De patio, eerder ingezet als kerkje op Motel Mozaique en Crossing Border, is op Noorderslag het toneel van de rijke oogst aan ingetogen soms rootsy songwriters die de laatste jaren opstond. Multisnarenman Goslink is de eerste. De ex-banjospeler van El Pino & The Volunteers heeft een eigen band en cd op Excelsior ineengedraaid.

GEZIEN:
Goslink, Noorderslag, Patio, 15-01-11

MUZIEK:
Tegen kleinkunst en chansons aanschurkende Nederlandstalige luisterliedjes op zelfgemaakte instrumenten, met veel charme en rootsgevoel gebracht.

PLUS:
Wil Je Me Voeren (aan een krokodil in Costa Rica na mijn dood) is een geweldig nummer in alle opzichten: tekstueel boeiend en goed gevonden, meeslepend, gevarieerd en met ingetogen rootsy begeleiding. Met Harm Goslink Kuiper op diverse snaarinstrumenten, een contrabassist, drummer, celliste en harmonicaspeelster heeft de band het instrumentarium en de spelers om Harms composities gepast te vertolken. Vervolgens speelt Harm met Cocaïne nog zo'n geweldig nummer met vreemde, vrolijkmakende tekstvondsten: "jij bent mijn cocaïne, mijn kleine soepterrine, geen onzuivere heroïne". Harm bouwt zijn eigen instrumenten (alleen de cello en de trekzak zijn vanavond niet van zijn hand). Zijn ene gitaar stamt uit een sinaasappelkistje, de andere is gemaakt van een blik dat hij bij de visboer op de hoek zag staan. De contrabas is gemaakt van twee akoestische gitaren en de kasten van een stel violen. Het drumstel (fruitkisten en isolatiemateriaal) oogt helemaal alsof groep 3 van de basisschool op handvaardigheidsles is geweest. Overal zit wel een goed verhaal aan vast.

MIN:
Alleen die verhalen; daar vertelt Goslink er wel net teveel van. Dat gaat vervelen en zeker een festivalpubliek hou je zo niet bij de les. Het is allemaal heel aandoenlijk en knap gedaan en bovenal zeer charmant. Die charme heeft hij wel nodig, want het is niet altijd even briljant en zeker de show is niet boeiend genoeg. Het is ook niet makkelijk met het gebonk van Chef'Special en de steeds harder beppende bezoekers erdoorheen. Dat laatste is natuurlijk een kip-en-het-ei verhaal. Vals gezongen nummers over vrijen met Marietje, worden we niet heel blij van, maar dat is dan ook het enige dat ons echt doet terug verlangen naar de tijd dat Goslink nog 'gewoon' de banjoman van El Pino was.

CONCLUSIE:
Live is de band het afgelopen jaar flink gegroeid. Harm Goslink Kuiper zit boordevol goede ideeën. Het maakt benieuwd of de werkplaats in zijn hoofd er net zo uitziet als de plek waar hij die weggegooide spullen recyclet tot instrumenten. Is het daar net zo'n allegaartje en geknutsel? Maar klinken instrumenten uit de winkel niet veel beter? Niet per se bewijst Goslink. Bovendien is het veel leuker om een banjo uit een houten saladeschaal te maken. De Rotterdammer is een kunstenaar die graag schildert, wat de albumtitel Stil Leven verklaart. Benieuwd naar zijn volgende (penseel)streken.
 
CIJFER:
7