. Na de nog enigzins goed te volgen muziek van Gold Panda duikt Jeremiah Jae genadeloos de diepte in. De onnavolgbare flarden van beats en bassen zoeken de grenzen op van wat dansbaar is. Alweer hevig geïnspireerd door zijn collega’s uit de Brainfeeder stal, maar volledig ontdaan van de melodie waar vooral Flying Lotus bekend om staat. De muziek van Jeremiah Jae is onbetwist de zwaarste kost die vanavond geconsumeerd kan worden.

De intelligente dansmuziek blijft nog even de boventoon voeren als Teebs plaatsneemt achter de decks. Zijn met flarden dubstep geïnjecteerde broken beats tonen een bijna perfecte balans tussen dansbaarheid en experiment. Toch moet hij wel zijn meerdere erkennen in de collega's die voor en na hem draaien.

De mysterieuze Zomby heeft er een handje van niet op te komen dagen. Vanavond is hij er wel. Hij draagt een masker, staat in het pikkedonker op het podium en heeft maar één doel: de zaal afbreken. Hij begint uitermate creatief en gewaagd met tegendraadse beats, maar grijpt naar het einde toe naar makkelijke doch zeer effectieve tracks. Die tracks schieten van hot naar her. Jungle, dubstep, hiphop; alles kan, als het maar hard is.

Ondertussen is ook in de grote zaal het ijs gebroken. Lone weet de ingehouden spanning, die er hangt na het optreden van Matthew Dear, te breken en zet daarmee voor het eerst deze avond de hele Melkweg in beweging. De tegendraadse techno zou ook op Awakenings niet misstaan. Het zet de luisteraar constant op het verkeerde been, maar is tegelijkertijd opzwepend en toegankelijk.

Afsluiter Caribou draait vanavond bijna drie uur lang en gebruikt zijn tijd om heel rustig op te bouwen. Dat verzandt echter al snel in een wat saaie set. Veel plezier straalt er bij Daniel Victor Snaith, alias Caribou vanavond niet vanaf. Alleen als een jongen vooraan met veel enthousiasme opspringt om zijn aandacht te trekken, kan er een heel klein glimlachje vanaf. Deze avond lijkt Caribou niet in topvorm. Pas in het laatste uur herpakt hij zich. Dan weet hij door een gevarieerde plaatkeuze, van pop tot eigen werk, zijn eer alsnog te redden.

De eerste editie van Closer, en openingsavond van 5 Days Off 2011 kan de boeken in als een zeer gevarieerde maar ook wisselvallige avond waar, toch verrassend, de jonge garde meer overtuigt dan de grote namen waar iedereen toch stiekem voor kwam.