Caro Emerald is de koningin van Groningen

Van achtergrondzangeres naar megaster

Tekst en foto's Sander Kerkhof ,

Een stijlvolle paraplu was niet genoeg om de Groningse bierregen tegen te houden. Caro Emerald nam met natte voeten de Popprijs in ontvangst. Het succesverhaal van 2010 kon de cheque ook bijna niet ontgaan. 250.000 verkochte exemplaren van het debuut, twee megahits, hard op weg naar een internationale doorbraak, en dat alles op eigen kracht: dat is in deze tijden een groot compliment waard. Caro Emerald was deze week de absolute koningin van Groningen.

Van achtergrondzangeres naar megaster

Een stijlvolle paraplu was niet genoeg om de Groningse bierregen tegen te houden. Caro Emerald en haar team namen met natte voeten de Popprijs in ontvangst. Het succesverhaal van 2010 kon de cheque ook bijna niet ontgaan. 250.000 verkochte exemplaren van Deleted Scenes From The Cutting Room Floor, twee megahits, hard op weg naar een internationale doorbraak, en dat alles op eigen kracht: dat is in deze tijden een groot compliment waard. Caro Emerald was deze week de absolute koningin van Groningen.

Geen Beatrix of Maxima in Groningen voor de 25ste editie en ook Halbe Zijlstra liet het afweten. Gelukkig kroonde Groningen haar eigen koningin. Het begon woensdagavond al tijdens de uitreiking van de EBBA Awards, waar Caro Emerald het bal opende. Donderdag stond ze ook nog eens open het grote, nieuwe buitenpodium van Eurosonic te stralen. Het was toen al lang duidelijk dat Emerald de enige echte rechthebbende was van de Popprijs 2010, ook al hoopten veel insiders ook op een onderscheiding voor De Jeugd van Tegenwoordig en waren er ook nog wat geruchten over de kansen van Di-Rect. 

GEZIEN:
Caro Emerals, Noorderslag, 3FM Zaal, 15-01-2011

MUZIEK:
Caro Emerald is vooral het succesverhaal van David Schreurs, Jan van Wieringen en Caroline van der Leeuw. De eerste twee schreven zelf de door films uit de jaren vijftig geinspireerde nummers, brachten het album uit op een nieuw, eigen label en hielden alles in eigen handen. Tijdens het aan Caro Emerald gewijdde seminar eerder deze week was het de belangrijkste advies van de makers: op het juiste moment nee zeggen. De winnaar heeft altijd gelijk, maar de argumenten van Schreurs klonken modern en aannemelijk. Geen tv-shows doen waar Caro zich niet thuis voelt, geen domme tv-reclames op het moment dat het album van 10.000 naar 50.000 kan groeien (een absoluut industrie-moetje) en geen buitenlandse optredens voordat de strategie echt duidelijk is. De enige concessie die ze wat dat betreft deden was de Martini reclame. Dat ze met het merk Caro Emerald in zee waren gegaan met een ander merk was een lastige. Ondanks een goede match qua image en de hoeveelheid exposure die het uiteindelijk opleverde.

PLUS:
Vorig jaar stond Caro Emerald in de Volkskrantzaal, met de hits Back It Up en A Night Like This reeds op zak. Toen was het beeld al geperfectioneerd. Ballroomsfeertje, rode bloem in het haar, saxofonisten met bakkebaarden. Een razendslimme act die een jaar lang de Nederlandse podia en radio veroverde. Ook live klopt het allemaal prima. Caro danst op kousevoetjes in het bier en blijft uitstekend in haar rol.

MIN:
Muzikaal inhoudelijk valt er weinig aan te merken op de muziek, die is tot in de puntjes toegesneden op het concept. Je zou het hoogstens allemaal wat gemaakt en niet bijster origineel kunnen noemen, maar dan doe je de act te kort. Dit is slimme showbusiness zoals we die in de Nederlands popmuziek eigenlijk niet echt gewend zijn.

CONCLUSIE:
Volkomen terecht, die Popprijs. De vragen die resten zijn, gaat dit een tweede album net zo leuk blijven en vooral: is dit nu eindelijk eens een Nederlandse act die het in het buitenland ook gaat doen?

CIJFER
8,5