‘Er schijnt op Internet een foto te circuleren, waarin je Wilders ziet douchen. Uit zijn reet steekt nog een voet van Maxime Verhagen.’ De toon is gezet. Lebbis en Jansen, al een jaar of vijf niet meer samen op het podium, kwamen voor Lowlands nog een keer bij elkaar. Lebbis legt zelfs een link met Bruce Springsteen, die door Amerikanen werd gevraagd het land na 911 te redden. The Boss maakte het album ‘The Rising’, dé muzikale vertaling van het decennium, Lebbis en Jansen komen naar het festival in Biddinghuizen. Logisch. ‘We zijn na 14 jaar op Lowlands teruggekomen, omdat we een belangrijke boodschap te vertellen hadden.’
Het is slechts halve ironie. Want het duo strijdt openlijk tegen de barbarij, tegen het verdwijnen van natuur en cultuur, tegen mensen die alles voor het geld doen. Je moet op schoonheid beslissen. En daar is behoefte aan, getuige de enorme staande ovatie die ze aan het begin van hun tirade ontvingen. Het publiek lachte ook gul toen Jansen wist te bewijzen dat onder 35% Nederlandstalige muziek op Radio2 – een politiek voorstel van de PVV - eigenlijk alleen de Volendamse 3J’s vallen. Ze lachten om de Wereldjongerendagen van de katholieke kerk (‘iets met kat en spek en binden.’) en zelfs om de Engelse rellen en Pukkelpop.
Het is duidelijk: Lebbis en Jansen hebben nog weinig van hun scherpte verloren. Aan de show was wel te merken dat het door het duo in twee dagen in elkaar was gedraaid: het deed soms wat te fragmentarisch aan. Het was daardoor bijna een kruising tussen cabaret en stand-up comedy. Maar dat gaf Hans Sibbel (Lebbis dus) na afloop in de kleedkamer ook wel toe. ‘Je kunt met zo weinig voorbereiding het verhaal niet zo finetunen, er zitten net wat minder mooie zinnen in. Maar het applaus was wel lekker. Natuurlijk schrijft men als ze ons hier op het programma zien staan over een comeback. Maar onze centrale boodschap is juist dat je iets moet doen omdat het goed voelt. En dat geldt ook voor deze show. We hadden er even zin in. Niet om te gaan toeren, we hebben geen grote plannen, maar wilden dit gewoon even doen. En dat doen we misschien wel vaker.’
Als ze worden gevraagd naar de politieke kleur van Lowlands, worden ze ineens genuanceerd. Jansen heeft het boek van Rob Riemen gelezen en noemt het geen stellingname maar een filosofisch verhaal. ‘Hij denkt veel dieper na dan welke politicus ook en legt dingen bloot.’ Sibbel vindt dat kritiek op de zittende regering erbij hoort: 'En ‘nu is ie rechts, en volgende keer weer links.’ Maar beiden geven toe dat ze vooral een appeltje te schillen hebben met de zittende regering. En strijden tegen die regering, tegen de barbarij, dat voelt blijkbaar ook gewoon goed.