Niels Aalberts is een haantje. Hij zal zelf de eerste zijn om dat toe te geven. Sterker  nog: hij geeft het toe, tijdens de presentatie van zijn boek Doorbraak in Utrecht. Dat boek is een logisch voortvloeisel van zijn blog Eerste Hulp Bij Plaatopnamen (EHPO), waarmee hij sinds augustus 2008 een belangrijke stem is in het Nederlandse muzieklandschap. Een eigenwijze muziekprofessional (laten we het woord goeroe maar vermijden) met een mening over het veranderende digitale landschap.

Die presentatie ging gepaard met een workshopmiddag, komisch gedoopt tot EHPO Jongerendag. Geen Kyteman of Caro Emerald vanmiddag - de twee grootste succes cases uit het boek - maar een zaal vol met zo'n 150 mensen, waaronder veel muzikanten die nog een heleboel te winnen hebben, plus een enkele prof. Logischerwijs is het een redelijk Utrechtse aangelegenheid, maar er zijn ook bezoekers van ver. Ze kennen de verhalen zo langzamerhand wel: de wereld verandert, je hebt nu het internet, een platenmaatschappij heb je niet meer nodig, je kunt zelf contact maken met je fan. Maar hoe in hemelsnaam?

De theorie van Eerste Hulp Bij Plaatopnamen is niet al te ingewikkeld en tamelijk gangbaar bij internetmarketeers, maar dan wel zeer specifiek en praktisch toegepast. Doe het, liefst vandaag nog. Begin gewoon, al is het alleen voor je vader en moeder. Maak daarbij gebruik van de nieuwe technologieën, maar doe dat niet zomaar. "Met je hardcore/speedmetalband heb je niets te zoeken op Hyves", is het advies aan rockband Tarball. "Twitter is God's gift to earth", verklaart Aalberts stellig. En: "YouTube is na Google de grootste zoekmachine ter wereld. Als je niet op een filmpje staat, besta je niet." Aalberts spoort zijn volgelingen aan vanuit het gevoel te werken en gul te zijn naar de fan, maar ook zo veel mogelijk te monitoren wat het oplevert. "Statistieken, statistieken, statistieken."

Het publiek wordt niet gespaard, en zeker niet degenen die hun case bij hem aanleverden. Wie vrijwillig klaar gaat staan voor de digitale schop onder de kont, kan blauwe plekken verwachten. Bands die nog een MySpace account hebben, komen bijkans de zaal niet levend uit. Een muzikant die het nodig vindt om zijn debuutalbum in een dure studio op te nemen, leeft in het verleden. "Halveer je budget, dan kun je elk jaar een plaat maken! Kwaliteit is overrated. Veel jongeren luisteren muziek op hun telefoon. Die horen geen verschil tussen een goede en een super goede opname. Op Youtube is een crappy opname van iets waar je die avond bij was vaak genoeg." En iemand die opmerkt dat het allemaal wel erg veel tijd kost, al die social media, krijgt toegebeten: "Geen tijd is een kutreden. Hoe graag wil je het? Als jij het niet doet, is er iemand anders in je genre die het wel doet. En die wint."

Zachte heelmeesters maken stinkende wonden, is de kerngedachte. Met die strategie stoomt Aalberts zijn publiek in elk geval klaar voor de keiharde wereld die popmuziek soms is. Want een journalist heeft soms niet eens tijd om alle mooi vormgegeven cd's te beluisteren die op zijn bureau belanden, laat staan de website van een onbekende band waarop geen muziek te horen is. De programmeur van het festival waar je wilt spelen, heeft een ander soort band in gedachten voor het slot dat nog open staat. En het radiostation flikkert je single na een draaibeurt in de hoek, ook al heb je 1.200 euro betaald aan een plugger om hem te brengen.

Die reality check krijgt ook Kasha Nasha, een balkanband met rock- en jazzinvloeden die centraal staat in een speedbrainstorm aan het slot van de middag. De band wil - kort gezegd - meer spelen, liefst op festivals, buurtfeesten mag ook. Er komt al snel een plannetje voor Valentijnsdag uit rollen, en nog wat beginnetjes van creatieve strijdplannen. Het is Esther Lubberding, Festivalcoördinator van het Bevrijdingsfestival Utrecht, die onomwonden uitlegt waarom andere bands in het genre bij haar de voorkeur krijgen: betere podiumpresentatie, charismatische frontman. Eenzelfde oordeel komt na enige aarzeling ook van Balkan Beatz-dj Tommi. En daar draait het uiteindelijk om bij het inzetten van al die tools: de belangrijke smaakmakers overtuigen, of dat nu journalisten, programmeurs, boekers of fans zijn.

Niels Aalberts, from the gutter to trending topic. Hij is een aanstekelijk verteller van succesverhalen, een inspirator van kleine vonkjes, waarvan sommige daadwerkelijk tot een vlam leiden. De term doorbraak wordt niet gedefinieerd, in elk geval niet vooraf en al helemaal niet in algemene termen. Succes begint niet bij een gouden plaat, zoveel is duidelijk. Wie die definitie loslaat, krijgt uiteindelijk wat hem toekomt. Of dat geld is, dat blijkt dan wel weer. "Nee, ik heb geen trending topic bonus gekregen van Twitter."