Selah Sue op weg naar diva-status

Doorrookte nachtclubsfeer tot ver buiten de tent

Tekst Ingmar Griffioen, foto's Jelmer de Haas ,

De Belgische Selah Sue beleefde niet de perfecte aanloop naar Pinkpop: de accu van de bus begaf het in Frankrijk en over de chauffeur z'n tempo was ze ook niet te spreken. Maar ze staat op tijd met haar band op het Tent-podium. Gelukkig maar, want er staan verdomd veel mensen te trappelen om de eigengereide Vlaamse te bewonderen. Heel gepast turnen ze de tent om tot een grootse, compleet doorrookte nachtclub.

Doorrookte nachtclubsfeer tot ver buiten de tent

De Belgische Selah Sue beleefde niet de perfecte aanloop naar Pinkpop: de accu van de bus begaf het in Frankrijk en over de chauffeur z'n tempo was ze ook niet te spreken. Maar ze staat op tijd met haar band op het Tent-podium. Gelukkig maar, want er staan verdomd veel mensen te trappelen om de eigengereide Vlaamse te bewonderen. Heel gepast turnen ze de tent om tot een grootse, compleet doorrookte nachtclub.

CONCERT
Selah Sue, Pinkpop Converse Tent, zaterdag 11 juni 2011

MUZIEK
Selah Sue is de 22-jarige Sanne Putseys, een veelzijdige Vlaamse singer-songwriter die op haar naamloze debuutalbum met reggae, triphop, raggamuffin, soul en funk flirt. Putseys beweegt zich eigengereid door het muzieklandschap. Ze wilde eerst helemaal geen muzikant worden, maar de talentvolle zeventienjarige oogappel van Milow en Studio Brussel werd niet alleen songwriter, maar zelfs frontvrouw van haar eigen band. Ze neemt tegenwoordig afstand van haar songwriter-periode en ook van haar tweede EP, die vorig jaar niet bepaald voor een doorbraak zorgde. Het materiaal speelt ze nog wel, al heeft ze op Pinkpop de Adele- en Amy Winehouse-covers niet meer nodig. Het prachtige soul-duet 'Please' met Cee Lo Green staat gelukkig nog wel op de setlist.

PLUS
Selah Sue begint als de mystieke zangeres van Tricky met donkere triphop, maar schakelt al snel door naar vlotte reggaepop. Zo zet ze meteen haar veelzijdige standaard. Vanaf derde nummer, de uitstekende single 'Black Part Love', wordt het publiek bediend met zwaar groovende soulpop. Putseys bekoort, ze rapt en vloeit alsof ze op straat opgegroeid is, ze kirt, verleidt en daagt het publiek uit. Ze wisselt moeiteloos tussen vlotgebekte ragga-raps, soul-schreeuwen en meer gevoelige passages. In 'Fyah Fyah' doet ze dat net zo makkelijk solo met akoestische gitaar. Of het publiek Fyah wil, of Fyah Fyah? Jazeker wel. En ook solo bouwt ze er een bijzonder dynamische song van met een wild slot.

MIN
Dat wisselen met tempo beheerst ze zo goed en consequent, dat het wel eens gaat vervelen. Ook beginnen meerdere nummers wel erg suf. Dan wacht het publiek wel even loom deinend tot er weer wat bekends voorbijkomt. Ze heeft een beste band meegenomen, deels nieuw, die vooral dienend opereert. Jammer is verder dat die blazers uit de toetsen moeten komen, maar dat kan het budget zijn.

CONCLUSIE

Als mensen tot ver buiten de tent voor je staan te klappen, als de tent een uur lang ramvol blijft, terwijl headliner Coldplay toch echt op het punt staat te beginnen, dan doe je iets erg goed. Toch is het wachten tot Selah Sue hier tot volle wasdom komt. Ze is groeiende, zie je aan haar podiumact vol zelfvertrouwen. Putseys heeft verder ook alles om het te maken: de stem, de attitude, de looks, de uitstraling, alleen qua materiaal zit ze nog niet aan dat niveau. Daar ligt de sleutel. Nu staan de mensen tot ver op het veld te klappen, maar binnen afzienbare tijd kan ze hier de rijen vanaf het hoofdpodium charmeren. Selah Sue is hard op weg om de diva, de Adele van de Lage Landen te worden.

CIJFER:
7,5