Catchy coupletten, openbarstende refreinen en spanningsopbouwende bridges: onder het pseudoniem Wolf Gang heeft de vierentwintigjarige Max McElligott de geheimen van popmuziek ontrafeld, en die perst hij schaamteloos in de krap 40 minuten theatrale synth- en pianopop die zijn debuut lang is. Suego Faults is Album van de Week.

Je zult het lef maar hebben: je hele plaat is af, maar uit een allesverslindend perfectionisme gooi je de opnames weg om met een leeg papier opnieuw te beginnen. McElligott deed het met Suego Faults. Aan een eerste versie van zijn debuutalbum werkte hij met de jonge producer Blue May (o.a. Lykke Li) maar uit ontevredenheid gooide hij alles weg en vertrok hij naar de VS om met sterproducer Dave Fridmann in zee te gaan.

Wellicht was het die beslissing die heeft geleid tot enkele van de nagenoeg perfecte popsongs die op Suego Faults staan. Something Unusual bijvoorbeeld, dat redelijk ingetogen begint met een fijn vraag-antwoord-spel tussen zang en synth en vanuit een funky opmaat opbouwt naar een groots catchy refrein, of opener Lions In Cages: een fris electropopliedje in de lijn van MGMT met pompende bassen en een al even aanstekelijk refrein.

Natuurlijk, veel van de trucjes op Suego Faults zijn al véél vaker en eerder gedaan, maar nog altijd werken ze. En ja, af en toe flirt McElligott wel erg opzichtig met zijn voorbeelden Talking Heads, David Bowie en Queen, maar Wolf Gang klinkt moderner en strakker geproduceerd en telkens is de hoofdrol weggelegd voor de typische stem van McElligott. Soms schmiert hij in falsetstem als Freddy Mercury of zelfs Mika, en op het titelnummer klinkt McElligott welhaast als Spencer Krug van bijna-naamgenoot Wolf Parade.

Producer Fridmann (van o.a. Mercury Rev, The Flaming Lips en MGMT) weet de karakteristieke stem prima te vatten in een kristalheldere frisse productie vol piano's, grappige orgeltjes, funky gitaarlijnen en waar nodig een beukende bassynthesizer. Af en toe klinkt er zelfs subtiel een harp of een stiekem studiotrucje als stereopercussie (Back to Back), op andere momenten maakt de subtiliteit plaats voor openbarstende refreinen.

Door de perfecte productie en de uitstekende toepassing van popmuziekspelregels vergeet McElligott af en toe met écht sterke melodieën op de proppen te komen. Waar hij dat wél doet, ontsluiert Wolf Gang op Suego Faults enkele geheimen van de popmuziek.

Suego Faults komt uit bij Atlantic/Warner en is tijdelijk te beluisteren op de Luisterpaal.