VanderBuyst op grote festivals: “Extra speakerkasten, meer heen en weer rennen”

Gitarist hoopt van Nepal-vakantie terug te komen met nieuw album

Atze de Vrieze ,

Dit najaar moet alweer een nieuw album van VanderBuyst in de winkels liggen. Willem Verbuyst, meestergitarist van de Brabantse heavy metal band vertrekt volgende week naar Nepal voor een vakantie van vier weken. Daarna begint de festivalzomer, met een aantal mooie slots in binnen- en buitenland.

Gitarist hoopt van Nepal-vakantie terug te komen met nieuw album

Dit najaar moet alweer een nieuw album van VanderBuyst in de winkels liggen. Willem Verbuyst, meestergitarist van de Brabantse heavy metal band vertrekt volgende week naar Nepal voor een vakantie van vier weken. Als hij terug komt, moet hij genoeg materiaal hebben voor een nieuw album. “Ik ben een keer zonder gitaar op vakantie geweest, dat gebeurt me niet nog een keer. Ik wil het materiaal zo veel mogelijk af hebben. In juli gaan we opnemen, in de herfst moet het helemaal af zijn.”

En dat terwijl het titelloze debuutalbum van de band nog geen halfjaar uit is. De Tilburgers houden er een ouderwets ritme op na. “Sommige mensen vinden ons album te kort, maar ik vind veertig minuten precies goed. Het formaat van een oude LP. Vroeger brachten bands ook gewoon elk jaar een plaat uit met die lengte.” Het is wel van groot belang dat de band snel zijn repertoire uitbreidt, want steeds meer festivals dingen naar hun gunsten, zowel in binnen- als buitenland. In Nederland is de band te zien op onder meer Zwarte Cross en Paaspop. Afgelopen weekend speelde de band op boerenrockfestival Monster Of Mariaheide. “In een soort enorme aardappelschuur met veel bier, precies wat je denkt dat het is.”

Ook de markt in het oosten begint zich langzaam te openen. Zo ontving de band een uitnodiging voor festivals Metal Camp in Slovenië en Metal Magic in Denemarken. Ook Rock Hard in het Duitse Gelsenkirchen staat op de agenda. “Dat is een heel belangrijk festival, gehost door het belangrijkste metalblad van Duitsland. Het trekt een publiek dat bij ons past: 8.000 mensen in spijkerjasjes in een soort amfitheater. Verder gaan we op tour met oude helden Saxon, 23 shows in heel Europa. Veel van die bands uit de jaren zeventig staan op het podium als een zak aardappelen, maar zij zijn nog heel energiek. Ik moest echt even vijf minuten bijkomen toen we te horen kregen dat we die shows mogen doen.”

De band heeft nog altijd slechts drie leden, en ook met grote festivals op het programma komt er geen extra gitarist bij. “We hebben bewust gekozen voor een een compacte line-up. Al is dat wel moeilijker: het mag niet meer rammelen. Het werkt heel goed in de hardrock kroegjes waar we graag spelen. Op de grote podia komt het ook goed.  Gewoon wat extra speakerkasten en meer heen en weer rennen.”