Meteen in de eerste seconden probeert de gekooide olifant al schreeuwend los te breken. In de albumopener gebeurt vervolgens zoveel dat Cage The Elephant je verdwaasd achterlaat. Gelukkig is daar het catchy Aberdeen, een Pixies-achtige rocker die zich wat conventioneler ontvouwt. Daarnaast hebben de vijf Kentucky-kids wat nu-grunge en postpunk in petto en een setje poppy pijlen op de boog. Divers plaatje dat Thank You Happy Birthday, dat op twee binnenkwam in de Amerikaanse Billboard Top 200 en tevens Album van de Week is.

In 2008 dook Cage The Elephant op met het zelfgetitelde debuutalbum, waarop het garagerock 'n roll-idioom uitgediept werd evenals gruizige bluesrock en zelfs de crossover van rock met rap: single Ain't No Rest For The Wicked klonk als een laid-back, verbeterde versie van Kid Rock. Aangezien het vijftal een christelijke opvoeding genoot op het platteland van Kentucky en twee broers Shultz de hoofdrollen vertolken, doken al gauw de Kings Of Leon verwijzingen op.

Begrijpelijk, zeker ook met oog op het rauwe bluesy gitaargeluid en rommelige karakter, maar niet terecht. Cage The Elephant opereert veelzijdiger dan de Followill broers en stoeide bijvoorbeeld op het debuut ook al met funk(rock). Zo ook op opvolger Thank You Happy Birthday. De opener levert al een sterke Urban Dance Squad-referentie op en ook de geest van de Chili Peppers en frontman Anthony Kiedis waart nadrukkelijk rond. Dat laatste komt vooral door de rap-stiel waar leadzanger Matthew Shultz zich naast zijn zeurderige Britse zang en hardcore geschreeuw van bedient.

Luisteren naar Thank You Happy Birthday is een beetje als head first een grabbelton van invloeden doorgraven. Zo is prijsnummer Aberdeen als een kruising tussen Debaser/Where Is My Mind (Pixies) en Britrockers als Ash/collegerockers Weezer. In Shake Me Down komt die melodieuze kant terug; ook hier resulteert dat in een klasse rocksong. Indy Kidz is wild, opruiend gebruld, maar bevat ook een übergeile bas-groove en zou met die surfriff niet misstaan op een Tarantino-soundtrack. De track getuigt ook van lef. Het is de Gekke Gerrit (Opgezwolle) van Cage The Elephant, waarmee het kwintet de eigen indie-following op de hak neemt. Met Rubber Ball en Right Before My Eyes staat er toch een halve ballad en een gevoelige popsong op de langspeler. In Sabertooth Tiger ontbloot de groep de hardcore-tanden, die ze live ook zo vervaarlijk tonen.

Ook deze tweede plaat is dus niet al te stijlvast, maar als geheel wel sterker. Het knappe is dat het ondanks al die referenties en stijlwisselingen niet een dollemansrit is, maar een ijzersterk rockalbum met rauwe, hardcore-randjes, hooks en melodieuze popsongs. De kracht van Cage The Elephant is die combinatie: het verhaal van vijf Amerikaanse rockers, die tegelijk rauw rockend en Amerikaans als heel Brits en poppy klinken. Dat het vernuftig en toegankelijk klinkt, maar geen moment bedacht en freaky doch nooit doorgefreakt. Zo heeft Cage The Elephant ook een groot Brits publiek aangeboord en die tweede plaat gaat ze zeker een bescheiden doorbraak opleveren, waarmee we resumerend dan toch op wat Kings Of Leon-parallellen stuiten.

Thank You Happy Birthday verschijnt bij Relentless/Virgin/EMI en is tijdelijk te beluisteren op de Luisterpaal.